Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Zespół Wrocławskiego Teatru Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego ma wypełniony kalendarz na ostatnie miesiące sezonu. Zaplanował wydarzenia nie tylko stricte związane ze sceną, chociaż tych oczywiście nie brakuje (o czym za chwilę). W pierwszej kolejności zaglądamy do ogrodu, który w teatrze nazywany jest Ogrodem Możliwości.
Ogród Możliwości dla każdego
Zielony zakątek przylega do willi pod adresem aleja Dębowa 16 (osiedle Borek), która jest siedzibą teatru. Rosną w nim świerki, buki i inne drzewa. Jest owalna niecka nieczynnej fontanny, ekran do wyświetlania filmów pod koroną kasztanowca… Warto tam zajrzeć w sobotę 20 maja, bo działo się będzie sporo:
- wysiew łąki kwietnej i opowieść, jaki z tego pożytek,
- sadzenie grabów,
- warsztaty pantomimy dla dzieci w wieku przedszkolnym i trochę starszych — zajęcia nie będą nastawione na technikę, tylko na zabawę;
- ćwiczenia dla dorosłych z aktorką, która pokaże, jak oddech wspomaga umysł i ciało;
- spacer dendrologiczny po ogrodzie ze specjalistą od drzew;
- przedstawienie „L.A.S.” inspirowane książką „Sekretne życie drzew”, w wykonaniu grupy, która kilka miesięcy temu uczyła się na warsztatach;
- wernisaż wystawy zdjęć teatralnych;
- pokaz angażujący widzów (lub nie) i aktorów pod nazwą „Panto Tańczy: marzenia”, w formie łączącej teatr improwizowany, taniec i komedię; poprowadzi go drag queen Twoja Stara;
- rozmowy o historii teatru i ogrodu, o czym opowie aktorka Paulina Jóźwin, która w poprzednim sezonie obchodziła 20-lecie pracy artystycznej we wrocławskiej pantomimie.
Tak, to wszystko jednego dnia. Da się, bo część wydarzeń przebiegać będzie równolegle (w razie deszczu — w budynku). Prawie wszystkie, oprócz „Panto Tańczy: marzenia”, są bezpłatne. Początek oficjalnego otwarcia Ogrodu Możliwości o godz. 10.00 (plan dnia rozpisany na godziny oraz link do kupienia biletów są tutaj).
— Trzeba przyznać, że nasz teatr i ogród był nieco zamknięty. Teraz otwieramy się na mieszkańców, których chcemy włączyć do różnorodnych aktywności, niekoniecznie scenicznych — dodaje Dorota Oczak-Stach.
„Mikrokosmos” na scenie letniej i premiera w Piekarni
Zespół teatru zaprosi do zieleni na filmy nieme z muzyką na żywo (graną z tarasu willi), koncerty, warsztaty, a przede wszystkim na spektakle plenerowe. Pierwszy — 26 czerwca — będzie „Mikrokosmos” na motywach „Calineczki” Andersena, który premierę pod dachem miał w 2011 roku.
Pantomima kończy sezon artystyczny w drugi weekend lipca, kiedy przez trzy dni z rzędu wystawi na scenie letniej w ogrodzie „Los Mimos” (kreacja zbiorowa zespołu aktorskiego).
Wcześniej — 2 czerwca — w Piekarni (ul. Księcia Witolda 62/80) teatr pokaże premierowo „Symfonię Alpejską” (reż. Cezary Tomaszewski) inspirowaną postacią Wandy Rutkiewicz i z muzyką Ryszarda Straussa. Tego samego miesiąca na deskach zagości „Zbrodnia i kara. Z powodu zbrodni Rosjan, których nie potrafimy zrozumieć” (reż. Jakub Skrzywanek) — w koprodukcji z lokalnym Teatrem Polskim w Podziemiu. Repertuar na końcówkę sezonu jest tutaj.
Willa z duchem patrona teatru
W galerii zdjęć, zrobionych przez naszego fotografa na kilka dni przed inauguracyjnymi wydarzeniami w ogrodzie, możecie obejrzeć budynek przy al. Dębowej i jego zielone otoczenie.
Niegdyś przedniej urody willa należała do właściciela fabryki kawy i cykorii A.F.C. Kallmeyer, która stała naprzeciwko, przy ulicy Ślężnej 144-148 — tam gdzie dziś jest stacja benzynowa.
Jednopiętrowy budynek z ryzalitami, noszący cechy pałaców neoklasycystycznych i neorenesansowych, jest siedzibą teatru od 1969 roku. W środku jest sala prób i pomieszczenie zaadaptowane na biura, a także studio nagraniowe. — Są historie, powtarzane tutaj przez lata na temat duchów krążących na strychu. Parę osób twierdzi, że rzeczywiście je widziało — przytacza legendę dyrektorka. — Henryka Tomaszewskiego — wskazuje reżyser Paweł Soroka — który czuwa nad nami i nam sprzyja, więc tego się trzymamy.
Budynek, w którym mieszka duch patrona Wrocławskiego Teatru Pantomimy, obecny wygląd zawdzięcza remontowi z pierwszej dekady tego wieku. Aktorzy mają go na wciągnięcie ręki. Część z nich mieszka bowiem po sąsiedzku — w budynku, który z willą dzieli podwórko.
