Kto był obecny na siódmym posiedzeniu Wrocławskiej Rady Kultury?
Członkowie Wrocławskiej Rady Kultury (kolejność alfabetyczna):
- Izabela Duchnowska
- Agnieszka Franków-Żelazny
- Jarosław Fret
- Marek Gluziński
- Konrad Imiela
- Paweł Jarodzki
- Janusz Jasiński
- Paweł Kamiński
- Katarzyna Majewska
- Magdalena Piekarska
- Jerzy Pietraszek
- Tomasz Sikora
- Sylwia Świsłocka-Karwot
- Katarzyna Uczkiewicz
Posiedzenie otworzyła Przewodnicząca WRK Agnieszka Franków-Żelazny, która przedstawiła następujący projekt porządku obrad:
- Rekomendacje WRK dotyczące wrocławskich artystów.
- Omówienie rekomendacji dot. procesu ewaluacji pracy dyrektorów wrocławskich instytucji kultury.
- Sprawy bieżące i wolne wnioski.
W wyniku głosowania (jednogłośnie) porządek obrad przyjęto w zaproponowanej formie.
Ad. 1. Rekomendacje WRK dotyczące wrocławskich artystów
Przed rozpoczęciem dyskusji członkowie Rady zapoznali się z odpowiedziami Wydziału Kultury na pytania Wrocławskiej Rady Kultury ws wrocławskich artystów (dostępnymi pod tym linkiem: https://www.wroclaw.pl/odpowiedzi-wydzialu-kultury-urzedu-miasta-wroclawia-na-pytania-czlonkow-wroclawskiej-rady-kultury), a także z rekomendacjami Tymczasowego Zespołu Sterującego Grupy Kultura Wrocław przekazanych WRK.
Rekomendacje te stanowią załącznik do niniejszego protokołu.
W wyniku dyskusji Rada rekomenduje Prezydentowi Wrocławia:
- Opisanie i podanie do wiadomości publicznej zasad funkcjonowania systemu przyznawania pracowni artystycznych. Opracowanie i udostępnienie listy wszystkich przyznanych pracowni i miejsc pracy twórczej przyznanych w ramach zasobu komunalnego gminy Wrocław (ZZK + WKL + IK + wszystkie inne jednostki podległe UM) Z podziałem na dziedziny sztuki.
- 10 za, 2 przeciw, 2 wstrzymujące się
- Zwiększenie udziału wrocławskich artystów, ze szczególnym uwzględnieniem freelancerów, niezatrudnionych we wrocławskich instytucjach w wydarzeniach przez nie organizowanych
- 13 za, 1 wstrzymujący się
- Stworzenie i podanie do publicznej wiadomości zasad dofinansowywania publikacji i wydawnictw wrocławskich artystów, w szczególności muzycznych oraz z dziełami sztuki.
- 10 za, 2 przeciw (głosowanie w trybie obiegowym)
- Poprawienie komunikacji i sprawności decyzyjnej Wydziału Kultury.
- 11 za, 1 przeciw (głosowanie w trybie obiegowym)
- Wrocławska Rada Kultury popiera rekomendację Tymczasowego Zespołu Sterującego Grupy Kultura Wrocław w sprawie wrocławskich artystów i artystek dot. przekazania wielofunkcyjnej przestrzeni na rzecz środowiska kultury.
- 11 za, 1 przeciw (głosowanie w trybie obiegowym)
- Objęcie ochroną obiektów dziedzictwa kulturowego Wrocławia o znaczeniu historycznym, artystycznym, naukowym, w tym: Willa A. Radinga, budynek ZETO, Solpol.
- 8 za, 1 przeciw, 3 wstrzymujące się (głosowanie w trybie obiegowym
Ad. 2. Omówienie przez Marka Gluzińskiego przygotowywanego przez zespół ds ewaluacji powołany przez WRK narzędzia umożliwiającego opiniowanie działalności wrocławskich instytucji kultury.
W wyniku dyskusji Rada rekomenduje Prezydentowi Wrocławia:
- Dla Dyrektorów, którym kadencja kończy się w drugiej połowie 2022 roku (i później), rekomendujemy przygotowanie badania, dostosowanego do specyfiki instytucji, w ramach ewaluacji prowadzonej przez jednostkę wyspecjalizowaną, zatrudnioną do tego celu. Zespół ds ewaluacji deklaruje chęć dalszej pracy, wsparcie w przygotowaniu takiego badania.
