Najważniejsza zasada brzmi: nie panikuj. Zachowując zimną krew, zwiększasz szanse na szczęśliwe wyjście z opresji.
Strzały z broni palnej
Na szczęście we Wrocławiu bardzo rzadko dochodzi do strzelaniny, ale strzały z broni palnej to jedno z zagrożeń mogących wystąpić w wielkim mieście. Do strzelaniny może dojść wszędzie i o każdej porze. Dlatego warto zapamiętywać układ pomieszczeń budynku, do którego wchodzimy.
Kiedy otrzymujemy nową pracę lub wprowadzamy się do nowego domu wielorodzinnego, pobuszujmy, odkryjmy zakamarki. Dzięki temu poznamy ewentualne miejsca schronienia, których nie będzie być może znał napastnik z bronią. Odświeżajmy też sobie od czasu do czasu zasady pierwszej pomocy. Będziemy umieli dzięki temu zająć się poszkodowanymi.
Co robić? Zejdź z linii strzału napastnika. Jeśli to możliwe, uciekaj jak najdalej, a z bezpiecznej odległości powiedz o napastniku napotkanym osobom. Jeśli to bezpieczne, zadzwoń pod numer 112 lub 999. Słuchaj poleceń dyspozytora.
Jeśli nie możesz uciec, dotrzyj do bezpiecznego miejsca i schowaj się. Ukryj się w krzakach, za murem, pod mostem, przy ścianie z dala od okien. Zamknij drzwi na klucz. Zabarykaduj się w domu. Wycisz telefon, wyłącz wibracje, zasłoń okna, wyłącz światło.
Unikaj chowania się w większej grupie – kilka osób zwiększa ryzyko hałasu. Jeżeli nie możesz uciec ani schować się, stań do walki. Nie bój się skrzywdzić napastnika. Działaj szybko i instynktownie, poszukaj w pobliżu broni - może nią być wszystko. Broniąc siebie, możesz uratować życie wielu osobom.
Wybuch
Wrocław to miasto, w którym wciąż odnajdywane są powojenne niewybuchy. Są one nie tylko pod ziemią, ale także na strychach i w poszyciu dachów kamienic. Jeśli zdarzy ci się odnaleźć taki niewybuch, powinieneś zadzwonić pod 112 i zaczekać na przyjazd saperów.
W Europie częstsze niż eksplozje bomb są wybuchy gazu. Nieszczelne instalacje, które powinniśmy poddawać przeglądom każdego roku, czasem eksplodują, co stanowi poważne zagrożenie dla życia. Sprawdzajmy instalację gazową. Przeglądy ratują życie.
Czy da się przygotować na wypadek wybuchu? Warto zapoznać się z topografią budynku, w którym przebywamy – pracy, szkoły, domu. W razie wybuchu powinniśmy chronić się w pomieszczeniach z grubymi ścianami, bez okien, ale z dostępem do powietrza, czyli w piwnicy lub garażu podziemnym. Skompletuj plecak ewakuacyjny i zawsze miej go pod ręką – jeden w pracy lub szkole, jeden w domu. Ułatwi nam on przeżycie w trudnych warunkach i kontakt ze światem.
Co robić? Połóż się na ziemię i zakryj głowę rękami. Potem poszukaj bezpiecznego miejsca i tam poczekaj. Jeśli nie ma kolejnych wybuchów, możesz powoli opuścić miejsce schronienia – zawsze schodami, do wyjścia ewakuacyjnego. Pomóż też innym!
Obcy żołnierze i czasowe zajęcie terenu
To temat, który od razu kojarzy się nam z wojną. Ale nie jest tak do końca. Wrocławianie podróżują po świecie, a sytuacja zagrożenia o zabarwieniu militarnym może nas spotkać wszędzie. Jeżeli więc jesteś na wakacjach, a w okolicy zjawia się grupa żołnierzy z innego kraju i są oni uzbrojeni, nie wpadaj w panikę, ale też nie próbuj się z nimi zaprzyjaźnić.
Zejdź żołnierzom z oczu, nie łap kontaktu wzrokowego. Nie przyglądaj się broni, autom, nie rób zdjęć, bo możesz zostać wzięty za szpiega. Jeśli już dojdzie do rozmowy, nie trzymaj dłoni w kieszeni.
Zachowaj spokój, rozmawiaj normalnie, ale nie odwracaj wzroku. W przypadku zaostrzenia sytuacji staraj się opowiedzieć parę szczegółów o sobie czy dzieciach - by nie być osobą anonimową, „bez historii”. A już na pewno - nie kłóć się! Jeśli żołnierze zapytają cię o paszport, pokaż im dokumenty. Wykonuj polecenia.
Co robić? Zadbaj o wodę i prowiant. Oszczędzaj jedzenie i picie. Ty i twoi bliscy musicie przeżyć. Nie chodź po zmroku po dworze. Zamykaj się w pokoju hotelowym lub mieszkaniu. W dzień zakładaj neutralne ubranie nierzucające się w oczy. Poruszaj się w grupie.
Sytuacja zakładnicza
Znacie sceny z filmów, w których napastnicy wchodzą do banku i każą wszystkim położyć się na ziemi? Jeśli już staniecie się zakładnikami, w wyniku jakiejkolwiek formy porwania, najgorsze będzie pierwsze 45 minut. Po tym czasie determinacja porywacza maleje i choć w żadnym wypadku nie powinniśmy próbować się z nimi zaprzyjaźniać, dystans między nami a porywaczem nieco się skraca.
Jak się przygotować? Najlepiej, jeśli przyswoimy poniższą wiedzę. Słuchaj porywaczy. Posłuszny zakładnik skraca dystans między sobą a porywaczem. Nie zagaduj, a jedynie odpowiadaj. Nie zadawaj pytań, nie błagaj o nic i w żadnym wypadku nie gróź napastnikowi.
Nigdy nie odwracaj się do porywacza plecami. Wręcz przeciwnie, patrz mu w oczy. Jedz to, co otrzymasz, nie marudź i nie demonstruj niezadowolenia. Musisz mieć siłę na ucieczkę. Staraj się spać jak najczęściej. I tak pozostaje ci czekać na uwolnienie lub okazję do ucieczki. Gdy już nadarzy się ta druga, biegnij jak najszybciej, ale tylko wtedy, kiedy masz pewność, że ucieczka się powiedzie.
