Światowy Dzień Opery ma swoją pierwszą edycję, Wrocławska Księga Pamięci już 33., a jeśli dodać do tego Międzynarodowy Dzień Muzyki, który przypadał na 1 października, to aż trzy okazje dobrze udało się spiąć Wrocławiowi jedną klamrą.
Prezydent Jacek Sutryk wręczył 25 października medale „Zasłużony dla Wrocławia – Merito di Wratislavia”, a prezes Towarzystwa Miłośników Wrocławia Zbigniew Magdziarz – Diament, Złote Odznaki i Dyplom Uznania m.in. śpiewakom i pracownikom technicznym, bez których operowa magia nie mogłaby ani powstać, ani tym bardziej trwać.
Bogate życiorysy nagrodzonych prezentowała w laudacjach, jak zwykle, Wanda Ziembicka-Has, pomysłodawczyni Wrocławskiej Księgi Pamięci. Na uroczystym spotkaniu w gabinecie prezydenta miasta byli także obecni Dorota Feliks – dyr. Wrocławskiego Centrum Rozwoju Społecznego, Bartłomiej Świerczewski – dyr. Departamentu Spraw Społecznych UM Wrocławia i Jerzy Pietraszek – dyr. Wydziału Kultury UM Wrocławia.
Zasłużony dla Wrocławia – Merito di Wratislavia
prof. dr hab. Kazimierz Myrlak
Tenor, wspaniały śpiewak i pedagog, który w grudniu ukończy 81. rok życia. Już jako maturzysta wygrał konkurs talentów śpiewaczych w Krakowie, co otworzyło mu drogę do studiów muzycznych. Jeszcze jako student śpiewał w Operze Krakowskiej, kierowanej przez Kazimierza Korda. Laureat światowych konkursów – Monachium (1964) – Nagroda Radia Bawarskiego, Tuluza (1965) – Grand Prix czy Rio de Janeiro (1967) – Nagroda Specjalna i V miejsce.
Pracę we wroclawskiej Operze zaczął pracę w roku 1972. Występował w słynnej realizacji „Porgy and Bess” Gershwina, w „Albercie Herringu” Brittena czy w tzw. żelaznym repertuarze operowym – od „Czarodziejskiego Fletu” Mozarta, przez „Madame Butterfly” Pucciniego, „Traviatę” Verdiego, do „Strasznego Dworu” Moniuszki.
Po latach śpiewania przyjął propozycję dyrektorowania Warszawskiej Operze Kameralnej. Jednocześnie nadal otrzymywał zaproszenia na najważniejsze światowe festiwale: m.in. w Barcelonie, Londynie, Lille, Berlinie Zach., dwukrotnie w amerykańskim New Port.
Nagrywał dla telewizji włoskiej, francuskiej i zachodnioniemieckiej. Spowodowal, że polska opera kameralna rozgościła się na zachodnich rynkach. Wrócił do Wrocławia w 1987 r. i zaśpiewał słynną partię Nemorina w „Napoju miłosnym” Donizzetiego, w „Nocy wigilijnej” Rymskiego-Korsakowa i równocześnie pracował na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie został (1990) dziekanem Wydz. Wokalno-Aktorskiego. Był inicjatorem reformy wydziału i dostosowania programu kształcenia śpiewaków do potrzeb współczesnego rynku, tak by uczelnia kształciła nie tylko śpiewaków operowych, ale i oratoryjno-kantatowych, kameralistów i pedagogów wokalistyki.
Z powodu niedyspozycji zdrowotnej prof. Kazimierz Myrlak nie mógł osobiście odebrać medalu z rąk przezydenta Jacka Sutryka. Zrobił to w jego zastępstwie Mateusz Myrlak, syn Profesora, również śpiewak operowy
W roku 1995 wziął udział w wykonaniu IX Symfonii Beethovena podczas uroczystości rocznicy wyzwolenia Aberville przez wojska gen. Maczka oraz w tournée Opery Wrocławskiej z „Nabucco” Verdiego po zachodnich Niemczech, a także w scenicznej realizacji „Requiem” Verdiego. Już w XXI w. śpiewał na Festiwalu Muzycznym w austriackim Gaming, czy w koncercie polskiej i słowiańskiej muzyki operowej w Wiedniu na koniec Roku Kultury Polskiej w Austrii.
