Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Wratislaviae AmiciDzisiaj ma niewiele ponad kilometr, ale spacer nią to szansa na poznanie różnych stylów architektonicznych. Na południu sięga estakady kolejowej z początku XX wieku. Tuż obok stoi ultranowoczesny gmach Teatru Muzycznego Capitol. Kościuszkowska Dzielnica Mieszkaniowa (ze schowanym za blokami Dolnośląskim Centrum Filmowym) to doskonały przykład socrealizmu w architekturze, która mimo ideologicznego kontekstu nie zepsuła dobrego oblicza alei.
Perłą architektury jest dom towarowy Wertheima (dzisiaj popularna Renoma), wybudowany w latach 30. XX wieku, który w roku 2009 przeszedł gruntowny remont i został rozbudowany według pomysłu wrocławskiego architekta Zbigniewa Maćkowa. Między gotyckimi kościołami Bożego Ciała i świętej Doroty stoi klasycystyczny budynek Opery Wrocławskiej (dawnego Teatru Miejskiego) oraz hotelu Monopol, zaprojektowanego w stylu art nouveau pod koniec XIX wieku. Balkon nad wejściem głównym do hotelu został dobudowany w 1937 roku, specjalnie po to, by mógł z niego przemawiać odwiedzający Wrocław Adolf Hitler. W roku 1958 w tym samym miejscu śpiewał także dla zgromadzonej przed hotelem publiczności Jan Kiepura. W hotelowych wnętrzach kręcono m.in. „Popiół i diament” Andrzeja Wajdy, „Lalkę” Wojciecha Jerzego Hasa, a także sceny z serialu „Stawka większa niż życie”.
Panoramę Świdnickiej uzupełniały wtedy domy handlowe Solpol I i obecnie wyłącznie Solpol II, powstałe w latach 90. XX wieku. Ich budowa wywołała wiele głosów krytycznych, oceniano, że ich kolorowa fasady nie przystają do zabytkowego charakteru promenady. Do końca XX wieku Świdnicka pełniła funkcję traktu handlowego, działało przy niej wiele sklepów, restauracji, domów handlowych. Jednak wiele sklepów zniknęło albo zmieniło charakter. Po 2010 r. ulica ta – w dużej części przeznaczona tylko dla pieszych – zyskuje na atrakcyjności. Powstają przy niej nowe restauracje, klientów przyciągają sklepy. To także trasa do popularnych miejsc rozrywki: Teatru Muzycznego Capitol, Dolnośląskiego Centrum Filmowego oraz knajp i pubów wzdłuż ulicy Bogusławskiego.
ul. Świdnicka – 1994 rok
