Anna Hannowa
zm. 5 listopada 2020 r. Miała 95 lat. Została pochowana na cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu
Teatrolog, dziennikarka radiowa, nauczycielka akademicka. Pochodziła z Ziemi Częstochowskiej, harcerka Szarych Szeregów, absolwentka Uniwersytetu Poznańskiego, dziennikarka Polskiego Radia w Szczecinie. Kierowała redakcją literacką Polskiego Radia we Wrocławiu. Twórczyni i animatorka nowatorskich inicjatyw edukacji teatralnej – „Młodzież poznaje teatr” i „Klub 1212” przy Teatrze Polskim we Wrocławiu. Mentorka i wychowawczyni kilku pokoleń młodzieży Wrocławia i Dolnego Śląska. Odznaczona Złotym Medalem Gloria Artis i wieloma innymi odznaczeniami, laureatka Nagrody Wrocławia.
prof. dr hab. inż. arch. Olgierd Czerner
zm. 6 listopada 2020 r.Miał 91 lat. Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida
Architekt i historyk, założyciel i pierwszy dyrektor wrocławskiego Muzeum Architektury, Konserwator Zabytków Miasta Wrocławia (1955-1965), pedagog na Wydziale Architektury PWr. Związany z przywróceniem Panoramy Racławickiej, odpowiedzialny (1980-1985) za wzniesienie rotundy i konserwację obrazu, wiceprzewodniczący Społecznego Komitetu Panoramy Racławickiej. Członek m.in. ICOMOS (Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych), Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM, Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, Stowarzyszenia Architektów Polskich, Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków. Autor książek, m.in. „Rynek wrocławski”, „Wrocław na dawnej rycinie”, a także „Lwów na dawnej rycinie i planie” czy „Mój wiek XX”. Wielokrotnie odznaczony, m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Komandorskim OOP, Złotym Medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej Gloria Artis, Złotą Odznaką za Opiekę nad Zabytkami.
prof. dr hab. Piotr Szyber
zm. 7 listopada 2020 r. Miał 72 lata. Został pochowany na cmentarzu Osobowickim
Chirurg, kardiolog, chirurg naczyniowy, nauczyciel akademicki, wieloletni kierownik Katedry Chirurgii Naczyniowej Ogólnej i Transplantacyjnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu. W medycynie był pionierem, przecierał ścieżki w polskiej transplantologii. Wprowadził do swojej kliniki przeszczepy nerek. Jako pierwszy dokonał w ośrodku wrocławskim przeszczepu wątroby w 1994 r. Za swoją pracę był wielokrotnie nagradzany najwyższymi odznaczeniami państwowymi. Laureat Nagrody Wrocławia za rok 2020. Był też członkiem założycielem Rotary Club Wrocław Centrum, w którym pełnił wiele funkcji, w tym również prezydenta Klubu.
prof. Leon Podsiadły
zm. 7 listopada 2020 r.Miał 88 lat. Został pochowany na cmentarzu Osobowickim
Rzeźbiarz, malarz i rysownik. Absolwent PWSSP we Wrocławiu. Był profesorem uczelni artystycznych w Konakry (Gwinea), Wrocławiu i Opolu, kierownikiem Katedry Rzeźby i dziekanem Wydziału Malarstwa Grafiki i Rzeźby w PWSSP we Wrocławiu, członkiem oraz uczestnikiem wystaw Grupy Wrocławskiej. Laureat wielu nagród w dziedzinie rzeźby. Wychowawca kilku pokoleń rzeźbiarzy, działających w Polsce i za granicą. Autor wielu pomników publicznych, rzeźb plenerowych w rozmaitych materiałach i technikach, zwłaszcza ukochanego przez wrocławian pomnika Mikołaja Kopernika, trzebnickiego pomnika Szlak II Armii Wojska Polskiego czy Pomordowanych Więźniów Obozu Koncentracyjnego Gross-Rosen.
Zygmunt Sutkowski
zm. 7 listopada 2020 r. Miał 84 lata. Został pochowany na cmentarzu Grabiszyńskim
Wieloletni (43 lata) prezes Dolnośląskiego Okręgowego Związku Tenisa Stołowego, zasiadał w zarządzie PZTS. Przez ostatnie lata był Prezesem Honorowym DOZTS. Wiceprezes Dolnośląskiej Federacji Sportu, opiekun kadry narodowej we wszystkich kategoriach wiekowych oraz organizator najważniejszych imprez tenisowych w Polsce. Zygmunt Sutkowski był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in. przez MKOL, PKOL, PZTS i władze sportowe woj. dolnośląskiego, w 2001 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za całokształt działalności w sporcie, nagrodą Ministra Sportu I stopnia. W 2008 r., z okazji 40-lecia prezesury DOZTS (2009) otrzymał nagrodę najlepszego działacza sportowego na Dolnym Śląsku.