Z innych jego występów trzeba też wymienić te: w spektaklu muzyczno-poetyckim „Śpiewy masek” w legnickim teatrze, prezentacji dzieła Bacha „Kantaty o kawie”, wielkich dziełach, np. Pucciniego, śpiewał w „Te Deum” Brucknera. Melomani pamiętają go ze słynnych Wtorków Muzycznych i koncertów rocznicowych w AM, czy Koncertu Tumskiego i specjalnego, zamykającego wystawę z okazji 100. urodzin Jana Kiepury.
Prof. Myrlak ma w swoim dorobku nagrania płytowe i radiowe, w tym za granicą – w Belgii, Niemczech, Włoszech. Nadal jest związany z wrocławską AM. Pod jego okiem kształciło się wileu znanych dziś śpiewaków. Otrzymał m.in. Złotą Odznakę „Za zasługi dla Warszawy” i Srebrny Krzyż Zasługi.
Edward Kulczyk
Solista związany z Operą Wrocławską od 32 lat. Absolwent AM we Wrocławiu w klasie prof. Tadeusza Prochowskiego. Potem doskonalił swój kunszt wokalny pod okiem solistki Opery prof. Ewy Czermak. Zadebiutował partią Damazego w „Strasznym Dworze” Moniuszki.
Uczestnik wielu europejskich festiwali operowych, m.in.: w Luxemburgu, w Xanten, Groningen czy w Szeged. Wraz z zespołem wrocławskiej Opery odbył liczne tournée – po Francji, Holandii, Anglii, Belgii, Szwajcarii, Niemczech, zyskując uznanie publiczności i krytyków. W kraju śpiewał m.in. w V Wielkim Turnieju Tenorów Polskich w Szczecinie czy Turnieju Tenorów w Poznaniu.
Współpracuje z innymi polskimi teatrami operowymi, bydgoską Operą Novą, gdańską Operą Bałtycką i szczecińską Operą na Zamku. Jest również nauczycielem i prywatnym korepetytorem młodych śpiewaków. Utalentowany nie tylko wokalnie, ale i aktorsko.
Stworzył szereg kreacji, a do najważniejszych jego ról należą: Gelindo w „Impresiario w opałach” Cimarosy, Lindoro z „Włoszki w Algierze” Rossiniego, doktor Cajus w „Falstafie” Verdiego, tytułowy „Manru” Paderewskiego, Don Jose z „Carmen” Bizeta, Stary i Młody Fausta w operze Gounoda „Faust”, Książę z „Rigoletta” Verdiego, Cavaradossi w „Tosce” Pucciniego, Belzebub w „Raju utraconym” Pendereckiego. Melomanom zapadła także w pamięć kreacja wrocławskiego tenora jako Szewca w słynnej operowej „Pułapce” wg Różewicza z muzyką Krauzego.
Obecnie można go słuchać i oglądać w najnowszej premierze w Operze Wrocławskiej, również skomponowanej przez Zygmunta Krauzego, pt. „Yemaja – Królowa mórz”, gdzie odgrywa rolę Kawałka Ziemi.
Marek Klimczak
Śpiewak operowy, bas, chórzysta, ale wykonujący także mniejsze role, stroiciel fortepianów. Z wrocławską Operą związany już 37 lat. Pochodzi z wielodzietnej rodziny, gdzie śpiew był wszechobecny w domowym zaciszu. Już odbywając służbę wojskową, należał do wojskowego zespołu wokalnego oraz do Zespołu Pieśni i Tańca „Legnica”.
Obdarzony wyjątkowym słuchem, co było niezbędne także dla stroiciela fortepianów. Na przestrzeni swojej kariery zawodowej śpiewał w całym repertuarze operowym. Z teatrem wyjeżdzał na wszystkie tournée, m.in. do Stanów Zjednoczonych, na Tajwan, do Wielkiej Brytani, Hiszpanii, Francji, Holandii, Niemiec, na Cypr, na Karaiby czy do Korei Południowej.