- Dla Dyrektorów, którym kontrakt kończy się w pierwszej połowie 2022 roku, rekomendujemy, jako krok wstępny, przygotowanie autoewaluacji pracy dyrektora instytucji kultury zawierającej następujące elementy:
- Weryfikacja wyników/rezultatów w stosunku do planów i bilansu otwarcia
- Zgodność działań ze statutem instytucji
- Obecność wrocławskich artystów, animatorów kultury i naukowców w działalności instytucji
- Badanie odbiorców instytucji, współpraca z otoczeniem (NGO, interesariusze)
- Relacje pracownicze. Zapobieganie i przeciwdziałanie nadużyciom (mobbing, przemoc pracownicza, molestowanie seksualne, dyskryminacja - na podstawie corocznie przeprowadzanej ankiety pracowniczej)
- Równość płac i warunków zatrudnienia kobiet i mężczyzn
- Kwestie rodzicielskie i opiekuńcze
- Transparentność działań instytucji - wprowadzanie wymaganych ustawowo informacji na BIP i stronie www, w tym dostęp na BIP do schematu budżetu (źródła finansowania, dotacje)
- Czytelne zakresy obowiązków i zadań, kryteriów rozwoju/awansu
- Elementy stałe oceny - sprawozdanie finansowe i merytoryczne instytucji, coroczne badanie płac w instytucji
- 14 za - jednogłośnie
Ad. 3. Sprawy bieżące i wolne wnioski
W trybie obiegowym Rada wyraziła opinie w sprawie zamiaru powołania:
- Pana Mariusza Jodko na stanowisko dyrektora Galerii Entropia bez przeprowadzania konkursu
- 11 za, 2 wstrzymujące się
- Pana Marka Mutora na stanowisko dyrektora Ośrodka Pamięć i Przyszłość bez przeprowadzania konkursu
- 7 za, 6 wstrzymujących się
- Pana Huberta Zasiny na stanowisko dyrektora naczelnego Teatru Muzycznego "Capitol" oraz Pana Konrada Imieli na stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Muzycznego "Capitol" bez przeprowadzania konkursu
- 9 za, 3 wstrzymujące się
Opinie stanowią załączniki do niniejszego protokołu.
Ponadto w trybie obiegowym Rada wyraziła stanowiska w sprawach:
- inwestycji w obrębie Stadionu Olimpijskiego
- 12 za, 1 przeciw, 1 wstrzymujący się
- zmian w Muzeum Pana Tadeusza
- 8 za, 3 wstrzymujące się
Treść stanowisk stanowią załączniki do niniejszego protokołu.
Sekretarz Wrocławskiej Rady Kultury Przewodnicząca Wrocławskiej Rady Kultury
(–) Paweł Kamiński (–) Agnieszka Franków-Żelazny
Kontakt: [email protected]
Wrocław, 30 kwietnia 2021 r.
Opinia Wrocławskiej Rady Kultury
sporządzona na prośbę Prezydenta Wrocławia
w związku z upływającym okresem powołania Mariusza Jodko na stanowisko dyrektora Galerii Entropia
Mariusz Jodko w roku 1988 wymyślił, zorganizował i stworzył od podstaw Galerię Entropia, instytucję przez lata prowadzoną w strukturze ówczesnego Biura Obsługi Domów Kultury i Klubów, a następnie przekształconą w instytucję kultury samorządu Wrocławia. Do roku 2000 był jej kierownikiem, następnie został jej dyrektorem, zatrudnionym na czas nieokreślony.
W 2014 roku rozwiązano z nim umowę (co wymusiła zmiana ustawowa w odniesieniu do wymienionych w niej dyrektorów instytucji kultury), powołując na stanowisko dyrektora Galerii na czas określony od 30.12.2014 do 29.12.2021 roku.
W związku ze zbliżającym się upływem okresu powołania do 29 grudnia 2021 roku oraz na wyraźną prośbę skierowaną do Wrocławskiej Rady Kultury przez Prezydenta Wrocławia, pozytywnie opiniujemy powołanie na stanowisko dyrektora Galerii Entropia Mariusza Jodko, bez ogłaszania konkursu na to stanowisko.