Marian Czarnecki
zm. 8 listopada 2020 r. Miał 66 lat
Były koszykarz Śląska Wrocław i 8-krotny medalista mistrzostw Polski. Reprezentował klub w latach 1970-1980 i zdobył z nim trzy tytuły mistrza kraju oraz dwa srebrne i trzy brązowe medale MP. W ekstraklasie zagrał dla Śląska w 228 spotkaniach. Z wojskowymi występował także w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych i w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów. Po zakończeniu gry w Śląsku grał jeszcze w Turowie Zgorzelec
ks. kardynał Henryk Gulbinowicz
zm. 16 listopada 2020 r.Miał 97 lat. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie
Od 1976 r. był metropolitą wrocławskim, w 1986 r. przyjął kapelusz kardynalski. Od 2004 r. był arcybiskupem seniorem archidiecezji wrocławskiej. Przyczynił się do powstania m.in. Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, schronisk św. Brata Alberta, Domu dla Emerytowanych Rolników w Henrykowie czy Domu Samotnej Matki im. św. Faustyny Kowalskiej we Wrocławiu. W latach 80. XX w. aktywnie wspierał Solidarność. W wyniku postępowania w sprawie o molestowanie seksualne, 6 listopada 2020 r., decyzją Watykanu, otrzymał zakaz uczestniczenia w celebracjach, spotkaniach publicznych, używania insygniów biskupich. Pozbawiono go też prawa do nabożeństwa pogrzebowego i pochówku w katedrze.
Walenty Czarnecki
zm. 19 grudnia 2020 r.Miał 79 lat. Został pochowany na cmentarzu Kiełczowskim
Były piłkarz wrocławskiego Śląska. Zaczynał w Polonii Chodzież, jako zaledwie 16-latek zadebiutował w drużynie seniorów. Podczas odbywania służby wojskowej, na początku 1962 r. trafił do Wrocławia. W Śląsku z miejsca stał się ważnym punktem drużyny i dał się poznać jako zawodnik uniwersalny. Był napastnikiem, ale występował również jako ofensywny pomocnik i obrońca. W sezonie 1963/64 miał spory udział w historycznym awansie wojskowych do najwyższej klasy rozgrywkowej. W barwach WKS-u rozegrał 226 spotkań, w których strzelił 22 bramki. W najwyższej klasie rozgrywkowej – wówczas I lidze – wystąpił w stu meczach i zapisał na swoim koncie trzy trafienia.
prof. dr hab. inż. Zdzisław Samsonowicz
zm. 31 grudnia 2020 r. Miał 97 lat. Został pochowany na cmentarzu parafii Świętej Rodziny
Jeden z pierwszych studentów Politechniki Wrocławskiej. Kapitan AK, pseud. Orski, pionier Wrocławia, jeden z pierwszych członków Straży Akademickiej PWr. Na tej uczelni pełnił funkcje m.in.: prodziekana, kierownika Zakładu Mechanizacji Automatyzacji Odlewnictwa i Zakładu Odlewnictwa. Był przewodniczącym Komisji ds. Programów Nauczania, Komisji ds. Nadawania Tytułów Naukowych i członkiem Komisji ds. Przewodów Doktorskich. Twórca dwóch szkół naukowych: Mechanizacji i Automatyzacji Odlewnictwa oraz Doskonalenia Metod Badawczych Materiałów Formierskich. Wykładał gościnnie nie tylko na uczelniach krajowych, ale i za granicą. Autor 17 patentów krajowych i 10 zagranicznych i 287 prac naukowych.
Prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Bać
zm. 5 stycznia 2021 r. Miał 91 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Bujwida
Pedagog i uczony, nauczyciel wielu pokoleń architektów, prof. zwyczajny Politechniki Wrocławskiej, m.in. był zastępcą dyrektora Instytutu Architektury i Urbanistyki, dziekanem Wydz. Architektury WSGN w Warszawie, wykładowcą na Wydz. Architektury w Mosulu w Iraku, kierownikiem Zakładu Projektowania i Teorii Architektury Wydz. Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego. Stworzył nurt w architekturze zwany „habitat”. Autor licznych publikacji poświęconych architekturze mieszkaniowej, laureat wielu konkursów i nagród, odznaczony m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim OOP. Mieszkał w zaprojektowanym przez siebie tzw. domu atrialnym.
