Studencki Program Stypendialny realizowany jest – z inicjatywy Prezydenta Wrocławia Jacka Sutryka - przez Wrocławskie Centrum Akademickie, a stypendia finansowane są ze środków Gminy Wrocław.
O stypendia mogą ubiegać się doktoranci, którzy studiują we Wrocławiu na studiach III stopnia na uczelniach publicznych i niepublicznych lub placówkach naukowych, prowadzący studia doktoranckie we Wrocławiu - którzy mają wybitne osiągnięcia w dziedzinach ważnych dla rozwoju naszego miasta.
Do tej pory doktoranci mogli aplikować o stypendium w jednej z sześciu kategorii:
- stypendium im. Ludwika Hirszfelda - w zakresie nauk biologicznych i medycznych - stypendium im. Hugona Steinhausa - w zakresie nauk matematycznych - stypendium im. Maxa Borna - w zakresie nauk fizycznych i chemicznych - stypendium im. Jerzego Grotowskiego - w zakresie sztuki - stypendium im. Jana Mozrzymasa - w zakresie badań interdyscyplinarnych - stypendium im. Wincentego Stysia - w zakresie nauk społecznych i humanistycznych.
Z inicjatywy Prezydenta Wrocławia, do tych kategorii zostały – zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej - włączone dwie kolejne, które są uhonorowaniem działalności dwóch wybitnych naukowców związanych z Wrocławiem – profesorów: Mariana Suskiego (stypendium w zakresie nauk inżynieryjno-technicznych) i Alfreda Jahna (stypendium w zakresie nauk o Ziemi i środowisku).
Marian Suski (1905 – 1993) był profesorem Politechniki Wrocławskiej. W pracy zawodowej zajmował się teorią obwodów elektrycznych, teorią pola magnetycznego oraz teorią i techniką mikrofalową. W latach 1956- 76 rozwinął badania nad rejestracją i wykorzystaniem zjawiska elektronowego rezonansu paramagnetycznego i magnetycznego rezonansu jądrowego. Zespół pod jego kierownictwem zbudował – jako pierwszy w Polsce – spektrometr elektronowego rezonansu paramagnetycznego, którego egzemplarze, z powodzeniem były wykorzystywane przez wiele lat w laboratoriach naukowych w Polsce. Profesor wychował liczną kadrę inżynierów i pracowników naukowych. Był też znakomitym sportowcem — znanym szermierzem. W latach powojennych organizował sport szermierczy we Wrocławiu, w latach 1929-39 był członkiem kadry narodowej i reprezentantem Polski na dwóch olimpiadzie w Los Angeles. Był członkiem “Solidarności" od jej powstania. Ostatnim, bardzo spektakularnym dowodem zaangażowania, był jego udział w pięcioosobowej manifestacji mającej na celu uwolnienie Władysława Frasyniuka.
Alfred Jahn (1915 - 1999) - polski geograf, geomorfolog i polarnik, autor ponad 350 prac naukowych. W latach 1962–1968 rektor Uniwersytetu Wrocławskiego. Od roku 1950 do śmierci pracował jako kierownik zakładu geografii fizycznej, a później geomorfologii na Uniwersytecie we Wrocławiu. Podczas demonstracji w marcu 1968 stanął po stronie strajkujących studentów, narażając się na represje ze strony komunistycznych władz. Od 1971 był członkiem korespondentem, od 1983 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, w latach 1981-1986 członkiem jej prezydium, a także członkiem Komitetu Nauk Geograficznych, Komitetu Zagospodarowania Ziemi Górskiej, Komitetu Badań Polarnych. W 1999 roku nadano mu, jako pierwszemu po II wojnie światowej, tytuł Honorowego Obywatela Wrocławia
