Matki wyklęte

Matki wyklęte – Spektakl dokumentalny w reż. Ady Tabisz w ramach „Teatru na faktach” 

„Polskę zalała fala pastelowych zarodków. Są na wielkoformatowych bilbordach, citylightach i niemal na każdym przystanku komunikacji miejskiej. Niektóre przedstawiają się jako dzieciątko Jezus, inne zapewniają mnie, że «mam wybór» lub że «mi ufają» i są «ode mnie zależne». Tych milczących, w obliczu ideologicznej wojny polsko-polskiej, pozostało niewiele. Jadąc gdziekolwiek każdego dnia nie ma możliwości, abym nie zobaczyła tych plakatów mniej niż 5 lub nawet 10 razy. I za każdym razem chce mi się płakać. Bo moje 3 zarodki: 1 mm, 0,5 mm, 3 mm zostały poronione. I nic nie zależało ode mnie”.

Spektakl dokumentalny na podstawie wywiadów przeprowadzonych z kobietami, które doświadczyły poronienia, które chciały dokonać pochówku swojego dwumilimetrowego dziecka, ale bez księdza i „pokropku” się nie dało. O tych, które nie chciały, aby ich „wyskrobiny” wbrew ich woli trafiły do grobowca dzieci utraconych. O tych, które po stracie dziecka płakały za długo lub za krótko. O tych, które modliły się, aby ich ciężko uszkodzone zarodki obumarły same, albo żeby, mimo wszystko, nie umierały nigdy. O nich i innych matkach wyklętych. Wyklętych, czyli tych, o których się nie mówi, bo ważniejsze są ich zarodki.

Twórcy: Ada Tabisz, Agnieszka Klotzer, Magdalena Gładysiewicz, Katarzyna Górska, Marcelina Kieres, Dominik Skwarek, Piotr Starczak, Aleksandra Pulcer Premiera: 26 czerwca 2021 Czas trwania: 70 min.

 

O spotkaniu

pt. 25.02.2022, 21.20 Żałoba po stracie dziecka Spotkanie z psychoanalityczką jungowską Małgorzatą Kalinowską, podczas którego opowie o poronieniach i głębokim doświadczeniu utraty. Na podstawie doświadczenia w pracy z kobietami i opisanych wzorcach kobiecego rozwoju, odniesie się również do skomplikowanego procesu żałoby tam, gdzie relacje społeczne i kontekst kulturowy nie dają potrzebnej przestrzeni do jego pełnego doświadczenia.

Prowadzące: Aleksandra Pulcer i Ada Tabisz

Małgorzata Kalinowska to psychoanalityczka jungowska, tłumaczka i autorka tekstów z zakresu traumy kulturowej i treningu psychoanalitycznego. Jest członkinią indywidualną International Association for Analytical Psychology (IAAP), członkinią założycielką Polskiego Towarzystwa Psychoanalizy Jungowskiej (PTPJ), redaktorką naczelną jungowskiego magazynu internetowego e-jungian.com i członkinią zarządu Instytutu Kulturowego Raven. Zajmuje się również tłumaczeniami, wśród których znajdują się takie pozycje jak „Świadoma kobiecość” i „Uzależnienie od doskonałości” Marion Woodman, „Oswobodzenie silnej kobiety” Clarissy Pinkoli Estes czy „Wewnętrzny świat traumy” Donalda Kalscheda.

 

Wydarzenie towarzyszące „Podróż bohaterki” Warsztaty dla kobiet i dziewczyn Aleksandry Pulcer śr. 23.02.2022, 18.00–21.00

 

Ada Tabisz jest reżyserką, animatorką, działaczką społeczną, producentką. Studentka V roku reżyserii teatru lalek na Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu, (w tym jeden rok na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze), absolwentką I Akademii Teatru Alternatywnego Teatru Brama w Goleniowie, założycielka oraz liderka Teatru Ej!Aj – niezależnej grupy młodych aktorów-amatorów. Zrealizowała 17 offowych spektakli teatralnych. Jej spektakl „nie-walentynki” został nagrodzony honorowym wyróżnieniem na 10. Forum Młodej Reżyserii. Spektakl „Hercia” zdobył II nagrodę na Sopockich Konsekwencjach Teatralnych w 2019, natomiast „RYSZ///ARD” prezentowany był na 23. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w nurcie OFF. Asystentka reżysera Marcina Libera przy spektaklu dla dzieci „Motyl” we Wrocławskim Teatrze Lalek oraz „Planeta małp” w Teatrze Polskim w Podziemiu. Od 2018 zaangażowana we współtworzenie Teatru na Faktach – jednego z głównych programów Instytutu im. Jerzego Grotowskiego. Za spektakl „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” nagrodzona na XX Festiwalu Teatralnym „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu. Laureatka nagrody „WARTO” przyznawanej przez wrocławską „Gazetę Wyborczą”. Od lat zaangażowana w działalność kulturalną Wrocławia, pracowniczka działu programowego Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 w obszarze sztuk performatywnych (projekty „Mosty” – międzynarodowy projekt polsko-baskijski, „Przebudzenie”, „Flow”) oraz literatury („Wybory Literackie”, „Literackie Interwencje Miejskie”). Reżyserowała spektakl site-specific „W moim domu mieszkał…” prezentowany w ramach Tygodnia Noblowskiego (Wrocław, 2020) we współpracy z Fundacją Olgi Tokarczuk. Instruktorka licznych warsztatów teatralnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Pasjonatka fotografii teatralnej. Obecnie koordynatorka pracy artystycznej w Teatrze Polskim w Podziemiu.