Entropia jest galerią autorską, stworzoną i prowadzoną od samego początku przez tę samą osobę. Jej twórcy udało się skonsolidować wokół Galerii silne środowisko artystyczne. Entropia zaliczana jest dziś do wąskiej grupy najważniejszych galerii w Polsce, której pozycja i znaczące efekty działania pozostają niekwestionowane w kraju, jak i za granicą.
Dzięki inicjatywie Mariusza Jodko galeria gościła w swoich murach praktycznie wszystkich najważniejszych żyjących polskich artystów. Świadczy to również o szacunku, jakim cieszy się jej działalność wśród artystów i miłośników sztuki.
Galeria Entropia jest jednym z nielicznych miejsc o szerokim programie łączącym różnorodne inicjatywy artystyczne i edukacyjne oraz generującym jednocześnie własne autorskie działania w obszarze nowych mediów, filmu animowanego i sztuki aktualnej, m.in. unikalny i wielokrotnie nagradzany warsztat animacji dla dzieci pn. „Dziecięca Wytwórnia Filmowa”, pionierskie interaktywne prace multimedialne w latach 90. Działalność Galerii i projekty kuratorskie były wielokrotnie prezentowane w kraju i za granicą, m.in.: na festiwalu Europe Against the Current w Amsterdamie /1989/, w Bauhaus, Dessau /2002/ w Museum für Angewandte Kunst w Wiedniu /2009/, w ramach wystawy „Rozbiórka żelaznej kurtyny”, Kühlhaus, Berlin /2011/ na festiwalu „Konteksty” w Sokołowsku /2014-2017/, w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie /2018-2019/ na wystawach organizowanych na zaproszenie
Instytutu Polskiego w Rzymie /2008/, projekt Transfert prezentujący siedem czołowych polskich galerii sztuki/ oraz Instytutu Polskiego w Sztokholmie /2014/.
Od dwóch lat galeria Entropia sprawuje opiekę nad rzeźbą Jerzego Beresia na Wyspie Piaskowej /Żywa Rzeźba ARENA/. W ciągu 33 lat działalności zorganizowała ponad 600 wystaw i blisko 1000 innych zdarzeń /pokazy, spotkania, koncerty, działania oraz inne formy działalności/.
Galeria Entropia to bardzo istotna placówka na mapie kulturalnej Wrocławia. Zawsze była znacząca - służyła integracji społecznej oraz spełniała ważna funkcję kulturotwórczą i edukacyjną w mieście. Mariusz Jodko potwierdził swoje predyspozycje do prowadzenia tej instytucji oraz profesjonalizm w organizacji jej pracy. Bez wątpienia na wysoką ocenę tych umiejętności ma wpływ jego kultura osobista oraz zaangażowanie.
Mając na uwadze powyższe argumenty, w tym docenienie dotychczasowych dokonań, pozytywnie opiniujemy powołanie na stanowisko dyrektora Galerii Entropia Mariusza Jodko, bez ogłaszania konkursu.
Wrocław, 30 kwietnia 2021 r.
Opinia Wrocławskiej Rady Kultury
sporządzona na prośbę Prezydenta Wrocławia
w związku z upływającym okresem powołania Marka Mutora
na stanowisko dyrektora
Ośrodka „Pamięć i Przyszłość”
- Centrum Historii Zajezdnia
Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” jest samorządową instytucją kultury, prowadzoną przez miasto Wrocław oraz MKiDN. Od początku swej działalności prowadzony jest (z krótką przerwą), przez Marka Mutora. Obecna kadencja dyrektora jest czasem realizacji i wdrożenia projektu Centrum Historii Zajezdnia (umowa na realizację projektu ze środków EOG-NMF została podpisana 8 września 2014 r., Centrum zostało otwarte 15 września 2016 r., a tzw. okres trwałości projektu zakończy się w perspektywie roku).
Powstanie Centrum Historii Zajezdnia to okres dynamicznego rozwoju instytucji od małego, lokalnego ośrodka do dużej instytucji z własnymi zbiorami, siedzibą i szeroko zakrojonym programem kulturalnym i współpracą międzynarodową.
