O tym się mówi

Szanowni Państwo,

pozdrawiając z wakacyjnego wypoczynku – jak co roku wraz z grupą sprawdzonych przyjaciół spędzamy urlop na wspólnym mazurskim żeglowaniu – chciałbym wspomnieć o czymś niezmiernie, jak sądzę, ważnym w kontekście wyzwań, które przed nami stoją.

Znacie je Państwo dobrze, część już, niestety, z własnego doświadczenia. Myślę o kryzysie inflacyjnym, który widzimy podczas zakupów czy dokonywania regularnych opłat. Pisałem o nim ostatnio, w kontekście zwiększających się wydatków na energię, które czekają miasta i towarzyszących im oszczędności. Kolejny, z tych najbliższych, to powracająca fala pandemii, która, choć łagodniejsza, zarówno w skali, jak i w intensywności zakażeń, dzięki odpowiedzialnemu podejściu do szczepień, przypomina nam trudny czas dwóch ostatnich lat.

Wszystkie te kwestie, patrzenie na nie i planowane działania, łączę z wielką nadzieją. Osadzam ją na moim – na naszym, jak myślę – doświadczeniu wyjątkowej wrocławskiej wspólnoty. To ona odbudowała Wrocław z powojennych zgliszczy. Jej kolejna generacja zbudowała solidarnościowe struktury, jako jedne z najsilniejszych w Polsce. Kolejne – moje już – pokolenie stanęło 25 lat temu ramię w ramię, broniąc miasta przed powodziową falą. Najmłodsze natomiast silnie włączyło się w pomoc uchodźcom, tworząc sieć wolontariuszy, zaangażowanych w wielorakie działania od dworca głównego począwszy.

Sytuacje kryzysowe łączą nas bardzo silnie, wyzwalając najpiękniejsze z możliwych reakcji– solidarności i poczucia wspólnoty. To one są źródłem mojej, a jak sadzę także naszej wspólnej, nadziei. Czuję to podczas rozmów nawet tu na Mazurach, podczas tych najbardziej spontanicznych i przypadkowych spotkań z wypoczywającymi tu mieszkańcami naszego miasta. Nie będzie to łatwy czas, ale z kryzysu wyjdziemy wzmocnieni. Wrocław pozostanie na właściwych torach. A co najważniejsze – troska o niego jest i pozostanie naszą wspólną sprawą.

Jacek Sutryk Prezydent Wrocławia