Tańczyła od pzredszkola – w latach 1944-1946 chodziła do Pałacu Pionierów we Lwowie (dawny Pałac Potockich) na zajęcia baletowe prowadzone przez Bałuchinę z Baletu Lwowskiego. W 1946 r. wraz z mamą dotarła na Ziemie Zachodnie, do Oleśnicy. W tamtejszym ognisku muzycznym zaczęła się uczyć w klasie fortepianu, rytmiki i baletu. Brała udział w inscenizacjach tanecznych i przedstawieniach baletowych w Oleśnicy, Namysłowie czy Sycowie, a w 1952 r. także w Teatrze Żydowskim we Wrocławiu z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka. Przy fortepianie, jako akompaniatorka, zasiadała jej mama – Ewa Lichtarska.
Kilka miesięcy w 1952 r. pracowała jako kierowniczka wiejskiej świetlicy w Dobrzeniu koło Oleśnicy, a działalność instruktorską zaczęła po ukończeniu Państwowej Szkoły Instruktorów Teatru Ochotniczego w Bydgoszczyw (1954), podejmując pracę w Powiatowym Domu Kultury w Oleśnicy, gdzie prowadziła i to z sukcesem zespół tańca ludowego (był nagradzany na przeglądach centralnych i wojewódzkich).
Ukończyła potem kolejne kursy – tańca ludowego i towarzyskiego MKiS w Jadwisinie k. Warszawy oraz instruktorów tańca towarzyskiego pod patronatem MKiS oraz Polskiego Klubu Tanecznego (PKT), prowadzony przez prof. Mariana Wieczystego z Krakowa, po których uzyskała tytuł dyplomowanego instruktora tańca oraz uprawnienia sędziego tańca.
Zawodową karierę taneczną Beata Lichtarska zaczęła w 1958 r. Jej partnerem na parkiecie był wówczas Stanisław Jawor z Zielonej Góry. Jako reprezentantka Dolnego Śląska wystąpiła na I Mistrzostwach Polski w Krakowie, a w 1960 r. na II MP – Ogólnopolskim Turnieju Tańca we Wrocławiu w kategorii nauczycieli tańca zajęła 6. finałowe miejsce. Większych sukcesów, jako para zawodowa nie osiągnęła. Skupiła się więc na pracy instruktorskiej.
W 1958 r. utworzyła w Oleśnicy pierwszy klub tańca towarzyskiego (działał do jesieni 1959 r.), w którym prowadziła kursy tańca towarzyskiego oraz trenowała pary turniejowe. Rok później zorganizowała w sali Powiatowego DK w Oleśnicy pierwszy w województwie wrocławskim turniej w klasie „D” z udziałem par z Kluczborka, Oleśnicy, Opola i Raciborza. Jednocześnie starała się o powołanie we Wrocławiu Oddziału PKT, który ostatecznie uzyskał osobowość prawną w marcu 1961 r. (działał do czerwca 1966 r.).
Przez trzy lata trenowała tancerzyu w Studencki Klubie Tańca Towarzyskiego przy Uniwersytecie Wrocławskim (1960-1963) – zajęcia odbywały się w DS „Szklany Dom” przy ul. Świdnickiej 34, gdzie w 1961 r. zorganizowała turniej tańca w klasach „D”, „C” i kandydackiej.
Jesienią 1963 r. Beata Lichtarska zaczęła pracę w Wojewódzkim Domu Kultury przy ul. Mazowieckiej 17, gdzie utworzyła Amatorski Klub Taneczny „ AKTan”, w którym do roku 1991 prowadziła kursy tańca i trenowała pary turniejowe od klasy „D” do „S” włącznie. W tym czasie jej pary zdobyły wiele tytułów mistrzów Polski. W czasie swojej długoletniej działalności trenerskiej, po ukończeniu trzyletniego kursu kwalifikacyjnego, rozpoczęła też działalność pedagogiczną jako wykładowcą na kursach kwalifikacyjnych II stopnia w Bydgoszczy, Rzeszowie, Poznaniu i Wrocławiu. Prowadziła szkolenia dla par tanecznych na obozach centralnych i wojewódzkich, seminariach dla nauczycieli i instruktorów tańca, a także wykładała w Państwowym Studium Kulturalno-Oświatowym i Bibliotekarskim (PSKOiB) we Wrocławiu.
W1986 r. zainicjowała powstanie Okręgu Terenowego Polskiego Towarzystwa Tanecznego we Wrocławiu i pełniła tam do roku 2000 kolejno fukcje sekretarza zarządu, przewodniczącej i wiceprzewodniczącej sądu koleżeńskiego.
Pracując w WDK, układała choreografięfFinałowych gali Kolorowych Wsi i Ogólnopolskich Spotkań Muzykujących Rodzin. Stworzyła choreografię do spektakli teatralnych: „Wariat i zakonnica, czyli nie ma tego złego,co by na jeszcze gorsze nie wyszło” w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (1991) i w Teatrze Dramatycznym w Legnicy (1994) .
Za swoją pracę i działalnośc społeczną Beata Lichtarska odebrała liczne odznaczenia i wyróżnienia, m.in. dyplom O/Dolnośląskiego PTT w 35-lecie działalności w Amatorskim i Zawodowym Ruchu Tanecznym oraz 35-lecie pracy instruktorskiej (1993); dyplom O/Dolnośląskiego PTT w 40-lecie działalności w Amatorskim Ruchu Tanecznym (1999), Złotą Odznakę O/Dolnośląskiego PTT i dyplom O/Dolnośląskiego PTT (2002). 21.10.2000 r. w Krakówie – uchwałą Walnego Zjazdu PTT nadano jej godność Członka Honorowego PTT.
Zdjęcia z archiwum PTT Okręg Dolnośląski
