Dzięki współpracy Zamku Książ w Wałbrzychu i Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu na światło dzienne wychodzą kolejne informacje dotyczące historii założenia ogrodowo-parkowego w Książu.
Książ modelowym parkiem
Nowa aranżacja ogrodów tarasowych w Książu powstała na zlecenie księcia Hansa Heinricha XI von Hochberg-Pless, który zainicjował szeroko zakrojoną przebudowę zamku i ogrodów wraz z otoczeniem.
Galeria zdjęć
– Końcowy efekt przekształceń znamy tylko dzięki licznym fotografiom z przełomu XIX i XX wieku, ponieważ obecnie niewiele zachowało się z ogrodów zaprojektowanych przez berlińskiego projektanta – wyjaśnia naukowczyni UPWr. W latach 1909-1923 tarasy zostały całkowicie przekształcone w ramach wielkiej rozbudowy zespołu zamkowego.
Do dzisiaj zachowały się dwa wyjątkowo cenne elementy z dawnej kompozycji ogrodowo-parkowej autorstwa Eduarda Neide. Na Tarasie Kasztanowcowym zobaczymy charakterystyczny szpaler drzew. Tworzą go kasztanowce, które zdaniem dr Roberta Sobolewskiego z Katedry Architektury Krajobrazu UPWr – są najstarszymi drzewami na tarasach ogrodowych.
Drugi element to parkowa promenada nazywana kiedyś „Kunsstrasse”, łącząca Przedzamcze z Bramą Lubiechowską. Uchodziła za majstersztyk ogrodnictwa krajobrazowego. Malowniczo wkomponowana w zbocza doliny Pełcznicy ukazywała zmienne widoki na Zamek Książ i dolinę.
To znana turystom, wijąca się wśród różaneczników, droga do punktu widokowego nazywanego Grobem Olbrzyma.
Przyrodnicy badają historię
Współpraca naukowców Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu z Zamkiem Książ rozpoczęła się w 2018 roku z inicjatywy Anny Żabskiej, prezeski Zamku Książ w Wałbrzychu oraz prof. Anny Chełmońskiej – Soyta, prorektor ds. umiędzynarodowienia.
- Rozpoczynając współpracę zależało nam przede wszystkim na wypracowaniu nowego, bardziej zintegrowanego podejścia do zarządzania zabytkowym ogrodem w Książu – wyjaśnia dr Justyna Jaworek-Jakubska, koordynatorka projektu.
Projekt zrealizowano w ramach dwóch modułów. Pierwszy z nich obejmował badania historyczne i konserwatorskie, których głównym celem była ocena stanu zachowania oraz wskazanie możliwych kierunków ochrony i rewaloryzacji założenia ogrodowo-parkowego.
Drugi moduł obejmował przygotowanie inwentaryzacji danych przestrzennych metodą fotogrametryczną i naziemnego skaningu laserowego, a także przygotowanie przestrzennej bazy danych 2D i 3D dla tarasów ogrodowych przy zamku.
– W efekcie powstało nowoczesne narzędzie dla pracowników Zamku Książu do zintegrowanego zarządzania ogrodami – mówi dr Przemysław Tymków, kierownik zadania i zespołu specjalistów z Instytut Geodezji i Geoinformatyki oraz Centrum Zasobów i Wsparcia Dydaktyki uczelni.
Wróciły tulipanowce, jest więcej kwitnących roślin
Wypracowana strategia została uwzględniona w bieżących pracach ogrodowych oraz włączona w kolejne projekty rewaloryzacji. Chociaż wszystkie działania są jeszcze w fazie realizacji to już teraz można zauważyć pierwsze wdrożenia.
W ciągu ostatniego roku odwiedzający mogli dostrzec zmiany na Tarasie Daisy – stopniowo jest przywracany jego historyczny wygląd. Dekoracyjne rabaty zastąpiono gładkimi powierzchniami trawników, posadzono dwa tulipanowce w ich historycznych lokalizacjach.
Wkrótce planowana jest kompleksowa rewitalizacja stawu parkowego oraz długo oczekiwana rewaloryzacja Tarasu Wejściowego, możliwa dzięki unikatowym fotografiom z lat 30. XX wieku udostępnionym przez Mateusza Mykytyszyna, prezesa Fundacji Księżnej Daisy von Pless.
Współpraca obejmuje również bieżące działania. Wypracowano nowe podejście do pielęgnacji parku. Na przykład, już od kilku lat można zauważyć w runie parkowym i na trawnikach coraz większy udział roślin kwitnących. To efekt świadomego strefowania parku: przywracania łąk parkowych oraz regeneracji runa parkowego.
Źródło: materiały prasowe
