Autor dramatów: „Kartoteki”, „Śmiesznego staruszka”, „Na czworaka”, „Do piachu”, urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. W wieku 18 lat wstąpił do partyzanckiego oddziału Armii Krajowej. Po wojnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Za debiutancki tom poety uchodzi „Niepokój” opublikowany w 1947 roku (chociaż wcześniej pojawiły się jego „Echa leśne” i „W łyżce wody”). To z niego pochodzi słynny wiersz „Ocalony” („Mam dwadzieścia cztery lata / ocalałem / prowadzony na rzeź”).
W dorobku artysty jest kilkadziesiąt tomów poezji, kilkanaście dramatów, zbiory opowiadań i scenariusze filmowe. Jego poezje były tłumaczone na dziesiątki języków. Różewicza wymieniano jako kandydata do literackiej Nagrody Nobla.
Honorowy Obywatel Wrocławia
W 1968 r. pisarz przeprowadził się z Gliwic do Wrocławia. Mieszkał na Krzykach oraz na Biskupinie.
Różewicz publikował głównie na łamach „Twórczości", „Odry" i „Dialogu". W latach 90. ogłosił dramat "Kartoteka rozrzucona" (jego prezentację przygotował Teatr Polski), zbiory wierszy „Płaskorzeźba" i „Recycling. zawsze fragment", „Historię pięciu wierszy", „Nożyk profesora", „Matka odchodzi", „szara strefa" i „Wyjście".
W Teatrze Współczesnym można było oglądać „Białe małżeństwo”, „Odejście Głodomora” oraz „Kartotekę”.
W roku 1994 został Honorowym Obywatelem Wrocławia, a w 2008 roku pierwszym laureatem Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości.
Wybitny poeta i dramaturg zmarł 24 kwietnia 2014 roku we Wrocławiu. Jego grób znajduje się na cmentarzu ewangelickim w Karpaczu.