W roku 2016 r. MKiDN w 2016 r. zawarło z miastem Wrocław umowę o współorganizacji Ośrodka (czyli na powrót do modelu pierwotnego, sprzed 2009 r.). Obie strony zapewniają instytucji stabilne wsparcie finansowe. W tym samym roku otwarto Centrum Historii Zajezdnia, które stało się głównym brandem, a także siedzibą Ośrodka. Symboliczną - zrewitalizowany XIX-wieczny budynek zajezdni tramwajowej niemieckiego Breslau, a jednocześnie miejsce rozpoczęcia strajku w sierpniu 1980 roku. W Centrum prezentowana jest wystawa stała Wrocław 1945-
2016. Inne przestrzenie Zajezdni są miejscem realizacji przedsięwzięć naukowych, kulturalnych i społecznych - zarówno własnych, jak i zewnętrznych (ich szczegółowy opis znajduje się w sprawozdaniu z działalności w latach 2014-2021). W 2019 roku został przyjęty merytoryczny plan wieloletni.
Silną stroną Ośrodka wydaje się być współpraca z licznymi instytucjami w Polsce i zagranicą, a także z NGO, radami osiedli i grupami nieformalnymi, stworzenie wolontariatu. Ośrodek opiekuje się współpracującymi z Ośrodkiem seniorami – świadkami historii, co było szczególnie znaczące podczas lockdownu. Ośrodek aktywizuje środowiska zagrożone wykluczeniem z kultury.
Osobną kwestią jest kultura organizacyjna i warunki pracy. W ostatnich latach dyrekcja wprowadziła wewnętrzne regulacje antymobbingowe i transparentne kryteria wynagradzania i oceny okresowej. Warto, by stopień realizacji tych procedur był weryfikowany przez wprowadzoną przez organ prowadzący cykliczną pracowniczą ankietę ewaluacyjną – ten postulat dotyczy wszystkich instytucji kultury w mieście.
Oferta kulturalna Ośrodka adresowana do publiczności masowej i różnych grup odbiorców, szczególnie: młodzieży szkolnej (program edukacyjny i lekcje muzealne), mieszkańców aglomeracji wrocławskiej (zwiedzanie wystaw, projekty kulturalno rozrywkowe np. kino letnie) rodzin z dziećmi (zwiedzanie rodzinne, projekty dla rodzin), turystów (zajezdnia jako jeden z produktów turystycznych Wrocławia, np. w ramach projektu UrbAct…).
W latach 2016-2021 w wydarzeniach organizowanych przez Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” wzięło udział 1 034 107 osób, w tym Centrum Historii Zajezdnia odwiedziło ponad 585 000 (+z 2021 r.) osób.
W Centrum Historii Zajezdnia prezentowane są wystawy czasowe, organizowane są obchody rocznic i świąt, imprezy i projekty plenerowe, rodzinne festyny, pikniki historyczne, Radosna Parada Niepodległości, letnie kino plenerowe, Pchli Targ.
Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” pod brandem CHZ produkuje filmy dokumentalne, spektakle teatralne, słuchowiska radiowe, realizuje wydarzenia online. Ma status dostawcy audiowizualnych usług medialnych (zarejestrowany przez KRRiT) i prowadzi własne wydawnictwo. Realizuje także projekty naukowe i naukowo
dydaktyczne (szczegółowy opis wszystkich projektów znajduje się w sprawozdaniu z działalności).Ten aspekt działalności Ośrodka powinien stać się w większym stopniu przestrzenią współpracy z przedstawicielami wrocławskiego środowiska kulturalnego i artystycznego.
Na szczególną uwagę zasługuje Centrum Dokumentacyjne Ośrodka „Pamięć i Przyszłość” - gromadzi materiały przekazywane przez mieszkańców Wrocławia i Dolnego Śląska ukazujące dziedzictwo kulturowe tego regionu, a także zbiera relacje świadków historii. Zasób archiwalno-muzealny Ośrodka „Pamięć i Przyszłość” liczy dziś łącznie niemal 200 tys. obiektów. Archiwum Historii Mówionej gromadzone są nagrania – relacje świadków historii. Zasób Centrum Dokumentacyjnego i Archiwum jest szczególnie cennym świadectwem powojennej historii Wrocławia i Dolnego Śląska, niestety słabo dostępnym badaczom i twórcom spoza kręgu pracowników i stałych współpracowników Ośrodka.