W dorobku ma również liczne partie solowe w spektaklach: „Traviata”, „Rigoletto”, „Madame Butterfly”, „Cyganeria”, „Trubadur”, „Immanuel Kant”, „Halka” i „Straszny dwór”, śpiewał też charakterystyczną partię Miechodmucha w „Krakowiakach i góralach” także w wersji tv. Występował w licznych koncertach chóralnych, a również z recitalem w cyklu „Rodziny artystyczne” w Operze Wrocławskiej.
Jacek Marian Jaskuła
Śpiewak operowy, baryton, absolwent wokalistyki na wrocławskiej Akademii Muzycznej w zakresie wokalno-aktorskim, także oratoryjno kantatowym i pedagogiki wokalnej, dr sztuk muzycznych.
Zaczynał od nauczania śpiewu w szkole muzycznej I i II st. w Jeleniej Górze. Solistą opery Wrocławskiej został 20 lat temu. Był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Laureat prestiżowej nagrody Music Foundation of Europe oraz konkursów wokalnych – I nagrody w Bratysławie, II nagrody w Dusznikach-Zdroju oraz laureat Konkursu Polskiej Pieśni Artystycznej.
Występował z orkiestrami Filharmonii Opolskiej, Sudeckiej, Jeleniogórskiej, Kaliskiej, Wrocławskiej, Szczecińskiej, a także ze Śląską Orkiestrą Kameralną, bytomską Camerata Impuls i słynną Capella Cracoviensis. Na uwagę zasługuje fakt, że jako bardzo młody śpiewak wykonał oratoria „Mesjasz”' Haendla i „Chrystus” Liszta z Elbland Philharmonie Sachsen. Miał recitale wokalne w Millenium Music Foundation w Calgary (USA), a także pieśni chopinowskich na Majorce, Ibizie i Australii oraz na festiwalach w Luksemburgu i Niemczech.
Debiutował partią Hrabiego Almavivy w „Weselu Figara” Mozarta. Potem były takie słynne partie, jak Papageno w „Czarodziejskim flecie”, Figaro w „Cyruliku sewilskim”, Guglielmo w „Cosi fan tutte”, Eugeniusz Oniegin w „Onieginie” albo w trudnej muzycznej współczesnej operze „Anioły w Ameryce” jako Joseph Piit.
Śpiewał gościnnie w Teatrze Wielkim w Warszawie i współpracował z Neuses Musiktheater w Weimarze, wykonując swoją słynną partię Figara, czy w Operze w Bilbao, grając w „Cosi fan tutte”.
Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.
Diamenty Wrocławia
Maciej Krzysztyniak
Solista Opery Wrocławskiej, gdzie pracuje od 36 lat, baryton. Absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie prof. Eugeniusza Sąsiadka i adj. Macieja Witkiewicza.
W swoim repertuarze ma ponad 30 głównych partii w takich operach, jak: „Manru” Paderewskiego, „Straszny dwór”, „Verbum nobile” i „Widma” Moniuszki, „Carmen” Bizeta, a także repertuar wagnerowski: „Holender tułacz”, „Złoto Renu”, „Zygryd”, „Zmierzch bogów”, a także „Samson i Dalila” Saint-Saënsa, „Dzień królowania”, „Bal maskowy”, „Otello”, „Rigoletto”, „Nabucco”, „Aida”, „Don Carlos” i „Trubadur” Verdiego, „Madame Butterfly” i „Cyganeria” Pucciniego, „Faust” Gounoda, „Wesele Figara” Mozarta, „Hagit” Szymanowskiego czy „Gioconda” Ponchiellego.
Często występował gościnnie za granicą: w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Szwajcarii, Holandii, Belgii, Danii, Luksemburgu, Włoszech, Hiszpanii, Czechach. Nagrywał z Orkiestrą PRiTV w Krakowie i Poznaniu. Jego głos w głównych partiach operowych został uwieczniony na płytach CD – „Manru”, partia Manru, oraz Germont w „Traviacie”, Angelotti w „Tosce” czy Marcello w „Cyganerii”. Płyty DVD – to „Hagit” Szymanowskiego, film tv „Gioconda” (rola Barnaby) i „Traviata” (rola Luny).
