Nowe-stare Muzeum Archidiecezjalne we Wrocławiu otwarte po remoncie: zdjęcia kolekcji, ceny biletów

Wystawa stała Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu jest podzielona na siedem części:

1. Starożytność – z egipską mumią chłopca z okresu ptolemejskiego;
2. Średniowiecze – z kielichem mszalnym z Muszkowic z 1400 roku;
3. Dom Kapituły – z neogotyckim piecem kaflowym z XIX wieku;
4. Lapidarium – z najstarszą romańską figurą św. Jana Chrzciciela z katedry wrocławskiej;
5. Malarstwo i Rzeźba – z malarstwem Bartłomieja Strobela młodszego;
6. Cranach – z kopią (niedługo zastąpi ją oryginał) „Madonny pod jodłami” Lucasa Cranacha Starszego z 1510 roku;
7. Śląskie Niebo – z ikonografią świętych od średniowiecza po czasy nowoczesne.

Tomasz Hołod

Muzeum Archidiecezjalne we Wrocławiu. Co można zobaczyć?

Opisując ogólniej i szerzej, w Lapidarium prezentowane są dzieła pochodzące z okresu od XII do XIX wieku, wykonane głównie w kamieniu – piaskowcu, granicie, marmurze, alabastrze – ale też w brązie i mosiądzu. To rzeźby, sarkofagi, płyty nagrobne, kartusze herbowe, dzwony i inne.

W sekcji Cranacha wystawione jest głównie malarstwo niderlandzkie i niemieckie, z kolei w strefie Malarstwo i Rzeźba pokazywane są dzieła renesansowe, manierystyczne i barokowe z okresu 1550-1800.

Warto zajrzeć do Domu Kapituły, ponieważ po raz pierwszy w historii drzwi tych pomieszczeń są otwarte dla zwiedzających. — Jesteśmy w sali muzealnej, w której przez 600 lat kanonicy kapituły katedralnej gromadzili się na obrady — opowiadał nam ksiądz Łukasz Piłat podczas prezentacji nowego, bezcennego eksponatu, jakim jest faksymile Księgi Henrykowskiej, a właściwie „Księgi założenia klasztoru Najświętszej Maryi Panny w Henrykowie”, na której kartach zapisane jest pierwsze pełne zdanie w języku polskim.

„Sala posiedzeń kapituły jest jedynym wnętrzem budynku kapituły, które zachowało podstawową formę architektoniczną z początków budowy (około 1380–1390 roku). Jej asymetryczne sklepienie krzyżowo-żebrowe ozdobione płaskorzeźbionymi zwornikami jest cennym przykładem sztuki architektonicznej końca XIV stulecia” — czytamy w opisie.

Reprodukcja Księgi Henrykowskiej, olej „Madonna pod jodłami” i inne wyżej wymienione to tylko przykłady z wystawy stałej. Nie ma na niej wszystkich eksponatów ze zbiorów. Część jest przechowywana w magazynach i czeka na okazje specjalne.

Cała kolekcja muzeum na Ostrowie Tumskim liczy około 6500 artefaktów. Kilkaset jest świeżo po zabiegach konserwatorskich, co było jednym z etapów dużego projektu, realizowanego przede wszystkim przez archidiecezję wrocławską oraz fundację działającą na Ostrowie Tumskim.

Trzy budynki po remoncie kapitalnym

Realizacja szerokiego projektu inwestycyjnego rozpoczęła się w roku 2017 od jasnego gmachu biblioteki archidiecezjalnej. Dwa lata później wystartowała rozbudowa muzeum, uwzględniająca remont trzech budynków, w których znajdują się sale wystawiennicze: średniowiecznego, późnogotyckiego i barokowego.

Na dziedzińcu dobudowano żelbetowy łącznik podziemny. — Duże wyzwanie inżynierskie ze względu na bliskie położenie tych trzech budynków i konieczność wykonywania wielu robót ręcznie w głębokich wykopach — stwierdziła inżynier Monika Duch.

Cały projekt – gmach biblioteki, remont kapitalny muzeum i konserwacja setek dzieł – kosztował 55,7 miliona złotych. Fundacja wniosła wkład własny w wysokości 17,5 miliona złotych, przekazany jej na mocy decyzji arcybiskupa Józefa Kupnego, zaś pozostałą część pozyskała z ministerstwa kultury (środki unijne).