Podsumowując: Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” w ostatnich latach przeszedł transformację w znaczącą instytucję kultury w mieście. Nowa siedziba w Centrum Historii Zajezdnia otwarła możliwości, które obecna dyrekcja wykorzystała do stworzenia nowej misji i celów instytucji, które konsekwentnie realizuje, zapewniając przy tym jednostce stabilność finansową i organizacyjną.
Wszystko to skłania Radę do wyrażenia pozytywnej opinii na temat powołania obecnego dyrektora Ośrodka, dr. Marka Mutora na kolejną kadencję, bez ogłaszania konkursu.
Wrocław, 30 kwietnia 2021 r.
Opinia Wrocławskiej Rady Kultury
sporządzona na prośbę Prezydenta Wrocławia w związku z upływającym okresem powołania Konrada Imieli na stanowisko dyrektora Teatru Muzycznego Capitol
Teatr Muzyczny Capitol od 2006 roku jest kierowany przez Konrada Imielę jako dyrektora naczelnego i artystycznego, wspomaganego przez Huberta Zasinę jako dyrektora finansowego i Eugeniusza Dziemidoka jako dyrektora administracyjno-technicznego. Trwająca 15. rok dyrekcja sprawiła, że jedna z najmłodszych scen musicalowych w Polsce (do 2004 roku funkcjonowała jako Teatr Muzyczny Operetka Wrocławska, a do 2002, kiedy dyrekcję objął Wojciech Kościelniak w jej repertuarze dominował zdecydowanie nurt operetkowy) szybko stała się rozpoznawalną w kraju marką, chwaloną przez recenzentów i stopniowo coraz mocniej obleganą przez publiczność.
Konrad Imiela oparł program Capitolu na dwóch wyraźnie zarysowanych filarach. Pierwszym z nich są wielkoobsadowe spektakle musicalowe realizowane na dużej scenie, wśród których można znaleźć zarówno adaptacje światowych hitów – obok takich evergreenów jak „Hair” w reżyserii Konrada Imieli pojawiają się tu mniej oczywiste wybory, jak chociażby głośny „Jerry Springer. The Opera” czy „Lazarus”, oba w reżyserii Jana Klaty, jak i oryginalne realizacje wrocławskiego teatru, zaczynając od spektaklu „Śmierdź w górach” w reżyserii Konrada Imieli i Cezarego Studniaka, przez „Ja, Piotr Riviere…” Agaty Dudy-Gracz po adaptacje polskiej i światowej literatury, takie jak „Mistrz i Małgorzata” i „Blaszany bębenek” w reżyserii Wojciecha Kościelniaka, „Makbet” Dudy-Gracz czy „Trzej muszkieterowie” Imieli.
Ta skierowana do szerokiej publiczności oferta znajduje przeciwwagę w drugim filarze, realizowanym na dwóch pozostałych, bardziej kameralnych scenach Capitolu – Scenie Ciśnień i Restauracji, które stały się miejscem prezentacji przedstawień bardziej kameralnychbi twórczych eksperymentów. I tak na Scenie Ciśnień mogliśmy oglądać m. in. recitale twórców związanych z teatrem muzycznym, ale również takie intrygujące propozycje programowe jak „Po <<Burzy>> Szekspira” Agaty Dudy-Gracz, „Wyzwolenie. Królowe” Agnieszki Wolny-Hamkało i Martyny Majewskiej czy „Gracjana Pana” Cezarego Tomaszewskiego. Restauracja była z kolei m.in. miejscem prezentacji zaangażowanych społecznie przedstawień Przemysława Wojcieszka, „Wkurwionych kobiet w leju po Polsce” z tekstem Mai Staśko.
