Wersję papierową „Cegły” uzupełnia zawsze wersja elektroniczna, gdzie dostępne są recenzje, wywiady, rozmowy, artykuły oraz twórczość literacka. Witryna ma jedną z największych w Polsce bazę autorskich multimediów: relacji wideo ze spotkań literackich, wideoklipów do wierszy. Stali współpracownicy „Cegły” to znani poeci i krytycy literaccy, jak: Jacek Bierut, Karol Maliszewski, Tadeusz Pióro, Andrzej Sosnowski, plastyk Antek Wajda i graficzka Karolina Wiśniewska. Zwykle numer otwiera cytat z wielkich dzieł Bruna Lefa Lewina, postaci, która towarzyszy pismu od początku.
„Cegła” poświęcona jest współczesnej literaturze i publikuje głównie młodych autorów poezji i prozy. Większość młodych autorów piszących na jej łamach ma za sobą właśnie debiut w internecie.
Tradycyjna, papierowa „Cegła” wyszła po raz pierwszy w 2001 r. w Jeleniej Górze, w Kolegium Karkonoskim. Nakład miała symboliczny – 10-20 skserowanych egzemplarzy, przygotowanych przez studentów pod opieką Karola Maliszewskiego, wykładowcy i krytyka literackiego. Potem powstała witryna internetowa „Cegły”, działająca do dziś. Studenci pokończyli naukę, rozjechali się po Polsce, a przygotowanie pisma wziął na siebie Karol Pęcherz.
Kilka numerów przygotował praktycznie sam. Później magazyn wydawało Stowarzyszenie na rzecz Wspierania Młodych Artystów Grawiton, a teraz Fundacja im. Tymoteusza Karpowicza. Papierowe wersje magazynu ukazują się w nietypowej formie – pismo angażuje się w sferę liberatury. Eksperymenty i zabawy formalne to już tradycja tego wrocławskiego offowego wydawnictwa. Był numer złożony z luźnych kartek zamkniętych w lakowanej kopercie. Nietypowy list skomponowany z tekstu i rysunków odczytywać można było w dowolnej kolejności, a to łącząc teksty, a to obrazki. Był numer industrialny, zakropiony plamami smaru technicznego, była też „Cegła” plakatowa. Z trzynastu plakatów porozwieszanych w najróżniejszych miejscach Wrocławia przechodniów zaczepiały wiersze Konrada Góry, Jacka Bieruta, Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Julii Fedorczuk, Tadeusza Pióry i oczywiście Andrzeja Sosnowskiego. Była też mikrocegła, mieszcząca się w pudełku stylizowanym na opakowanie papierosów Lucky Strike. Jakby na przekór modnemu dziś trendowi na niepalenie, ogarniającemu pracowników korporacji, nuworyszy i fanatyków zdrowego stylu życia, papierosy wciąż są jednym z nieodłącznych atrybutów pisarza, a w szczególności poety. Papierosowa „Cegła” to zabawa tym cliché.
Była też „Cegła” wydana w postaci IPN-owskich teczek z dokumentami, a także stylizowana na wydawane w czasach komuny czasopismo dla młodzieży „Świat Młodych”. Wizerunek lukrowanego i utrzymanego w tonie pochwalnej propagandy pisma wykorzystano w sposób przewrotny do prezentacji utworów twórców z roczników 80., nazywanych „Pokoleniem 1200 brutto” – młodych ludzi po studiach, którzy albo są bezrobotni, albo bardzo źle opłacani i w ostatniej dekadzie decydowali się na emigrację do Wielkiej Brytanii. Była też „Cegła” wydana na opłatkach świątecznych, była talią kart do flirtu towarzyskiego oraz kalendarzem.
Ciekawa forma papierowa nie wyklucza interesującej strony internetowej i to właśnie ona - www.magazyn-cegla.net zdobyła uznanie jurorów i jest w finale. Ostateczne zwycięstwo jest teraz w rękach jury i internautów. Głosować można do 24 października. Wystarczy kliknąć i podać adres e-mail. Wszystko trwa 2 sekundy. Głosować można każdego dnia na http://papierowyekran.pl/
Papierowy Ekran stanowi jedno z wydarzeń towarzyszących 17. Targom Książki w Krakowie, gdzie 26 października nastąpi rozstrzygnięcie konkursu.
Agnieszka Kołodyńska
