Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Wisielec, Linowiec, Dom na kurzej stopie
Różnie był nazywany. Trzonolinowiec to nazwa od sposobu budowy: zawieszonych na linach kolejnych pięter wokół żelbetowego trzonu. Został zaprojektowany w latach 60. ubiegłego wieku przez Andrzeja Skorupę i Jacka Burzyńskiego, wówczas młodych architektów. Poza nietypową konstrukcją sławę zyskał m.in. dzięki ogrzewaniu sufitowo-podłogowemu.
Mówi się, że od początku budził niepewność i nikt nie chciał w nim mieszkać. Zasiedlili go w końcu artyści. Tu mieszkał m.in. Bogusław Linda, Krzysztof Globisz, Cezary Harasimowicz, czy dyrektor administracyjny Opery Wrocławskiej. Z kolei pan Stefan z czwartego piętra Trzonolinowca wspomina, że mieszkać w budynku miał też architekt rotundy Panoramy Racławickiej - Marek Dziekoński.
Chłopiec z cukierkami
Pan Stefan zamieszkał tu w latach 70. – Wprowadziłem się tuż po remoncie budynku. Pełno artystów tu mieszkało. Było schludnie i czysto. Świetny widok z mieszkania na panoramę miasta i bardzo ustawne pomieszczenia choć to tylko 60 mkw. Dziś przychodzi moja córka i skarży się, że w tych nowych budynkach to kompletnie nie da się niczego wygodnie poustawiać – mówi pan Stefan.
Czasem ktoś przypadkowy wchodził na klatkę i ją niszczył. Ale lokatorzy dbali o swoje. – Był jeden taki, co przyszedł z farbą i sam pomalował ściany na parterze, żeby nie było wstydu, jak ktoś do niego przychodzi – opowiada pan Stefan.
Rozmawiamy z grupą mieszkańców przy windzie na parterze. Dokładnie w miejscu, gdzie farba odznacza się na ścianach. Malowanie kończy się przy schodach, po których w kapciach schodzi kilkuletni chłopiec. Wpadł poczęstować nas cukierkami.
– Rodzinna atmosfera się tu zrobiła, zawsze tak było? – pytam zebranych mieszkańców.
Wszyscy się śmieją. Jedna ze starszych pań wyciera kolejną łzę. Niektórzy są schorowani i dla nich perspektywa przeprowadzki jest trudna do przyjęcia. To ich dom, miał być już na zawsze. Są też młodzi, którzy wzięli kredyt na zakup mieszkania w Trzonolinowcu. Agata odpowiada, że to kryzysowa sytuacja ich tak zjednoczyła.
– Mamy miłe sąsiedztwo, ale bliżej znałem tylko kilka osób. Znaliśmy się jeszcze, jak mieszkali w innym miejscu, a później przeprowadzili się tutaj. Czasem się spotykamy, ale jak nas rozrzucą po całym Wrocławiu, to nie wiem jak to będzie – mówi pan Artur, którego spotykam już na ulicy. Zamieszkał w budynku po powodzi.
Było kolorowo, rosły bratki. Ale jak ten dom się trzyma?
Pani Agata mieszka w Trzonolinowcu wraz z mężem i dziećmi od połowy lat 90. Dzieci już się wyprowadziły, a Agata z mężem Markiem przygotowywali remont przedpokoju, kiedy otrzymali informacje o złym stanie budynku. – To trochę szczęście, że nie zrobiliśmy remontu, jak się okazało, że i tak musimy się przeprowadzić. Zaoszczędziliśmy – śmieje się Marek.
Dodaje, że jest optymistą, ale żona... Jego żona Agata znała już ten budynek od dziecka.
Do centrum miasta zjeżdża się windą
Z kolei sąsiadka Wanda mieszkająca tu od 23 lat uwielbia swoje mieszkanie. – Na początku byłam wystraszona tym budynkiem. Ale zamieszkaliśmy tu wraz z mężem i dwójką dzieci. Trzecie urodziłam już tutaj – mówi Wanda.
Wspomina święta Bożego Narodzenia, kiedy przyjeżdżała rodzina i wszyscy byli zaskoczeni, jak u nich ciepło jest w grudniu. – Mam mieszkanie komunalne, wyremontowałam je – pokazuje ściany przedpokoju w kolorze ciemnej fuksji. Wyglądają, jak boazeria, ale kryją schowki.
Remont zrobił również pan Hubert. Wprowadził się w ubiegłym roku. Zakochał się od pierwszego wejrzenia w mieszkaniu na 11 pietrze. – Oglądałem mnóstwo mieszkań we Wrocławiu. Trzonolinowiec znałem wcześniej i zastanawiałem się, jak tu można żyć. Aż przyszedłem oglądać tutaj lokal i od razu stwierdziłem, że to moje miejsce – mówi.
Młody mężczyzna wymienia szereg zalet: panoramiczne okna niemal na każdą stronę świata, dużo światła przez cały dzień, ogrzewanie podłogowe. – To, co dla mnie szczególnie ważne to fakt, że jest stąd wszędzie blisko – wymienia Hubert.
Obok jest Dworzec Wrocław Główny, stamtąd autobusy na lotnisko. Do centrum miasta… zjeżdża się windą. – Wziąłem kredyt na to mieszkanie – dodaje.
Lokale zastępcze od miasta
Choć mieszkańcy przyznają, że trudno będzie wynieść meble przez ciasną klatkę schodową i niewielką windę, to niektórzy czekają na klucze. Miasto zagwarantowało bowiem właścicielom udostępnienie na czas remontu Trzonolinowca lokali znajdujących się m.in. w zasobie TBS. Mieszkańcy komunalni mają otrzymać inny przydział lokali.
Przedstawiciel Departamentu Nieruchomości ponownie spotkał się ostatnio z mieszkańcami w sprawie lokali dla właścicieli oraz najemców komunalnych, odpowiedział na kilka pytań. Zebrano ankiety dotyczące zapotrzebowania na lokale. Więcej odpowiedzi mieszkańcy uzyskają wkrótce już od nowego zarządcy.
Budynek Trzonolinowca jest obecnie nieustannie monitorowany.
Wszyscy oczekują na ostateczną decyzję Państwowej Inspekcji Nadzoru Budowlanego w sprawie bezpieczeństwa budynku. Optymistyczna wersja zakłada, że na przeprowadzkę mieszkańcy będą mieli około pół roku.