Takie połączenie pozwala budować markę i pozycję nie tylko w oparciu o sprawdzone hity (licencyjne musicale stanowią zresztą znaczącą mniejszość w repertuarze dużej sceny), ale też kreować własne, nie unikając artystycznego ryzyka. O skuteczności tej strategii świadczy najlepiej niesłabnące powodzenie „Mistrza i Małgorzaty”, spektaklu, którego premiera zainicjowała nowe życie Capitolu po przebudowie teatru – do tej pory został zagrany 118 razy, obejrzało go 83 488 widzów. A choć repertuar Sceny Ciśnień i Restauracji zakłada większe niż na Dużej Scenie ryzyko artystyczne i frekwencyjne, to ogólny bilans frekwencji po przebudowie teatru wynosi średnio 90 procent, co jest wynikiem więcej niż zadowalającym, także w przypadku sceny, która w większym stopniu niż teatry dramatyczne ma w swój profil wpisany rodzaj „rentowności”. Bo choć jak każdy teatr publiczny w Polsce jest finansowana przede wszystkim ze środków publicznych (czyli z miejskiej kasy), to wpływy ze sprzedaży biletów stanowią w jej budżecie znaczący udział. I tak np. w roku 2019 ze sprzedaży 93 tys. biletów Capitol osiągnął wpływy w wysokości niespełna 5 mln zł, przy czym roczna dotacja z Urzędu Miejskiego za ten okres wynosiła 10 mln 330 tys. zł. Dużo gorszy pod tym względem, ze zrozumiałych względów, był miniony rok pandemiczny, kiedy Capitol był w stanie zagrać zaledwie 84 spektakle – przychody ze sprzedaży biletów wyniosły wówczas 2 miliony złotych.
Pomysł zamiany ról w Capitolu (funkcję dyrektora naczelnego po odnowieniu kontraktów miałby pełnić Hubert Zasina, Konradowi Imieli pozostawiając role dyrektora artystycznego), zaproponowany przez Imielę, sprawia wrażenie bezpiecznego rozwiązania, bo opartego na długotrwałej współpracy obu panów i obopólnym zaufaniu. Bez tych dwóch elementów postawienie dyrektora finansowego na czele publicznego teatru o stricte rozrywkowej, opartej na musicalach linii programowej, mogłoby rodzić pewne obawy – o to przede wszystkim, czy cały program nie zostanie podporządkowany dyktatowi opłacalności, czy nie zostaną wyrugowane z niego elementy zawierające w sobie element ryzyka, pozwalające teatrowi się rozwijać. Wierzymy jednak, że odwrócony tandem Zasina-Imiela nie naruszy tego wypracowanego przez lata modelu.
Na namysł – tu raczej u władz miasta i dyrekcji wydziału kultury – zasługują potrzeby wzbogacenia programu Capitolu o repertuar operetkowy, wyrażone przez Ewę Pokusińską-Martowicz w pismach skierowanych zarówno do Wrocławskiej Rady Kultury, jak i do Rady Miejskiej Wrocławia, oraz bezpośrednio do prezydenta Wrocławia Jacka Sutryka. Pod petycją w tej sprawie podpisało się dotąd 328 osób. Świadomi, że wprowadzenie operetek do repertuaru Capitolu zaburzyłoby spójność linii programowej teatru, a jednocześnie nie możemy pozostać obojętni na potrzeby wrocławian wyrażone w petycji, rekomendujemy, co następuje:
- Przeprowadzenie poważnego, zakrojonego na sporą skalę badania potrzeb widowni, które pozwoliłoby wysondować, jaki procent wrocławskiej publiczności jest zainteresowany oglądaniem operetek,
- Adekwatnie do zdiagnozowanych potrzeb namysł nad przestrzenią dla operetek w pejzażu kulturalnym Wrocławia, być może we współpracy z Operą Wrocławską, która już ma operetki w repertuarze.
Jednocześnie pozytywnie opiniujemy propozycję Prezydenta Wrocławia dotyczącą pozostawienia Teatru Muzycznego Capitol w rękach tandemu Hubert Zasina-Konrad Imiela, z powierzeniem Konradowi Imieli funkcji dyrektora artystycznego, a Hubertowi Zasinie - dyrektora naczelnego.
Stanowisko Wrocławskiej Rady Kultury w sprawie inwestycji w obrębie Stadionu Olimpijskiego
Wrocławska Rada Kultury wyraża głęboki niepokój w reakcji na plany inwestora, który na zakupionej od Akademii Wychowania Fizycznego działce, realizuje kolejną już inwestycję w obrębie Stadionu Olimpijskiego. W naszej opinii budowa prywatnego akademika - przestrzenii corworkingowej i rekreacyjnej z prywatnymi ogródkami – bo tak opisuje swoją inwestycję deweloper – grozi bezpowrotną zmianą funkcji i znaczenia zabytkowego kompleksu Stadionu, uderza także w dobro lokalnej społeczności i wszystkich wrocławian, których zaniepokojone głosy docierają do Rady.
