Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Na jednej z kamienic przy ulicy Kołłątaja (blisko dworca) wisi żółty baner z napisem o ostatnich wolnych apartamentach. Niedawno z budynku spadły szare płachty, które wisiały na nim (być może z przerwami) przynajmniej od 2018 roku (pozwolenie na przebudowę jest z roku 2015).
Kamienica była osłonięta, bo wymagała remontu kapitalnego. Jej właścicielem był deweloper, który sprzedał ją innemu – Money Square z Krakowa. Przebudowa, uwzględniająca oficynę, rozpoczęła się w 2021 roku i po dwóch latach zbliża się do końca. Deweloper chce, by wszystko było gotowe we wrześniu.
Kołłątaja 23
Odrestaurowana fasada zbierze wysokie noty na styl. Z sześciu osi okiennych wyróżniają się dwie środkowe – wysunięte przed inne. Mają bardziej wydatne gzymsy i wspólne obramienie i ornamenty roślinne, które są przykładem „połączenia elementów zaczerpniętych z architektury pałaców florenckich i motywów antykizujących”, jak pisze Agnieszka Tomaszewicz w „Leksykonie architektury Wrocławia”. W dwóch niszach stoją figury.
To pierwotny układ budynku zaprojektowanego w 1858 roku w stylu neorenesansowym. Powstał specjalnie dla żony radcy miejskiego. Zabytek jest pod ochroną konserwatorską, co wpłynęło na projekt przebudowy. Deweloper do czterech historycznych poziomów dokleił nowoczesną nadbudówkę.
W kamienicy – numer 23 – będzie 27 lokali mieszkalnych i 3 usługowe.
Numer 23 jest jedną z występującego przed inne szeregu, w którym stoi 6 starych budynków. Prawie wszystkie są czteropoziomowe. Patrząc od strony dworca:
- skrzydło hotelu Grand,
- Młodzieżowy Dom Kultury im. Mikołaja Kopernika – Kołłątaja 20,
- kamienica wspólnotowa numer 21,
- kamienica wspólnotowa numer 22,
- opisany wyżej numer 23
- i zamykający pierzeję numer 24.
Kamienice pod numerami 24, 22 i 21
Zatrzymajmy się na chwilę przy 24. Fasada tej kamienicy, równie okazała co sąsiednia i reprezentująca ten sam styl architektoniczny, także zrzuciła osłonę, ukazując udany efekt renowacji. Ona też dostała nadbudówkę. Budynek, z przeznaczeniem na hotel, biura i usługi, przez kilka lat widnieje w ofercie sprzedaży firmy Ashville Places, która jest częścią spółki budowlanej z Wielkiej Brytanii. To ta sama grupa kapitałowa, która była właścicielem kamienicy numer 23.
Za numerami 24 i 23 stoi kamienica 22 – o nieozdobionej, prostej i surowej elewacji, z balkonem pod przedostatnim rzędem okien. Remont jej elewacji frontowej zakończył się w 2021 roku. Jest to budynek wspólnotowy.
Kolejna w szeregu jest kamienica pod adresem Kołłątaja 21. Jest łagodne przystrojona dwoma powtarzającymi się rytmicznie motywami. Odnowioną fasadę pokazuje od 2014 roku.
MDK i dawny hotel Grand
Następny jest Młodzieżowy Dom Kultury. Numer 20 także zaprojektowano w XIX wieku. Jego fasada, podzielona jest na 8 osi okien, ma dekoracje klasycyzujące. Największą uwagę skupiają na sobie dwie figury kobiece – alegorie nauki i sztuki.
W domu kultury aktualnie trwa remont (za około 2,6 mln zł), który ma dostosować kamienicę do przepisów przeciwpożarowych, tak aby znów służył młodzieży. Zajęcia są zawieszone od października 2021 roku. Prace mają zakończyć się w tym roku.
Więcej w tekście „MDK przy ul. Kołłątaja zostanie wyremontowany. Kiedy dzieci wrócą tam na zajęcia?” oraz w materiale Wrocław TV:
Rząd kończy odrestaurowana elewacja budynku dawnego hotelu Grand, który stoi na rogu Kołłątaja i Piłsudskiego. Trwająca od kilku tak przebudowa powinna zakończyć się w 2024 roku. O hotelu pisaliśmy np. tutaj i tutaj.
Dziś Kołłątaja, dawniej Neue Taschenstraße
Historia dzisiejszej ul. Kołłątaja sięga początków XIX w. Wytyczono ją po zburzeniu fortyfikacji miejskich i nadano nazwę Neue Taschenstraße (Nowa Sakwowa), gdyż była przedłużeniem Taschenstraße (Piotra Skargi).
Ulica zyskała na znaczeniu wraz z otwarciem w Breslau dworca Kolei Górnośląskiej (Wrocław Główny). Jego bliskość spowodowała, że było tam kilka hoteli.
W drugiej połowie XIX w. obecna ulica Kołłątaja została w całości zabudowana luksusowymi kamienicami czynszowymi. W roku 1945 znaczna część budynków została zniszczona. W latach pięćdziesiątych postawiono znany we Wrocławiu modernistyczny galeriowiec, czyli Mezonetowiec z dwupoziomowymi mieszkaniami zaprojektowany przez zespół Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak. Znajduje się on po drugiej stronie ulicy, prawie vis-à-vis opisywanej wyżej pierzei. Mezonetowiec nie zazdrości im nowego wyglądu.
