Domy

Adres: ul. Tramwajowa 2

Powierzchnia: 12 mieszkań – 48 m2, 6 mieszkań – 60 m2

Projektanci: Paul Heim (1879–1963), Albert Kempter (1883–ok. 1941)

Konstrukcja: szkielet żelbetowy, wypełniony cegłami żużlowymi

Stan obecny: dom mieszkalny.

Budynek wyróżnia się klatką schodową, która obsługuje sześć mieszkań na jednym piętrze. Dzięki takiemu rozwiązaniu architekci zredukowali przestrzeń na ciągi komunikacyjne. 

Adres: ul. Wróblewskiego 18

Powierzchnia: 296,3 m2

Projektanci: Paul Heim (1879–1963), Albert Kempter (1883–ok. 1941)

Konstrukcja: system „Doecker” firmy „Christoph & Unmack A.G.” – system prefabrykowanych paneli drewnianych do montażu na placu budowy

Stan obecny: spłonął w 2006 roku. Odbudowany w 2013 roku jako siedziba Dolnośląskiej Okręgowej Izby Architektów.

Projekt architektoniczny zakładał centralnie położoną salę zabaw, doświetloną przez świetlik, który umiejscowiony jest ponad powierzchnią płaskiego dachu. Dodatkowo wokół głównego pomieszczenia zlokalizowane zostały przestrzenie do zajęć grupowych. 

Adres: ul. Tramwajowa 2a

Powierzchnia: 2 mieszkania – 60 m2, 4 mieszkania – 45 m2, 2 mieszkania – 70 m2

Projektant: Gustav Wolf (1887–1963)

Konstrukcja: konstrukcja szachulcowa (belki 10×12 cm) z zewnętrzna i wewnętrzna okładzina z płyt wiórowych typu „Heraklith”

Stan obecny: dom mieszkalny.

Adres: ul. Tramwajowa 2b

Powierzchnia: 24 mieszkania – 57 m2

Projektant: Adolf Rading (1888–1957)

Konstrukcja: szkielet stalowy (odstęp słupów 4×3,5 m) wypełniony płytami gazobetonowymi typu „Schima” o wymiarach 16×30×50 cm

Stan obecny: dom studencki „Pancernik” Uniwersytetu Wrocławskiego. Budynek znacznie przebudowany w stosunku do pierwotnej postaci.

Adres: ul. Tramwajowa 4

Powierzchnia: 4 mieszkania – 45,5 m2, 4 mieszkania – 62 m2

Projektant: Emil Lange (1884–1968)

Konstrukcja: ramy stalowe systemu „Spiegel” wypełnione płytami z gazobetonu „Schima” (50×30–40×15 cm)

Stan obecny: dom mieszkalny.

Adres: ul. Tramwajowa 6–30

Powierzchnia: 3 mieszkania – 86 m2 (nr 10–12),

3 mieszkania – 91 m2 (nr 13–15),

2 mieszkania – 86,07 m2 (nr 16–17),

3 mieszkania – 78 m2 (nr 18–20),

148,86 m2 (nr 21) i 94,2 m2 (nr 22)

Projektanci: Ludwig Moshamer (nr 10–12), Heinrich Lauterbach (nr 13–15), Moritz Hadda (nr 16–17), Paul Häusler (nr 18–20), Theo Effenberger (nr 21–22)

Konstrukcja: szkielet żelbetowy wypełniony pustakami z betonu komórkowego (12×14×25 cm) (nr 10–12), mur z cegły żużlowej (ściany nośne między sekcjami szeregówki grubości 25 cm) (nr 13–15), szkielet żelbetowy wypełniony pustakami żużlobetonowymi grubości 25 cm (nr 16, 17), mur z cegły

ceramicznej grubości 25 cm (nr 18–20), technika „Kilgus” – dwie pionowo stojące płyty żużlobetonowe z pustką, w miejscach obciążonych pustka wypełniona betonem z wkładkami stalowymi (nr 21–22)

Stan obecny: domy mieszkalne. 

Adres: ul. Dembowskiego 11/13

Powierzchnia: 2 mieszkania – 185 m2

Projektant: Theo Effenberger (1882–1968)

Konstrukcja: technika „Leipziger” – dwie ścianki z pustaków ceramicznych z cegłą wiążącą z betonu „Portophor”

Stan obecny: dom mieszkalny. 

29-30.

Adres: ul. Zielonego Dębu 23/25

Powierzchnia: 2 mieszkania – 148 m2

Projektant: Paul Häusler (daty nieznane)

Konstrukcja: mur ceglany o grubości 44 cm z pustką wypełnioną żużlem (25×12 cm)

Stan obecny: dom mieszkalny.

Adres: ul. Kopernika 9

Powierzchnia: 16 mieszkań – 37 m2, 32 mieszkania – 27 m2

Projektant: Hans Scharoun (1893–1972)

Konstrukcja: szkielet żelbetowy (typu „budowla z kart” – Karteblattbauweise), wylewany „na mokro”, ramy ustawione w rozstawie 3 i 3,5 m

Stan obecny: hotel.

Realizacje w/w architektów są punktami wyjściowymi i dominantami całego założenia. Dom hotelowy to jeden z największych budynków na tym terenie. Hans Scharoun podkreślał, że rozwój dużych miast nie obliguje do realizacji tego samego typu budownictwa, powielanego od wielu lat. Jego propozycja to zrównoważony i funkcjonalny dom dla osób samotnych i osób bezdzietnych. 

Adres: ul. Kopernika 7/8

Powierzchnia: 165 m2 i 189 m2

Projektant: Gustav Wolf (1887–1963)

Konstrukcja: konstrukcja szachulcowa z zewnętrzną i wewnętrzną okładziną z płyt wiórowych typu „Tekton”

Stan obecny: niezachowany.

Adres: ul. Zielonego Dębu 17

Powierzchnia: 180 m2

Projektant: Heinrich Lauterbach (1893–1976)

Konstrukcja: mur z cegły ceramicznej grubości 44 cm

Stan obecny: dom mieszkalny.

Adres: ul. Zielonego Dębu 19

Powierzchnia: 202 m2

Projektant: Moritz Hadda (1887–ok. 1942)

Konstrukcja: mur z cegły ceramicznej grubości 44 cm z pustką powietrzną

Stan obecny: dom mieszkalny.

Adres: ul. Zielonego Dębu 21

Powierzchnia: 149 m2

Projektant: Ludwig Moshamer (1885–1946)

Konstrukcja: mur z cegły ceramicznej grubości 44 cm z pustką powietrzną.

Stan obecny: dom mieszkalny.

Źródła: 

ulotka, 2014, Wrocławska Wystawa Werkbundu 1929. Mieszkanie i Miejsce Pracy

Urbanik J., 2014, Wrocławska Wystawa Werkbunfu 1929. Mieszkanie i Miejsce Pracy, Wrocławska Rewitalizacja Sp. z o.o., Wrocław