Uczestnik wielu festiwali, m.in.: Wratislavia Cantans, Moniuszkowski w Kudowie-Zdroju, Muzyki Polskiej i Europejskiej w Jeleniej Górze, operowy im. Verdiego w Roncole we Włoszech, Sommerfestspiele w Anten i w Festiwal w Luksemburgu.
Odznaczony Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem „Zasłużony dla Wrocławia”, Złotym Medalem za Długoletnią Służbę Artystyczną. Doceniony również przez publiczność – dwukrotnie Złotą Iglicą i nagrodą od wrocławian – Najlepszemu Śpiewakowi Roku.
Magdalena Czwojda
Kompozytorka, producentka, absolwentka Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej AM w Katowicach. Była stypendystką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci i mając niespełna 15 lat występowała i otrzymywała nagrody w konkursach gitary klasycznej. Dziś jej koronnymi instrumentami, jako jedynej w Polsce, są gitary elektryczna i akustyczna.
Od 2001 r. osiąga sukcesy jazzowe – I miejsce w konkursie na instrumentalistkę jazzową „Babskie Granie” w Warszawie oraz wyróżnienie w IV Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Zespołów Jazzowych i Bluesowych w Gdyni.
Podczas studiów podjęła współpracę z zespołem swojego ojca Zbigniewa Czwojdy, z którym odbywała tournée zagraniczne, nagrywała programy telewizyjne z udziałem kabaretu Eilta i Tercetu Egzotycznego, a także płytę „Still Swingin”. Specjalnie dla niej powstały aranżacje utwórów Pata Metheny'ego na orkiestrę symfoniczną, koncertowała również z legendarnym skrzypkiem Vadimem Brodzkim.
Jest muzykiem sesyjnym, pracuje z różnymi wykonawcami, a także warszawskim Teatrem Syrena. Akompaniowała wielokrotnie na Festiwalu Piosenki Aktorskiej. Nagrywała m.in. z Waynem Bartlettem, Sydneyem Ellisem, Krystyną Prońko, Ewą Bem, Krzysztofem Kiljańskim, Piotrem Baronem, Urszulą Dudziak, Stanisławem Soyką, Justyną Steczkowską, Natalią Kukulską, Violettą Villas, Majką Jeżowską, Markiem Bałatą, Michałem Wiśniewskim czy Dodą.
Brała udział w „Śpiewających Fortepianach, „Jak oni śpiewają”, Big Brotherze, w serialach „Pierwsza miłość” czy „Magda M.”. Była trzonem zespołu Shemoans, tworzącego oprawę muzyczną w programie „Szymon Majewski show”. Ma na koncie także płytę zespołu Sundz Good z autorską muzyką, pisaną wraz z Martą Zalewską. Na stałe współpracuje z zespołem Tercet, czyli Kwartet. Tworzy jazzowy duet z basistą Tomaszem Grabowym. Obecnie skupia się na rodzinnym zespole Past&Future, który przygotowuje się do nagrania nowego materiału muzycznego.
Jej utwory można było usłyszeć na Festiwalu „Jazz nad Bobrem” i na otwarciu 70. Tour de Pologne 2013 w Trento we Włoszech, także podczas Targów EXPO w Mediolanie. Założycielka i liderka zespołu Nomen, który jeszcze pod nazwą Bikini w 2007 r. wystąpił w finałowej 10. polskich preselekcji na Eurowizję. Współpracuje z Teatrem Muzycznym Capitol.
Zróżnicowany repertuar, w technice mashup, na gitary akustyczną i elektryczną zaprezentowała na swoim debiutanckim krążku „W zależności” (2017), prezentowanym na Ethno Jazz Festiwal we Wrocławiu. Jest pedagogiem Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, założonej przez trębacza Zbigniewa Czwojdę.
Złote Odznaki TMW
Grażyna Zbylut
Krawcowa Opery Wrocławskiej od 39 lat. Uczyła się w Zespole Szkół Zawodowych na kierunku krawiec odzieży męskiej ciężkiej. Następnie podjęła naukę w Technikum Odzieżowym we Wrocławiu. Po maturze zaczęła pracę we wrocławskiej Operze.
