Komin elektrociepłowni znikał metr po metrze od 23 maja br. Jego rozbiórka to jedno z największych wyzwań w historii spółki – wymagająca logistycznie operacja nie mogła zakłócić normalnego funkcjonowania zakładu, produkującego ciepło i energię elektryczną dla Wrocławia. Najważniejszą kwestię przy rozbiórce był wybór technologii gwarantującej jak największe bezpieczeństwo procesu. Z tych względów do pracy zaangażowano doświadczonych ekspertów z czeskiej firmy Mrózek.
Demontaż przeprowadzono wieloetapowo. W pierwszym kroku skuto wewnętrzną warstwę komina. W drugim, kluczowym etapie wewnątrz konstrukcji zainstalowano ruchomy podest wraz ze zdalnie sterowaną maszyną wyposażoną w szczęki kruszące. To one rozbierały komin kawałek po kawałku.
– Postępy prac w dużej mierze zależały od warunków atmosferycznych i nie mogły być kontynuowane podczas silnych wiatrów czy intensywnych opadów deszczu. Mimo że pogoda czasem płatała figle, dzięki doświadczeniu naszego partnera prace przebiegły bezpiecznie i zgodnie z planem – mówi Wojciech Heydel, prezes zarządu KOGENERACJI S.A.
Jednym z wyzwań logistycznych w trakcie prac był także wywóz dużych ilości gruzu. Ponad 3000 ton pozostałości po kominie trafiło do specjalistycznej firmy, gdzie zostały poddane recyklingowi.
Decyzja o rozbiórce 120-metrowego komina była wynikiem inwestycji zakończonych przez KOGENERACJĘ S.A. w 2016 roku. Polegały one na uruchomieniu nowoczesnej instalacji odsiarczania i odazotowania, która kieruje strumień spalin do nowego komina. Pozwoliło to pięciokrotnie zmniejszyć emisję tlenku siarki i trzykrotnie tlenków azotu, dzięki czemu wrocławianie mogą cieszyć się czystszym powietrzem. Przeprowadzenie inwestycji pozwoliło tym samym elektrociepłowni dostosować się do wymagań unijnej dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych, obowiązującej od 1 stycznia 2016 roku.
Rozbiórka ruszyła 23 maja 2017 r.
Demontaż gigantycznej konstrukcji ruszył w samo południe 23 maja 2017 r.. Zadanie podzielono na kilka etapów. Jednym z nich było skucie wewnętrznej warstwy komina. Równolegle, na zewnątrz, na wysokości 117 metrów zainstalowano windę towarowo-osobową, a w jego środku ruchomy podest, na którym stanęła zdalnie sterowana maszyna do kruszenia.
Cegła po cegle
Rozbiórka komina była dla Kogeneracji dużym wyzwaniem, ponieważ prowadzone prace nie mogą zakłócić codziennego funkcjonowania elektrociepłowni, której głównym zadaniem jest produkcja ciepła i energii elektrycznej. Na przebieg rozbiórki wpływ będzie miała również aura – ze względów bezpieczeństwa prace będą mogły być prowadzone wyłącznie przy odpowiedniej pogodzie.
– Wybraliśmy metodę sukcesywnej rozbiórki ze względu na bliskie rozmieszczenie wokół komina urządzeń elektrociepłowni. Mieszkańcy okolic elektrociepłowni nie odczują skutków prowadzonych prac, poza tym, że codziennie będą widzieli komin o około 1 metr krótszy w stosunku do dnia poprzedniego – wyjaśniał zebranym na inauguracji prac Wojciech Heydel, prezes zarządu Kogeneracji.
Zgodnie z unijnymi dyrektywami
Rozbiórka 120-metrowego komina to jeden z elementów porozumienia pomiędzy spółką a władzami miejskimi, podjętego podczas budowy nowoczesnych instalacji odsiarczania i odazotowania spalin. Zakończone w 2016 roku inwestycje pozwoliły wrocławskiej elektrociepłowni na pięciokrotne zmniejszenie emisji tlenku siarki i trzykrotną redukcję tlenków azotu. Funkcję burzonego komina przejął nowy komin instalacji odsiarczania, do którego kierowany jest teraz strumień spalin. Dzięki tym inwestycjom zakład spełnia wymagania unijne.
– Wrocław jest miastem nie tylko dobrej, ale także czystej energii. Kogeneracja jest w tym względzie niezawodnym partnerem wrocławian, który swoimi działaniami stale i konsekwentnie przyczynia się do poprawy jakości powietrza w mieście – podkreślał prezydent Rafał Dutkiewicz, który obecny był przy inauguracji kruszenia giganta.
Historia 46-cio latka
Budowa komina H-120 zakończyła się w 1971 roku. W chwili powstania był najwyższą budowlą w mieście. Jego ciężar wynosił 3000 ton, na jego powierzchni zmieściłoby się pięć obrazów wielkości Panoramy Racławickiej, a do jego wypełnienia potrzeba byłoby około 18 milionów szklanek z wodą.