Agnieszka Klotzer jest tancerką i choreografką. Pierwsze taneczne kroki stawiała wieku 6 lat w studiu baletowym Aishy Hadyny. Następnie rozpoczęła naukę w krakowskiej szkole baletowej Akademia Tańca – L’art De La Danse, gdzie pracowała pod okiem takich pedagogów jak Monika Myśliwiec, Karolina Kuliga czy Michaił Zubkow.

Specjalizując się w tańcu klasycznym rozwijała się również w technikach takich jak jazz i modern oraz w tańcu ludowym. W trakcie nauki nabywała doświadczenie sceniczne tańcząc przez 6 lat na deskach Teatru Ludowego w Krakowie w spektaklach muzycznych m.in. „Arka Noego” czy „Pyza za Wielką Wodą”. Z sukcesami brała udział w międzynarodowych konkursach (m.in. we Francji, Niemczech i Anglii) oraz odbyła tournée ze spektaklem muzycznym po Stanach Zjednoczonych.

Brała udział w 4 edycjach International Dance Summer School organizowanych przez zespół Pieśni i Tańca Śląsk gdzie miała okazję współpracować z takimi artystami jak Minka-Marie Heiss (wykładowca i choreograf w Iwanson International School of Contemporary Dance), Irad Mazliah (dyrektor artystyczny Festiwalu Intimadance organizowanego w Tmuna Theatre w Tel-Awiwie) czy William Lu (absolwent Chapman University w Californii).

Magdalena Gładysiewicz to absolwentka aktorstwa na Wydziale Lalkarskim w Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu oraz grafiki na Uniwersytecie SWPS, Akademii Praktyk Teatralnych Gardzienice, Studium Animatorów Kultury Skiba we Wrocławiu oraz Liceum Plastycznego w Szczecinie. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia na rok akademicki 2020/2021. Od trzech sezonów związana z projektem „Teatr na faktach” w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, gdzie zrealizowała trzy spektakle: „Tutaj kobiety palą się lepiej”, „Matki wyklęte” oraz „Hercia”, za który wraz z resztą twórców otrzymała Średnią Konsekwencję Teatralną na festiwalu Sopockie Konsekwencje Teatralne. W roku 2019 wraz z nieformalną grupą studencką Teatr R3 wyprodukowała spektakl ,,RYSZ///ARD”, zaproszony na trójmiejski Szekspir Off oraz Międzynarodowy Festiwal Teatrów Niezależnych Pro Contra w Szczecinie.

Naukę w Akademii zwieńczyła spektaklem ,,Golem” w reż. Konrada Dworakowskiego, za rolę w którym otrzymała wyróżnienie na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Na dużej scenie zadebiutowała w spektaklu „Lalka” w reż. Piotra Ratajczaka w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Obecnie współpracuje z Teatrem Miniatura w Gdańsku. Zrealizowała projekty scenograficzne do takich sztuk jak „Nie-walentynki”, „Matki wyklęte” oraz oprowadzaniu performatywnym po willi Karpowiczów w reż. Ady Tabisz. W sierpniu 2021 roku za swój pierwszy performance „To nie miejsce i czas na samotność”, wraz z Moniką Reks otrzymała Grand PRIX na Imagination Festiwal. Pasjonatka sztuk wizualnych i designu.

Marcelina Kieres to absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu na Wydziale Lalkarskim. Ukończyła również Lart StudiO w Krakowie oraz Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu, dyplom zawodowy obroniła w roku 2014. Przed szkołą teatralną debiutowała na deskach Kaliskiego Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w spektaklu „Rewizor” w reż. Norberta Rakowskiego. Podczas studiów była zaangażowana w liczne projekty artystyczne. W 2019 roku powstała nieformalna grupa teatralna R3, której jest częścią. Ze spektaklem „RYSZ///ARD” grupa wzięła udział w festiwalach: Pro Contra w Szczecinie i SzekspirOFF w Gdańsku. Jest dumna z podjęcia pracy na scenie w języku migowym w spektaklu „Laboratorium powietrza” w reż. Moniki Reks. Spektakl przeznaczony jest dla dzieci niesłyszących oraz słyszących. Ze spektaklem „Kiedy Króla boli ząb” w reż. Moniki Reks uczestniczyła w Forum Młodej Reżyserii w Krakowie oraz na festiwalu Metaformy we Wrocławiu. W 2020 roku po obronie dyplomu aktorskiego: indywidualnego oraz grupowego, podjęła współpracę z Fundacją Olgi Tokarczuk w projekcie performatywnym „W moim domu mieszkał…” oraz pracę ze stowarzyszeniem „Spiżarnia FAN” gdzie współtworzyła bajki dla dzieci. Poza sceną teatralną próbuje swoich sił również przed kamerą, ostatnio zagrała w filmie „Blockchain” w reż. Łukasza Konopki. Często powtarza: „Zbyt długą drogę przeszłam, żeby teraz zrezygnować”.