Przez te lata uczestniczyła we wszystkich produkcjach operowych, także superprodukcjach i przedstawieniach plenerowych, w tym tych, pokazywanych w Hali Stulecia. Jest bardzo doświadczonym i kreatywnym fachowcem, zarówno jeśli chodzi o kostiumy do ról źeńskich, jak i męskich, w tym skomplikowanych kostiumów wielowymarowych.
Bogusław Jach
Pracownik techniczny Opery Wrocławskiej z 28-letnim stażem. Najpierw zatrudniony jako rzemieślnik teatralny, następnie elektryk i oświetleniowiec sceny teatralnej, a potem realizator przedstawień teatralnych.
Od 25 lat pełni funkcję brygadiera elektryków oświetlenia sceny. Z Operą występował i pracował na scenach i festiwalach całego świata. Uczestniczył w realizacji skomplikowanych wrocławskich megawidowisk. Współpracował również z wieloma instytucjami kultury, współtworząc wydarzenia kulturalne i estradowe Dolnego Śląska. Obecnie pełni też funkcję społecznego inspektora pracy w Operze Wrocławskiej.
Barbara Bagińska
Śpiewaczka, solistka Opery Wrocławskiej. Absolwentka wrocławskiej Akademii Muzycznej. Pierwsza polska stypendystką Kursu Wagnerowskiego w Bayreuth (2004), ufundowanego przez Towarzystwo Wagnerowskie z Brunszwiku, które otrzymywała aż trzykrotnie. Także stypendystka Uniwersytetu Muzycznego w Wiedniu oraz trzykrotna laureatka stypendium dla zdolnych studentów Wrocławia.
Zdobyła Nagrodę Specjalną dla najlepszego mezzosopranu na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. W swoim repertuarze ma szereg partii operowych: Marcelinę w „Weselu Figara” Mozarta, mamkę w „Borysie Godunowie” Musorgskiego, Quickly w „Falstaffie” Verdiego, Ulrykę w „Balu maskowym”, Amneris w „Aidzie” Verdiego, Suzuki w „Madame Butterfly” Pucciniego, Bertę w „Cyruliku Sewilskim” Rossiniego, Old Lady w „Kandydzie” Bernsteina, Grzech w „Raju utraconym” Pendereckiego i Diakonissę w „Królu Rogerze” Szymanowskiego.
Przez trzy sezony współpracowala też z Wrocławskim Teatrem Współczesnym, realizując wspólnie z aktorami „Małego kominiarczyka” Brittena w reż. Jerzego Bielunasa. W repartuarze ma też dzieła muzyki współczesnej, jak np. „Antygonę” Rudzińskigo czy „Missa pro Pace” Kilara. Zaśpiewała partię II Przyjaciółki w światowym prawykonaniu „La liberta chiama la liberta” Knapika pod dyrekcją Jacka Kasprzyka. Wzięła też udział w światowej premierze „Pułapki” wg Różewicza z muzyką Zygmunta Krauzego, śpiewając partię Matki.
Kilkakrotnie występowała na festiwalu operowym w Xanten i na Thurn und Taxis Schlossfestspiele w Regensburgu, wykonując partie Amneris z „Aidy”. We wrocławskich superprodukcjach operowych widzowie usłyszeli ją w pierwszym w Polsce w całości zrealizowanym po wojnie „Pierścieniu Nibellungów” Wagnera – zaśpiewała partie Erdy w „Złocie Renu” i w „Zygryfydzie”, Rossweise w „Walkirii” i Pierwszej Norny w „Zmierzchu bogów”.
Jadwiga Postrożna
Śpiewaczka operowa, mezzosopranistka, dr sztuki w dziedzinie wokalistyki. Absolwentka Akademii Muzycznej we Wrocławiu, dyplom z wyróżnieniem w klasie prof. T. Pszonki.
