Księże obejmuje dziś obszar kilku dawnych wsi: Księża Małego, Księża Wielkiego, Świątników, Opatowic, Bierdzan oraz osady Nowy Dom. Przez osiedle przepływają aż cztery rzeki: Brochówka, Zielona, Górna i Dolna Oława, a także Kanał Opatowicki. Najstarszą częścią osiedla są Opatowice ze śluzą i kanałem. To bardzo popularny teren wypoczynkowy pośród mieszkańców i mieszkanek całego Wrocławia. Świątniki to przede wszystkim tereny wodonośne wraz z dwiema przepompowniami wody: jedna z nich jest zabytkowa, a druga działa do dziś.
Księże jest wyjątkowo bogate w faunę i florę. Kaczki, łabędzie, czaple, sarny, bobry, wydry, łasice, gronostaje – takich zwierzęcych sąsiadów często można spotkać podczas spacerów po zielonych częściach osiedla. Ważnym miejscem odpoczynku pośród księżan jest Park Wschodni. Z kolei Księże Wielkie dawniej kojarzyło się z bardzo rozległymi łąkami. W związku z jego sąsiedztwem z obszarami podmokłymi przez wiele lat nie było ono atrakcyjnym miejscem pod zabudowę. Od kilku lat jednak powstają tam nowe budynki.
Na styku Księża Małego i Wielkiego zachował się modernistyczny zespół mieszkaniowy zbudowany między 1928 a 1930 rokiem według projektu Paula Heima i Alberta Kemptera, przy współpracy z Gustavem Wolfem, Hansem Thomasem i Rudolfem Sackiem. Było to pierwsze racjonalne, wzorcowe założenie tego typu w ówczesnym Breslau. Powstały tym samym 762 mieszkania dla ponad 3000 osób, a także sklepy, kotłownia centralnego ogrzewania z łaźnią i pralnią, sala zebrań dla lokalnej społeczności, przedszkole i warsztaty rzemieślnicze. Budynki są do siebie dość podobne, więc nad drzwiami w poszczególnych klatek umieszczono ceramiczne płaskorzeźby przedstawiające rozmaite zwierzęta, aby dzieciom łatwiej było trafić do właściwego wejścia. Jednym ze słynniejszych krajobrazów z tego obszaru są sznurki rozciągnięte między oknami, na których mieszkańcy suszą pranie w ciepłe dni.