Zwracamy się do Prezydenta Wrocławia z apelem o to, by w tej sprawie wysłuchał wątpliwości mieszkańców i stał się ich reprezentantem, mając na uwadze, że:
- planowana inwestycja grozi naruszeniem integralności projektu architektonicznego i urbanistycznego unikalnego kompleksu, a w dalszej konsekwencji – degradacją zabytkowego obszaru. Stoi to w sprzeczności z wyrażoną przez Prezydenta wolą ochrony i promocji unikalnych zabytków wrocławskiego modernizmu, opartego o ideę miasta-ogrodu;
- planowana inwestycja jest sprzeczna z wizją Wrocławia jako miasta inkluzywnego – grozi prywatyzacją wartościowej przestrzeni zaprojektowanej jako przestrzeń wspólna oraz zmianą zaprojektowanej przed niespełna stuleciem funkcji. W miejscu dawnych basenów olimpijskich, służących sportowi i rekreacji, ma powstać komercyjny budynek o funkcji hotelowej;
- planowana inwestycja może być początkiem kolejnych zmian tej przestrzeni – stoi to w sprzeczności z deklarowaną przez władze miejskie troską o walory krajobrazowe i ład estetyczny we Wrocławiu.
Jako WRK uznajemy, że teren Stadionu Olimpijskiego powinien być objęty przez Prezydenta Wrocławia specjalną ochroną jako zintegrowany kompleks o wyjątkowych walorach architektonicznych, urbanistycznych i rekreacyjnych. Apelujemy, by Prezydent podjął dialog z mieszkańcami w tej sprawie, a także działania w celu weryfikacji dotychczasowych decyzji administracyjnych (m.in. zgody miejskiego konserwatora zabytków na budowę) i wstrzymania inwestycji do czasu wyjaśnienia wątpliwości.
Jako WRK deklarujemy, że zorganizujemy otwarte dla mieszkańców posiedzenie Rady, dotyczące wyłącznie kwestii Stadionu Olimpijskiego. Mamy nadzieję, że to forum będzie przestrzenią, w której wspólnie z p. Prezydentem wypracujemy optymalne rozwiązanie służące wrocławianom i uwzględniające ich głosy.
Stanowisko Wrocławskiej Rady Kultury w sprawie zmian w Muzeum Pana Tadeusza
Wrocławska Rada Kultury wyraża zaniepokojenie zmianami w Muzeum Pana Tadeusza, jednostce podległej Zakładowi Narodowemu im. Ossolińskich. Wcześniejsze zwolnienie z pracy Mariusza Urbanka, wybitnego publicysty, autora wielu biografii, m.in. Władysława Broniewskiego czy Juliana Tuwima, odpowiedzialnego w MPT za powołanie do życia Gabinetów Świadków Historii, oraz niedawna decyzja Marcina Hamkały, twórcy i byłego już dyrektora MPT o rozstaniu z Ossolineum (w związku z szeregiem decyzji dyrektora ZNiO uniemożliwiających dalsze jej pełnienie) sprawia, że lista powodów, dla których obawiamy się o przyszłość placówki uległa wydłużeniu. Zasadniczy jest tu spór o to, na ile MPT, działające w kamienicy przekazanej przez miasto Ossolineum specjalnie na ten cel, może liczyć na niezależność i programową odrębność w ramach ZNiO. Formalnie MPT jest wprawdzie działem Ossolineum, jednak praktycznie wywalczyło sobie tę odrębność. Jest to widoczne zarówno z perspektywy publiczności muzeum, ale też międzynarodowego jurorskiego gremium Europejskiej Nagrody Muzealnej Roku, które przyznało MPT dwie nagrody, pisząc w uzasadnieniu, że "to nie tylko doskonałe muzeum literatury – to również odważna i innowacyjna odpowiedź na pytanie, jak historyczny dokument może stać się istotny dla XXI wieku. Miejsce to w wyjątkowy sposób pomaga wyobrazić sobie na nowo, co może osiągnąć muzeum narodowego skarbu". Z uwagi na powyższe i działając w interesie publiczności MPT, apelujemy o zachowanie integralności placówki i apelujemy do prezydenta Wrocławia, który jest członkiem rady kuratorów o podjęcie wszelkich możliwych działań na rzecz jej utrzymania.
