Jan Holoubek nakręcił serial szpiegowski
Premiera filmu „Doppelgänger. Sobowtór” odbyła się we wrześniu 2023 roku, a od tamtej pory obraz w reżyserii Jana Holoubka został nagrodzony 5 statuetkami podczas 48. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Laury odebrali Jan Holoubek za reżyserię, Bartłomiej Kaczmarek za zdjęcia, Marek Warszewski za scenografię, Weronika Orlińska za kostiumy, Tomasz Schuchardt za drugoplanową rolę.
Film zdobył też 13 nominacji do 26. Polskich Nagród Filmowych Orły (nagrodzono za drugoplanową rolę Tomasza Schuchardta).
Dla Jana Holoubka „Doppelgänger. Sobowtór” (obecnie obejrzymy go na platformie Prime Video) był drugim pełnometrażowym filmem – po obrazie „25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy”.
Reżysera znamy też z produkcji serialowych, jak „Rojst”, „Rojst ’97”, czy olbrzymiego hitu Netflixa – serialu „Wielka Woda”, który był kręcony we Wrocławiu i opowiada o powodzi z 1997 roku.
Dla platformy Max Jan Holoubek zrealizował teraz serial „Doppelgänger. Sobowtór”, czyli rozbudowaną do czterech odcinków wersję filmu.
Główny bohater całej opowieści, Hans (w tej roli Jakub Gierszał) żyje w Strasburgu, korzystając z możliwości jakie daje praca (prowadzi szpiegowską działalność) i funkcjonowanie (idealnie wtapia się w społeczność francuską) na Zachodzie.
W tym samym czasie Bitner (w tej roli Tomasz Schuchardt) mieszka w Sopocie, jest zaangażowany w działalność „Solidarności” i prowadzi spokojne, rodzinne życie.
Ich biogramy są całkiem różne, ale wspólnym mianownikiem jest przeszłość i konieczność zmierzenia się z własnymi słabościami i namiętnościami.
Jakie zabytki Wrocławia zobaczymy w filmie „Doppelgänger”
Zdjęcia do filmu i serialu powstawały także we Wrocławiu, do którego Jan Holoubek chętnie wraca. A w kadrach rozpoznamy wiele wrocławskich lokalizacji.
- Dom handlowy Kameleon (zagrał dom handlowy w Strasburgu, 1977 rok)
- Hotel Monopol i ulica przed hotelem (zagrały Strasburg z roku 1983)
- Ulica Sukiennice (zainscenizowana na ulicę w Strasburgu z 1977 roku)
Galeria zdjęć
- Centrum handlowe Renoma (kino w Strasburgu z 1978 oraz 1980 roku).
Kim/Czym jest Doppelgänger. Wyjaśniamy
To sobowtór, ale szczególny, bo fikcyjny, duch-bliźniak żyjącej osoby i zarazem szwarccharakter (ujrzenie własnego doppelgängera było zapowiedzią śmierci albo choroby). Tak był postrzegany w wierzeniach (w języku niemieckim doppelgänger oznacza „podwójnego wędrowca”, czyli kogoś, kto porusza się w taki sam sposób jak druga osoba).
Słowo to może również oznaczać zjawisko polegające na tym, że człowiek widzi siebie samego kątem oka w miejscu, w którym zobaczenie swojego własnego odbicia jest niemożliwe. Takie zobaczenie samego siebie przyjmuje się jako zapowiedź nadchodzącej zguby lub nieszczęścia.
W literaturze po temat Doppelgängera sięgali najwybitniejsi pisarze, od Lorda Byrona, poprzez Fiodora Dostojewskiego („Sobowtór: poemat petersburski”) po Vladimira Nabokova („Rozpacz”) i Jorge Luisa Borgesa (opowiadanie „Tamten” z tomu „Księga piasku”), a w kulturze popularnej także Daphne du Maurier („Kozioł ofiarny”) i Stephen King („Outsider”).
W filmach wątek podwójnej tożsamości jest bardzo nośny i chętnie wprowadzany do scenariuszy już od 1912 roku, a jego najbardziej znanym przedstawieniem na dużym ekranie jest niewątpliwie „Podwójne życie Weroniki” Krzysztofa Kieślowskiego z 1991 roku, a w ostatnich latach „Wróg” Denisa Villeneuve'a z 2013 roku, czy horror „To my” Jordana Peele'ego z 2019 roku.
