Kiedyś teren kilku wsi, a dziś ścisłe centrum miasta. Plac Grunwaldzki to połączenie wyjątkowej architektury, wielu ośrodków akademickich, a także biurowców. Dawniej dominowały tam kamienice czynszowe, jednak dużo się zmieniło ze względu na decyzję władz wojskowych Festung Breslau o budowie tymczasowego lotniska wojskowego na osi Most Grunwaldzki – Most Szczytnicki. W związku z tym wiele budynków zostało wyburzonych. Po wojnie przez kilka lat osiedle kojarzyło się przede wszystkim z największym targowiskiem w mieście, tzw. szaberplacem.
Wraz z początkiem lat 50. rozpoczęło się ponowne zabudowywanie tego obszaru. Na przestrzeni lat powstały siedziby uczelni wyższych, akademiki – słynne „Dwudziestolatka”, „Parawanowiec”, „Kredka” i „Ołówek”, a także budynki mieszkalne. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych obiektów Placu Grunwaldzkiego są zaprojektowane w 1967 roku przez Jadwigę Grabowską-Hawrylak „Sedesowce”. Na to założenie składa się sześć szesnastopiętrowych bloków o wyjątkowej konstrukcji. Na osiedlu mieszczą się również wydziały i instytuty Uniwersytetu Przyrodniczego, Medycznego, Wrocławskiego oraz Politechniki.
Mieszkańcy i mieszkanki Placu lubią spacerować wzdłuż nabrzeży Odry i obserwować pływające po rzece statki czy kajaki. Charakterystycznym miejscem jest również rondo Reagana, które stanowi jedno z najważniejszych centrów przesiadkowych w całym mieście. Z kolei niebieski most Grunwaldzki, zza którego wychylają się białe „Sedesowce”, to jeden z najbardziej znanych wrocławskich krajobrazów.