Ryszard Kotys
zm. 28 stycznia 2021 r. Miał 88 lat. Został pochowany na cmentarzu w Lusowie
Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy, scenarzysta i reżyser. Związany m.in. z Teatrem Polskim we Wrocławiu (1978-1982 i 1986-1990). Podczas 65 lat kariery zawodowej zagrał w ponad 40 serialach i 150 filmach fabularnych. Widzowie szczególnie lubili go za rolę Mariana Paździocha w „Świecie według Kiepskich”, którą kreował przez 21 lat. Wielokrotnie wyróżniany za role zagrane na scenie, m.in. na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (edycje IV i XXV), Nagrodą Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru, a także Nagrodą Artystyczną Wojewody Łódzkiego, został również odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP.
Ryszard Szurkowski
zm. 1 lutego 2021 r. Miał 75 lat. Został pochowany na cmentarzu w Wierzchowicach na Dolnym Śląsku
Wybitny sportowiec. Pochodził z Dolnego Śląska, ukończył liceum ogólnokształcące we Wrocławiu, a potem wrocławską Akademię Wychowania Fizycznego. Z wykształcenia był nauczycielem wychowania fizycznego oraz trenerem kolarstwa. Trzykrotny złoty medalista mistrzostw świata w kolarstwie szosowym, raz zajął drugie miejsce. Cztery razy triumfował w Wyścigu Pokoju – przejechał tam w sumie 52 etapy (na 89) w koszulce lidera, a 13 wygrał. Był też 12-krotnym mistrzem Polski. Były prezes Polskiego Związku Kolarskiego i poseł na Sejm RP w latach w latach 80. W Plebiscycie na Najlepszego Sportowca Polski XX wieku zajął drugie miejsce (za Ireną Szewińską).
dr Ewa Kofin
zm. 21 lutego 2021 r. Miała 89 lat. Została pochowana na cmentarzu Kiełczowskim
Wieloletnia nauczycielka akademicka w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego i w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Krytyczka i teoretyczka muzyki, autorka znakomitych prac naukowych i publicystycznych z zakresu kultury muzycznej i życia muzycznego. Była recenzentką muzyczną „Słowa Polskiego” i jednocześnie dyrektorką Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia we Wrocławiu, zwolniona ze stanowiska z powodów politycznych. Z jej inicjatywy UWr na początku lat 90. zdecydował o reaktywacji studiów muzykologicznych. Autorka książek na temat muzyki, w tym trzytomowej historii Wratislavii Cantans. Z jej inicjatywy władze Wrocławia sprowadziły do miasta Andrzeja Markowskiego, który stworzył Międzynarodowy Festiwal Wratislavia Cantans.
Jacek Libicki
zm. 22 lutego 2021 r.Zmarł w wieku 86. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Wieloletni prezes Poltegor Projekt, konsul honorowy Francji we Wrocławiu, prezes Stowarzyszenia Dolnośląska Rodzina Katyńska, dr nauk technicznych. Był również wiceprezesem Porozumienia Producentów Węgla Brunatnego w Polsce, członkiem i prezydentem Rotary Club Wrocław, członkiem Rady Dolnośląskiej Izby Gospodarczej oraz członkiem Rady Wykonawczej Euracoal EU Brussels. Zasiadał w zarządzie International Mine Water Association. Napisał ok. 70 artykułów do polskich i zagranicznych pism specjalistycznych w dziedzinie problematyki wodnej i ochrony środowiska w górnictwie odkrywkowym. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i francuskim Orderem Narodowym Zasługi.
Stanisław Wolski
zm. 25 lutego 2021 r.Miał 72 lata. Został pochowany na cmentarzu Grabiszyńskim
Był aktorem teatralnym, filmowym oraz animatorem kultury, barwną postacią Wrocławia. Współpracował z Ośrodkiem Teatru Otwartego „Kalambur” we Wrocławiu. Grał w serialach telewizyjnych, m.in. „Komisji morderstw”, „Galerii” czy „Tancerzach”, a także w pełnym metrażu, jak „Mała Moskwa” czy „Made in Poland”, w spektaklach dla dzieci i dorosłych. Tworzył piosenki, przedstawienia uliczne i happeningi. Wrocławianie pamiętają także jego jasełka na wrocławskim Rynku. Założył alternatywną grupę teatralną „Theatrum 70”, był współtwórcą kabaretu Gralak Marian. Występował również w Antykabarecie „Dobry Wieczór we Wrocławiu”.
