Żydzi w tej części miasta pojawili się w XIV wieku, ale dość szybko Wallstrasse (ul. Wałowa, dzisiejsza ul. Włodkowica) została przez nich w pełni zamieszkana. Dominowała tu drewniana zabudowa, a przełomowym wydarzeniem dla wyglądu ulicy okazała się eksplozja baszty prochowej (1749 r.), która zrównała z ziemią 43 domy, a 50 kolejnych trzeba było rozebrać.
W XIX wieku pod numerem 18, w nieistniejącym już budynku, działała najbardziej znana szkoła rabinacka w Europie. Seminarium Teologiczne ufundował kupiec filantrop Fraenkel. Wrocławski oddział stał się wzorem dla innych placówek, m.in. w Berlinie, Budapeszcie i Stanach Zjednoczonych. Na ulicy Włodkowica swoją siedzibę miał też zarząd gminy żydowskiej. W Breslau, w budynkach zarządu, działały sklepy i instytucje dobroczynne, a także duża sala posiedzeń i szkoła religijna.
Dziś oprócz zarządu, pod numerem 9 jest również koszerna stołówka. Z kolei na dole budynku nr 5 mieści się jedyna żydowska restauracja we Wrocławiu. W tym samym miejscu działa też Centrum Kultury i Edukacji Żydowskiej. Działała tu mykwa, czyli rytualna łaźnia, a w jednym z budynków prowadzona była rzeźnia, w której można było kupić koszerne mięso. Pod numerem 5 mieszkali znani żydowscy artyści i ludzie kultury, m.in. Jakub Rotbaum, twórca Teatru Żydowskiego i Teatru Polskiego.
ul.Włodkowica – zmiany