Gdy przymierzaliśmy się do realizacji, słyszałem głosy zwątpienia, mówiące, że za sto lat nic się tu nie zmieni. Cztery lata temu mieliśmy tu instalacje elektryczne w ołowianych rurkach, ciężkie pojedyncze szyby w oknach i temperaturę w środku jak na zewnątrz. Dziś cieszymy się odnowionym i rozbudowanym muzeum, co jest zasługą ogromnego wysiłku i pracy wielu osób i instytucji.

ks. dr Adam Dereń, dyrektor Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu i prezes Fundacji dla Ostrowa Tumskiego we Wrocławiu

Muzeum Archidiecezjalne ponownie otwarte

Po trwającym pięć lat remoncie muzeum zostało reaktywowane oficjalnie 12 grudnia 2024 roku. W ponownym otwarciu uczestniczyli m.in. księża różnych stopni i godności, reprezentujący Kościoły katolicki, prawosławny, greckokatolicki i ewangelicko-augsburski.

Czujemy się strażnikami dziedzictwa i pamięci. To nasze wspólne bogactwo, którym chcemy się opiekować, aby przetrwało kolejne wieki.

arcybiskup Józef Kupny, metropolita wrocławski

Arcybiskup Kupny pobłogosławił wnętrze. Wcześniej uroczystość otworzył profesor nauk teologicznych Jan Kopiec, biskup senior diecezji gliwickiej: — Zabytki służą pięknu, rozpoznawaniu piękna i ubogacaniu nim naszego życia. A życie ma być piękne. Jestem przekonany, że wrocławskie środowisko kościelne ma prawo do poczucia dobrze spełnionego obowiązku.

Tomasz Hołod

Muzeum Archidiecezjalne we Wrocławiu (adres, godziny otwarcia, cennik biletów)

Muzeum Archidiecezjalne we Wrocławiu (plac Katedralny 16) jest otwarte pięć dni w tygodniu: w środy, czwartki, piątki, soboty i niedziele.

Wejście jest możliwe tylko o trzech godzinach: 10:00, 12:00, 14:00. Liczba biletów na każdą godzinę jest ograniczona. Ceny:

• normalny = 25 złotych,
• ulgowy = 20 złotych,
• rodzinny = 65 złotych.

Bilety są do zarezerwowania na wybraną godzinę i do kupienia w kasie internetowej – tutaj.

Wnętrze jest dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnością.

Jak dojechać do Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu?

Dojazd komunikacją miejską:

• tramwajami 2 lub 10 na przystanek Katedra,
• tramwajami 9, 17, 19 na przystanek Ogród Botaniczny,
• autobusami: N, 904, 914 na przystanek Katedra,
• autobusami A, N, 111, 128, 904, 914 na przystanek Ogród Botaniczny.

Strona internetowa: www.tumwroc.pl

Jedno z najstarszych muzeów kościelnych w Polsce

Archidiecezjalne we Wrocławiu jest jednym z najstarszych muzeów kościelnych w Polsce, a ponadto jednym z nielicznych, które zachowały swoją historyczną ciągłość w charakterze i działaniu. Jego początki sięgają 1898 roku, kiedy to ówczesny rządca diecezji wrocławskiej, kardynał Georg Kopp, wydał odezwę do duchowieństwa, aby dołożyło wszelkich starań i zabezpieczyło przed dalszym zniszczeniem możliwie wszystkie przedmioty sztuki sakralnej, które zostały wycofane z kultu religijnego.

Ich zarejestrowania i zabezpieczenia podjął się znawca i badacz dziejów Śląska – ks. dr Joseph Jungnitz (późniejszy pierwszy dyrektor muzeum). Udało mu się zebrać wiele dzieł o znaczącej wartości artystycznej i historycznej, w tym obrazy, rzeźby, paramenty i naczynia liturgiczne. Po zgromadzeniu odpowiedniej liczby eksponatów, 29 października 1903 roku zorganizowano pierwszą wystawę. Data ta stanowi zarazem dzień otwarcia muzeum i udostępnienia jego zbiorów.

Wówczas na miejsce prezentacji dzieł sztuki wybrano gotycką salę z 1520 roku, znajdującą się na pierwszym piętrze budynku Biblioteki Kapitulnej, oraz pięć sal z dopiero co otwartego, neogotyckiego gmachu archiwalno-bibliotecznego.

Przez następne lata, przy zaangażowaniu kolejnych dyrektorów muzeum, liczba zbiorów muzealnych wzrastała dzięki darowiznom biskupów, członków kapituły, duchowieństwa i prywatnych osób.

Ukończony w 2024 roku kapitalny remont pozwolił dla wielu obiektów przygotować wyjątkową przestrzeń ekspozycyjną, a wszystkim zbiorom muzealnym zapewnić należyte zabezpieczenie. W muzeum znajduje się obecnie ponad sześć tysięcy zabytków, w tym m.in. bogaty i rzadki zbiór eksponatów starożytnych i gotyckich.

Źródło rysu historycznego: komunikat prasowy