prof. Jacek Łukasiewicz
zm. 7 marca 2021 r.Miał 86 lat. Został pochowany na cmentarzu Grabiszyńskim
Poeta, krytyk literacki, historyk literatury, profesor UWr, laureat Nagrody Literackiej Pen Clubu i Nagrody im. Kazimierza Wyki za całokształt twórczości krytycznej i eseistycznej. Przez 13 lat był przewodniczącym jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”. Pisał prace naukowe, eseje i zbiory analiz, w których stworzył intrygujące interpretacje m.in. utworów Miłosza, Różewicza, ks. Twardowskiego, Karpowicza, Szymborskiej, Herberta, Terleckiego, Kozioł, Barańczaka, Rymkiewicza. Współpracował z wieloma pismami, m.in. z „Akcentem”, „Odrą”, „Tygodnikiem Powszechnym”. Jako poeta zadebiutował „Twoje i moje” (1959). Nominowany do Silesiusa 2019 za tom „Wiązania”.
Prof. dr hab. med. Józef Jagielski
zm. 13 marca 2021 r. Miał 86 lat. Został pochowany na cmentarzu św. Maurycego
Specjalista w zakresie elektrofizjologii klinicznej, genetyki człowieka, kardiologii, patologii ogólnej i doświadczalnej. Wieloletni kierownik Katedry i Zakładu Patofizjologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, nauczyciel akademicki, wychowawca wielu pokoleń studentów i lekarzy, współtwórca ośrodka elektrokardiologii i badań genetycznych we Wrocławiu. Od 1991 r. pod kierunkiem prof. Jagielskiego zostały zapoczątkowane pionerskie w Polsce badania powierzchniowego mapingu potencjałów serca. Laureata Nagrody Wrocławia. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim OOP.
Ferdynand Matysik
zm. 9 maja 2021 r.Miał 90 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Bujwida
Aktor filmowy i teatralny, przez 43 lata był związany z wrocławskim Teatrem Polskim. Absolwent krakowskiej szkoły teatralnej, zanim trafił do Wrocławia występował na scenach teatrów w Gdańsku i Krakowie-Nowej Hucie. Występował pod kierunkiem najlepszych reżyserów, m.in. Skuszanki, Krasowskiego, Zamkow, Szajny, Grzegorzewskiego, Meissner, Brauna, Jarockiego czy Wajdy. We Wrocławiu zagrał (do roku 2007) ponad sto ról. Jego dorobek uzupełniają liczne role radiowe, filmowe i serialowe. Za swoje kreacje wielokrotnie nagradzany. Laureat Brązowej, Srebrnej i Złotej Iglicy, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim OOP oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
prof. Ilias Wrazas
zm. 15 maja 2021 r.Miał 70 lat. Został pochowany na cmentarzu Osobowickim
Był filozofem, poetą, muzykiem, dr. hab. nauk humanistycznych, profesorem nadzwyczajnym Instytutu Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Wydz. Filologicznego UWr. Pracował także w Instytucie Filologii Słowiańskiej na Wydz. Filologicznym UMK w Toruniu, na Wydz. Humanistycznym i w Katedrze Sztuki i Kultury Plastycznej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Autor wielu artykułów naukowych, popularnonaukowych i książek. Uchodził za duszę środowisk twórczych, przyjaciel pisarzy i artystów. Świetnie grał na gitarze i śpiewał. Koncertował w Polsce i za granicą – w Holandii, Niemczech, Grecji i Szwecji. Angażował się w życie kulturalne Wrocławia: wspierał radą m.in. Fundację Sztuka Wrocław czy szkołę Lauder Etz Chaim.
Beata Lichtarska
zm. 12 czerwca 2021 r. Miała 87 lat. Została pochowana na cmentarzu przy ul. Bardzkiej
Nestorka tańca towarzyskiego, wychowanka prof. Mariana Wieczystego, dyplomowana instruktorka i trenerka tańca, sędzia par tańca towarzyskiego i ludowego, znana choreografka. Jej wychowankowie sięgali po najwyższe laury i tytuły mistrzowskie na parkietach w Polsce i za granicą. Blisko 50 lat działała społecznie w Polskim Klubie Tanecznym, Federacji Stowarzyszeń i Klubów Tanecznych i Polskim Towarzystwie Tanecznym. Wiele lat pracowała w Wojewódzkim Domu Kultury przy ul. Mazowieckiej i w Państwowym Studium Kulturalno-Oświatowym i Bibliotekarskim. We Wrocławiu i okolicy zainicjowała powstanie sześciu klubów turniejowego tańca. Odznaczona Złotą Odznaką PTT i godnością Członka Honorowego PTT.
