Siedzibę Muzeum ulokowano po wojnie w gmachu, który nie był mocno uszkodzony. Przed wojną mieściła się tu Rejencja, czyli Zarząd Prowincji Śląskiej. Budynek wybudowano w latach 1883-1886 jako pierwszy gmach rządowy w Niemczech zaprojektowany w stylu neorenesansu niderlandzkiego. Autorem projektu był berliński architekt Ministerstwa Robót Publicznych Zjednoczonych Niemiec – Karl Friedrich Endell (1843-1891).
Wnętrze Muzeum Narodowego, dziś znajduje się tu biblioteka
Wrocławskie Muzeum Narodowe otworzyło się dla zwiedzających w lipcu 1948 roku, rok po powołaniu placówki. Dokładnie 28 marca 1947 r. na podstawie instrukcji Ministerstwa Kultury i Sztuki założono Muzeum Państwowe we Wrocławiu w organizacji. W Muzeum miało powstać siedem działów: prehistoryczny, historyczny, etnograficzny, galeria sztuki, działu sztuki zdobniczej i działu przyrodniczego z oddziałami zoologicznym, botanicznym i geologicznym oraz biblioteka.
Poznaj zbiory Biblioteki Muzeum Narodowego we Wrocławiu
Muzeum Narodowe rok 1947
W dniu powołania muzeum jego zespół liczył cztery osoby. Byli to dr Jerzy Güttler (były dyrektor Galerii Miasta Lwowa) oraz trzech pracowników naukowych: mgr Józef Gębczak, mgr Maria Starzewska i dr Marian Haisig. W tym czasie zatrudniono również pierwszego woźnego muzealnego Józefa Balickiego (długoletni pracownik muzeów lwowskich) oraz pierwszego konserwatora zabytków Stefana Stańkowskiego.
W kawiarni Muzeum do 15 kwietnia można oglądać archiwalne zdjęcia przedstawiające gmach dawnej Rejencji w roku 1947. Na zdjęciach można zobaczyć zniszczenia, jakie odniósł budynek w czasie działań wojennych, pokazane są puste, zrujnowane wnętrza, sterty gruzu i cegieł, ale także rozpoczęte w 1947 r. prace budowalne. Budynek był stopniowo odbudowywany i adaptowany na potrzeby Muzeum. W całości budynek został udostępniony w 1953 r.
Zajrzyjcie do pracowni konserwatorskich Muzeum Narodowego i do magazynów z dziełami sztuki
Muzeum Narodowe rok 1947