Laureatka wielu konkursów, np.: III Nagroda (pierwszej nie przyznano) w Konkursie Wokalnym im. J. Paderewskiego w Bydgoszczy (2006), wyróżnienie na VIII Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju i na IV Konkursie Wokalnym im. Haliny Halskiej we Wrocławiu – I Nagroda, wyróżnienie na X Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym „W kręgu muzyki słowiańskiej'' w Katowicach, finalistka Międzynarodowego Konkursu dla Młodych Śpiewaków Operowych im. Borisa Christofffa w Bułgarii i finalistka VII Międzynarodowego Konkursu Moniuszkowskiego, III Nagroda na festiwalu sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu i II Nagroda na Międzynarodowym Konkursie im. J. Kiepury w Krynicy, I Nagroda na II Międzynarodowym Konkursie im. A. Hiolskiego w Kudowie-Zdroju i II Nagroda na VII International Vocal Competition w Zdarze.
Zobowiązania artystyczne spowodowały, że Jadwiga Postrożna nie mogła osobiście odebrać Złotej Odznaki TMW, źródło: Facebook
Debiutowała na scenie Opery Wrocławskiej w partii Damy w operze w „Czarodziejskim flecie” Mozarta, potem były Dorota w „Krakowiakach i góralach”, Fruma Sara ze „Skrzypka na dachu”, Magdalena w „Rigoletcie”, Suzuki w „Madame Butterfly”, Dorabella z „Cosi fan tutte”, Olga w „Eugeniuszu Onieginie”, Niania z „Borysa Godunowa” czy tytułowa Carmen. W sumie zaśpiewała w Operze ponad 20 ról.
W repertuarze oratoryjnym i symfonicznym ma partie altowe oraz mezzosopranowe z dzieł największych kompozytorów tego gatunku, jak Mahler – III Symfonia, Bach – Msza h-moll, Rossini – Stabat Mater, Mozart – Msza Koronacyjna, Verdi – Requiem, Szymanowski – Demeter i Pergolesi – Miserere.
Od wielu lat współpracuje z chórem mieszanym Canticum Lubilaeum z Limanowej, skąd sama pochodzi, oraz z chórem Ars Cantandi z Uniwersytetu Ekonomicznego, śpiewając partie solowe, a także prowadząc warsztaty wokalne. W roku 2017 Kapituła Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury doceniła Jadwigę Postrożną tytułem Śpiewaczki Roku, wybrano ją także na Osobowość Roku w dziedzinie kultury. Za szczególne osiągnięcia artystyczne otrzymała dwukrotnie stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Dyplom Uznania TMW
Towarzystwo Miłośników Wrocławia zdecydowało również o wyróżnieniu Dyplomem Uznania – Towarzystwa Miłośników Muzyki Wokalnej im. Haliny Halskiej-Fijałkowskiej, które powstało w roku 2002 z inicjatywy wykładowców Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
Zorganizowało ono wiele imprez, mających na celu popularyzację sztuki wokalnej i promocję młodych adeptów śpiewu operowego. Wśród tych wydarzeń znalazło się siedem edycji konkursów wokalnych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym, przygotowanych we współpracy z Akademią Muzyczną im. K. Lipińskiego, Operą Wrocławską i Urzędem Miejskim. Wśród jurorów tego konkursu byli najwybitniejsi artyści z Polski i zagranicy, jak: prof. Teresa Żylis-Gara, Ewa Michnik, prof. Ewa Werner, prof. Ella Susmanek, prof. C.Richardson-Smith z USA czy prof. Ewa Blahova ze Słowacji.
Dyplom Uznania odebrali prof. Tadeusz Pszonka – przewodniczący Towarzystwa i Katarzyna Regulska – sopranistka, członkini TMMW
Towarzystwo Miłośników Muzyki Wokalnej organizowało kursy mistrzowskie, tj. Mistrzowski Kurs Interpretacji Muzyki Wokalnej Maestry Teresy Żylis-Gary, Mistrzowski Kurs Interpretacji Wokalnej prof. Carla Richardsona czy warsztaty wokalne we Wrocławiu dla uczniów i studentów.
Z inicjatywy prof. Tadeusza Pszonki jest także organizatorem polskiej edycji najbardziej prestiżowego międzynarodowego konkursu wokalnego na świecie, czyli The International Singing Competition For Young Opera Singers BELVEDERE, dającego możliwość występu młodym muzykom w róźnych regionach globu, czym promowało Wrocław, Dolny Śląsk i Polskę. Jest również organizatorem festiwali muzycznych, jak Festiwal Muzyki Wiedeńskiej w Szczawnie-Zdroju.