Jan Caliński
zm. 8 lipca 2012 r.Miał 72 lata. Został pochowany na cmentarzu w Żarowie
Trener piłkarski, związany ze Śląskiem Wrocław od 1979 r., gdy został asystentem Oresta Lenczyka. Wcześniej pracował w Zjednoczonych Żarów i Ślęzy Wrocław oraz prowadził treningi w Akademii Wychowania Fizycznego. Potem czterokrotnie był trenerem piłkarskiego Śląska Wrocław (1980-1983, 1995-1996, 1997-1998 i w sezonie 1999-2000, zakończonym awansem do ekstraklasy). W 1982 r. zdobył z WKS-em wicemistrzostwo Polski, prowadząc następnie drużynę wojskowych w Pucharze UEFA. W latach 2002-2005 pełnił natomiast funkcję prezesa wrocławskiego klubu.
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Wójs
zm. 15 sierpnia 2021 r. Miał 74 lata. Został pochowany na cmentarzu parafii Świętej Rodziny
Ceniony dydaktyk, wybitny naukowiec, wychowawca wielu pokoleń studentów, inżynierów i doktorantów, profesor Wydziału Mechaniczno-Energetycznego Politechniki Wrocławskiej. Pełnił na uczelni wiele funkcji, m.in. prodziekana, dyrektora Instytutu Techniki Cieplnej i Mechaniki Płynów, kierownika Zakładu Mechaniki Płynów czy dyrektora Akademickiego Inkubatora Przedsiębiorczości. Był redaktorem naczelnym ,,Journal of Energy Science’’, członkiem Komitetu Problemów Energetyki PAN i organizatorem cyklu Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Energetyka”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej.
dr hab. Dorota Wolska
zm. 26 sierpnia 2021 r. Miała 66 lat. Została pochowana na cmentarzu Grabiszyńskim
Kulturoznawczyni, habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny UWr, adiunkt w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Kierowała Zakładem Teorii i Krytyki Kultury, przewodniczyła Radzie Dyscypliny Nauki o Kulturze i Religii. Pełniła funkcję redaktorki naczelnej „Prac Kulturoznawczych”, współtworzyła działające w Instytucie Laboratorium Humanistyki Współczesnej. Była członkinią Komitetu Nauk o Kulturze PAN oraz Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. Jej zainteresowania i prace badawcze koncentrowały się na aksjologicznie ukierunkowanej teorii kultury, estetyce oraz filozofii humanistyki. Miała wielki wpływ na kolejne pokolenia kulturoznawców.
prof. dr hab. Jan Stanienda
zm. 22 września 2021 r.Miał 68 lat. Został pochowany w Podkowie Leśniej
Ceniony skrzypek i kameralista, pedagog, absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Skrzypiec Krzysztofa Jakowicza. W latach 1992-1995 pełnił funkcję kierownika artystycznego Orkiestry Kameralnej „Leopoldinum”. W 1996 r. powstała, założona przez byłych członków tej orkiestry Wrocławska Orkiestra Kameralna „Wratislavia”, której został dyrektorem artystycznym. Zespół to wybrani muzycy, laureaci konkursów, koncertujący również jako soliści. Był pomysłodawcą, twórcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu Muzyki Kameralnej „Wieczory w Arsenale”, odbywającego się we Wrocławiu od 1997 r. W roku 2006 roku został laureatem Wrocławskiej Nagrody Muzycznej.
Zbigniew Ziajka
zm. 13 października 2021 r. Miał 70 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Smętnej
Wrocławski przedsiębiorca. Przez kilkadziesiąt lat działał w branży w budownictwa drogowego. Wiele kluczowych inwestycji drogowych we Wrocławiu to dzieło jego firmy – Ziajka Zbigniew Przedsiębiorstwo Drogowe, które zaczęło swoją działalność pod koniec 1988 r. Wieloletnie doświadczenie w tej branży założyciela firmy dawało gwarancję najwyższego poziomu realizowanych inwestycji, wśród których były te wrocławskie, jak np. remont nawierzchni w pierzei południowej Rynku, modernizacja ul. Wieczystej, przebudowa ul. Sienkiewicza czy budowa dróg i parkingów przy ul. Karmelkowej.
