Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Wratislaviae AmiciŻydzi w tej części miasta pojawili się w XIV wieku, ale dość szybko Wallstrasse (ul. Wałowa, dzisiejsza ul. Włodkowica) stała się ulicą zamieszkaną przez Żydów. Dominowała tu drewniana zabudowa. Przełomowym wydarzeniem dla wyglądu ulicy okazała się eksplozja baszty prochowej(1749 r.), która zrównała z ziemią 43 domy, a 50 kolejnych trzeba było rozebrać. W XIX wieku pod numerem 18, w nieistniejącym już budynku, działała najbardziej znana szkoła rabinacka w Europie. Seminarium Teologiczne ufundował kupiec filantrop Fraenkel. Wrocławskie seminarium stało się wzorem dla innych placówek, m.in. w Berlinie, Budapeszcie i Stanach Zjednoczonych. Na ulicy Włodkowica swoją siedzibę miał też zarząd gminy żydowskiej. W Breslau w budynkach zarządu działały sklepy i instytucje dobroczynne, a także duża sala posiedzeń i szkoła religijna. Dziś oprócz zarządu pod numerem 9 działa też koszerna stołówka. Z kolei na dole budynku nr 5 mieści się jedyna żydowska restauracja we Wrocławiu. W tym samym miejscu działa też Centrum Kultury i Edukacji Żydowskiej. Po wojnie władze komunistyczne przyznały budynki na Włodkowica. Działała tu mykwa, czyli rytualna łaźnia, a w jednym z budynków prowadzona była rzeźnia, w której można było kupić koszerne mięso. Pod numerem 5 mieszkali znani żydowscy artyści i ludzie kultury, m.in. Jakub Rotbaum, twórca Teatru Żydowskiego i Teatru Polskiego.
ul.Włodkowica – zmiany
