– Wiek ani wykształcenie nie są dla nas istotne, wszystkie jesteśmy po imieniu – mówi pani Małgorzata Tomaszewska, jedna z inicjatorek warsztatów. Dodaje, że ważne jest to, z czym uczestniczki przychodzą i co chcą pokazać innym. – Proszę mnie tylko nie nazywać żadną szefową, bo tak naprawdę każda z nas tu jest szefową i specjalistką od czegoś. O, Jadzia jest od wikliny papierowej i haftu krzyżykowego, Danusia od quillingu, a Bogusia od frywolitek. Uczymy się od siebie nawzajem, dzielimy tym, co np. wyszperałyśmy w internecie czy w różnych gazetach dotyczących rękodzieła – mówi pani Małgorzata, do której wszyscy zwracają się po prostu „Małgosia”.
Chcą zarażać pasją
Panie spotykają się co dwa tygodnie w piątki, w godzinach 16.00-18.00 Gości ich filia nr 10 MBP przy ul. Jeleniej 7. – Warsztaty Babek Twórczo Zakręconych zainaugurowaliśmy w październiku, tak naprawdę była to inicjatywa dwóch naszych czytelniczek-seniorek, Małgosi Tomaszewskiej i Jadzi Petlic – opowiada kierowniczka biblioteki Anna Tomaszewicz. W ramach tzw. Sektora Trzeciego, czyli Wrocławskiego Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych, uczestniczyły w akcji „Seniorzy dzieciom”.
Jadwiga Petlic: – Uczyłyśmy młodsze dzieci, m.in., jak zrobić różne cudeńka z papieru. Były zachwycone i bardzo chętne do takich prac. Wielką radość sprawiało im, że mogą zrobić same jakąś ozdobę i potem wziąć ją do domu i pokazać rodzicom.
– Kiedyś dużo więcej czasu spędzało się w domu na robótkach ręcznych. Większość z tego, co dziś umiem, zawdzięczam mojej mamie – mówi pani Małgosia. – Dużo szyłam, robiłam na drutach, szydełkowałam, głównie po to, żebym miała co włożyć na siebie, albo wykorzystać w domu, a czasem podarować komuś w prezencie. Teraz niestety takie umiejętności zanikają. Tradycja nie jest przekazywana. A szkoda.
– Dla nas ważna jest nie tylko wymiana doświadczeń, ale też okazja do spotkania, porozmawiania z innymi paniami, które mają podobne zainteresowania artystyczne, a dotychczas robiły coś tylko „do szuflady”. Tutaj mogą liczyć na pełne zrozumienie i szczery zachwyt – dodaje pani Jadwiga. Sama na koncie ma już kilka wystaw prezentujących jej prace. Do końca grudnia w Galerii Dwie Listwy, mieszczącej się w bibliotece, można oglądać jej obrazy „malowane” igłą i nitką.
Warsztaty powstały głównie z myślą o innych seniorkach. – Zajęcia mają charakter otwarty i są bezpłatne – mówi Anna Tomaszewicz. – Może na nie przyjść każdy, kto tylko chce, bez względu na wiek czy płeć. Panów twórczo zakręconych też zapraszamy!
Atmosfera serdeczna i twórcza
– Na czółenku jeszcze nie mi nie wychodzi. Mam ostatnią cienką igłę, któraś chętna? To zrobisz z kształtu podstawowego, już ci pokazuję. Naucz mnie zwijać ruloniki – to normalna wymiana zdań podczas zajęć. Bo panie chętnie dzielą się swoim talentem i umiejętnościami. Bez najmniejszych oporów zdradzają sposoby wykonania danej pracy.
– Wszystko można powiedzieć, ale nie to, że panie pracują w ciszy – śmieje się kierowniczka biblioteki. – To niesamowite, ile radości nam wszystkim sprawiają te spotkania.
Danuta Janus o warsztatach dowiedziała przy okazji obchodów Dni Seniora. – W programie wyczytałam, że organizowane są takie zajęcie, namówiłam koleżankę Basię i przyszłyśmy. Na następne spotkanie przyprowadziłam jeszcze Bogusię. A dzisiaj jest też moja 8-letnia wnuczka Hania i uczy się, jak robić kształt podstawowy do quillingu. Pani Danusia podkreśla, że od samego początku urzekła ją serdeczna atmosfera panująca na warsztatach.
– Dostajemy nawet zadania domowe – śmieje się uczestniczka zajęć. – O, na przykład dzisiaj po raz pierwszy przyszła Aldona. Pokazała nam, jak zrobić piękne bombki ze styropianowej kuli i ozdobnej tasiemki. Muszę koniecznie spróbować w domu!
Nauka robienia „quillingowego” aniołka Czasu nam nie szkoda
Wszystkie prace, które przynoszą do pokazania na zajęcia, to małe dzieła sztuki. Ich wykonanie musiało zająć dużo czasu. Choinka z papierowej wikliny, ozdoby świąteczne robione techniką quillingu (paski papieru zwinięte w sprężyny różnych kształtów i wielkości), frywolitkowe aniołki (frywolitki – rodzaj koronki z cienkiej nitki) czy niesamowite obrazki z haftem krzyżykowym. – Robimy to wieczorami albo w innej wolnej chwili. Nie szkoda nam czasu, możemy nawet zarwać noce, żeby coś ładnego dokończyć – zgodnie twierdzą Babki Twórczo Zakręcone.
Dwie godziny spotkania mijają błyskawicznie. Panie porządkują swój warsztat pracy, na koniec wymieniają się numerami telefonów i adresami e-mailowymi. Kierowniczka biblioteki, która podczas zajęć robi zdjęcia, informuje, że będzie można je zobaczyć na profilu facebookowym biblioteki.
– Na styczniowych warsztatach pokażę wam, jak wyplatać koszyki z papierowej wikliny – zapowiada pani Jadzia. – To ja na pewno przyjdę! – deklaruje wnuczka pani Danusi, najmłodsza uczestniczka warsztatów.
Niektóre z pań ciągle są jeszcze aktywne zawodowo, inne opiekują się wnukami, wszystkie mają na co dzień mnóstwo spraw na głowie. Emerytowana architektka, kadrowa, konstruktorka, księgowa czy gospodyni domowa. Mieszkają w różnych częściach Wrocławia i poza miastem. Łączy ich wspólna pasja, którą bardzo chętnie się dzielą.
Tekst i fot.: Iwona Szajner