Katarzyna Górska jest absolwentką aktorstwa na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu. Wieloletnia instruktorka Związku Harcerstwa Polskiego, liderka programu „Profilaktyka a Ty” przy Komendzie Głównej Policji w Warszawie, w ramach którego współorganizowała i wystawiała spektakle grupy teatralnej „Tadaam”, prezes Stowarzyszenia Teatralny Świat. Ukończyła I stopień Państwowej Szkoły Muzycznej w Łomży w klasie fletu poprzecznego. Posiada ukończony kurs pedagogiczny. Regularnie organizuje i prowadzi warsztaty teatralne w przedszkolach, dla dzieci i młodzieży szkolnej. Wielokrotna laureatka konkursów muzycznych, wokalnych oraz recytatorskich. Stypendystka Marszałka Województwa Podlaskiego za osiągnięcia artystyczne.

Dominik Skwarek jest absolwentem Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu na Wydziale Lalkarskim, a także klasy z edukacją teatralną II LO im. Stefana Żeromskiego w Bytomiu. Aktor amatorskiego teatru MaStuMo, z którym zdobywał nagrody na festiwalach ogólnopolskich. Członek nieformalnej grupy teatralnej R3, z którą wziął udział w festiwalach Pro Contra w Szczecinie oraz SzekspirOFF w Gdańsku. Jako aktor razem ze stowarzyszeniem Spiżarnia FAN współtworzył bajki dla dzieci w ramach Wrocławskiego Festiwalu Krasnoludków, był również odpowiedzialny za muzykę. Twórca muzyki do spektakli teatralnych („Zyg Zyg Marchewka”, „Walentynki”, „Zabawa na W”, AST Wrocław) oraz projektu perfomatywnego „W moim domu mieszkał…” we współpracy z Fundacją Olgi Tokarczuk.

Piotr Starczak to aktor-lalkarz, absolwent Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu na Wydziale Lalkarskim. Ukończył kursy aktorstwa w Lart studiO i na warsztatach aktorskich Doroty Zięciowskiej i Zbigniewa Kalety. Przed studiami działał w Teatrze Graciarnia (zagrał rolę w spektaklu Macieja Bałamuta „Niktowie”, wziął udział w Festiwalu Łaknienia w Goleniowie), a także na Scenie21 przy Teatrze Nowym w Krakowie (zagrał rolę Sorina w „Mewie”, reż. Sebastian Myłek, dramaturgia Joanna Oparek; spektakl zgarnął główną nagrodę w 2015 roku na Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Studenckich i Niszowych EPIZOD w Krakowie). W trakcie studiów brał udział w Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu oraz Festiwalu Objazdowych Teatrów Lalek FOTEL w Juszkowie ze spektaklem „Smacznego, proszę wilka!” w reż. Katarzyny Hory. Występował także w spektaklu „RYSZ///ARD” teatru R3 w reżyserii Ady Tabisz (udział w Festiwalu Szekspirowskim w nurcie SzekspirOFF w Gdańsku oraz Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Pro Contra w Szczecinie). Zagrał przedstawienie dyplomowe „Książę i król” w reżyserii Artura Dwulita (spektakl został zaprezentowany na 38. Festiwalu Szkół Teatralnych w nurcie offowym). Zrealizował spektakl „Historja” (reż. Dorota Bator) w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu, w ramach projektu „Teatr na faktach”. Wziął udział w słuchowisku „Kiedy jesteś między wodą a lwem morskim… uciekaj!” w reżyserii Doroty Bator. Interesuje się sportem i kulturą ludową (wieloletni członek Zespołu Pieśni i Tańca „Kresy”).

Aleksandra Pulcer – absolwentka psychologii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Szkoły Aktorskiej SPOT w Krakowie. Prowadzi zajęcia psychoedukacyjne z zakresu inteligencji emocjonalnej, ciałopozytywności, Komunikacji Bez Przemocy czy mediacji. Od 2015 roku uczestniczy w warsztatach i gra we wrocławskim Teatrze Ej Aj. Dzięki doświadczeniu teatralnemu, w swoją pracę terapeutyczną włącza techniki pracy z ciałem i elementy dramy. W latach 2018/2019 pracowała jako psycholożka w Szkole Polskiej przy Ambasadzie RP w Rzymie, co sprawiło, że szczególnie bliski stał się dla niej temat tworzenia przestrzeni do międzykulturowego dialogu. Współpracuje z wrocławską fundacją Impossible przy projekcie „Uwolnij Emocje!”, fundacją Gwiazda Polarna w projekcie „Uporządkuj swoje myśli na wiosnę” oraz stowarzyszeniem Graże Kultury. Pisze bajki terapeutyczne oraz autorskie scenariusze warsztatów, podczas których łączy wiedzę psychologiczną z ćwiczeniami teatralnymi. Aktualnie pracuje w jednym z wrocławskich liceów.