Kształcił się jako nauczyciel rysunku we Wrocławiu w Królewskiej Szkole Sztuki i Rzemiosła Artystycznego. Po szkole i praktyce rzemieślniczej, rozpoczął studia architektoniczne na Politechnice w Monachium u Theodora Fischera. Współpracował z Paulem Schmitthennerem przy projektowaniu „miast-ogrodów”. W latach 1915–1919 pracował jako architekt okręgowy przy odbudowie Prus Wschodnich, między innymi nadzorując odbudowę Sensburga. W latach 1919–1920 był powiatowym nadzorcą budowlanym w Merseburgu. W latach 1920–1922 pracował jako architekt miejski w Soest (Westfalia). W latach 1922–1927 był w Monachiumdyrektorem budowlanym „WestfälichenHeimstätte” oraz dyrektorem budowlanym Towarzystwa Pomocy (uzyskiwania) Mieszkań i Terenów Zielonych. Był członkiem Związku Artystów Śląska. Od 1926 roku prowadził prace nad typizacją mieszkań, a od 1928 roku był członkiem Państwowego Towarzystwa Badawczego do spraw Ekonomiki Budownictwa i Mieszkalnictwa. W latach 1927–1934 był dyrektorem Miejskiej Szkoły Rękodzielnictwa i Rzemiosła Artystycznego. W latach 1934–1938 pracował w Państwowej Szkole Budowlanej w Berlinie-Neuköln. Po rezygnacji z pełnionej funkcji, założył biuro „Bauernhof” i wydał wielotomowe dzieło Bauernhof-Werkes. Od 1939 roku aż do odejścia na emeryturę w 1952 roku pracował na stanowisku kuratora budownictwa wiejskiego w Westfalii. Od 1946 roku był członkiem Akademii Urbanistyki i Ochrony Krajobrazu. W 1949 roku założył, na Pierwszym Kongresie Folkloru we Freiburgu, grupę roboczą do badania domu niemieckiego. Od 1950 roku był członkiem rady naukowej przy Ministerstwie Budownictwa mieszkaniowego. W 1951 roku otrzymał doktorat honorowy na Politechnice w Hanowerze, a w 1953 roku krzyż „Bundesverdienst”.
Ważniejsze projekty i realizacje architektoniczne:
- 1911–1913 – współpraca z Paulem Schmitthennerem przy projektowaniu osiedla Karłowice we Wrocławiu
- 1914–1919 – współpraca z Paulem Schmitthennerem przy projektowaniu osiedla Staaken w Berlinie
- 1924–1931 – przedmieście ogrodowe Münster-Habichtshöhe
- 1928–1929 – projekt pierwszego we Wrocławiu racjonalnego osiedla z małymi mieszkaniami – Księże Małe (wraz z Hansem Thomasem, Paulem Heimem, Albertem Kempterem, Rudolfem Sackiem)
- 1929 – udział we wrocławskiej wystawie „Mieszkanie i miejsce pracy”
- 1934–1938 – dom dla profesora w Münster, i dom dwurodzinny w Kassel-Wilhelmshöhe