Rok 2020 pod znakiem pandemii
Sytuacja epidemiczna pokrzyżowała wiele planów. Udało się, szczęśliwie, zorganizować jedną z najbardziej fascynujących wystaw ostatnich lat, czyli „Willmann. Opus magnum” w Pawilonie Czterech Kopuł, którą przed zamknięciem instytucji i po wznowieniu działalności muzeów obejrzało łącznie kilkadziesiąt tysięcy fanów twórczości śląskiego Rembrandta.
– Nasza satysfakcja jest tym większa, iż dzisiaj fragmenty tej wystawy dalej są udostępniane – w warszawskim Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego znalazły się płótna z cyklu „Męczeństwa apostołów”, natomiast w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej mniejsze formy malarskie, m.in. rysunki – nie kryje dumy dyrektor Piotr Oszczanowski, który był kuratorem wystawy „Willmann.Opus magnum”.
W minionym roku (w którym przypadała 50. rocznica nadania miana Muzeum Narodowego ówczesnemu Muzeum Śląskiemu) rozpoczęto też procedurę przekształcenia własnościowego instytucji. – Mamy nadzieję, że z początkiem przyszłego roku muzeum będzie instytucją państwową z jednym zwierzchnikiem i zyska status analogiczny do tego, jaki mają muzea w Krakowie, Poznaniu czy Lublinie – wyjaśnia Piotr Oszczanowski.
Dotychczas placówka była współprowadzona przez samorząd województwa dolnośląskiego i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Po przekształceniu będzie podlegała bezpośrednio ministerstwu.
Modernizacja Panoramy Racławickiej
Późną wiosną powinna zakończyć się rozpoczęta jeszcze latem ubiegłego roku modernizacja Panoramy Racławickiej.
To największa od czasów Pawilonu Czterech Kopuł inwestycja muzeum. – Czekamy na nowy kształt Panoramy, bo 35 lat eksploatacji sprawiło, że budynek się zestarzał i chcemy przywrócić jego funkcjonalność i dostępność m.in. dla widzów niepełnosprawnych – informuje dyrektor Piotr Oszczanowski jeszcze raz uspokajając, że zarówno płótno Wojciecha Kossaka i Jana Styki, jak i sztafaż są w idealnym stanie.
Hity 2021 roku. Wystawy, które trzeba obejrzeć
„AbakanowicZ. Totalna”
Przede wszystkim zapowiadaną retrospektywę Magdaleny Abakanowicz. – W końcówce grudnia, na prezent świąteczny – zapowiada Barbara Banaś, wicedyrektor Muzeum Narodowego. – Zamysł prezentacji całości kolekcji, która jest w naszym posiadaniu, to wynik historycznej znajomości między Magdaleną Abakanowicz a Mariuszem Hermansdorferem, byłym dyrektorem muzeum, wieloletnim propagatorem twórczości artystki, kuratorem jej zagranicznych wystaw – tłumaczy Barbara Banaś.
Wicedyrektor przypomina, że zmarła w 2017 roku wybitna rzeźbiarka w donacji pozostawiła Muzeum Narodowemu we Wrocławiu zwłaszcza swoje legendarne abakany. Wystawa zatytułowana „AbakanowicZ. Totalna” zajmie pół przestrzeni Pawilonu Czterech Kopuł, a prześledzimy całą drogę twórczą Magdaleny Abakanowicz. – Poznamy ją jako artystkę i osobę, która świadomie i bezkompromisowo działała na polu sztuki, nie oddawała pałeczki kuratorom – dodaje Barbara Banaś.
„BYpass. Wystawa pandemiczna”
Wyjątkowo intrygująco zapowiada się „BYpass. Wystawa pandemiczna” w Pawilonie Czterech Kopuł. – Słowo „bypass” oznacza zabieg, który ratuje życie w krytycznym momencie, kiedy serce szwankuje. Traktujemy tę wystawę jako przeczekanie i doczekanie momentu, gdy będziemy mogli sięgnąć po współpracę z partnerami zewnętrznymi – przyznaje Barbara Banaś.
A realizatorzy zajrzeli w głąb zasobów i pokażą to, co skrywają przepastne (zawierające aż 20 tysięcy obiektów) magazyny sztuki współczesnej Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Zaprezentowane zostaną prace artystów i artystek, polskich i zagranicznych, obiekty malarskie, instalacje, rzeźby, ceramika, szkło. – Powstaje w ten sposób obraz, który jest barwną mozaiką, a można oglądać ją na różne sposoby – zachęca wicedyrektor MN.
„Naprawiacze”
Dla fanów upcyclingu znakomita będzie wystawa „Naprawiacze” w Muzeum Etnograficznym. – Nastała konieczność, abyśmy nieco inaczej popatrzyli na otaczający świat i w niszczejących obiektach dostrzegli przedmioty, które sami możemy przywrócić do życia – tłumaczy Barbara Banaś. Na wystawie obejrzymy przede wszystkim eksponaty od osób prywatnych i przekonamy się, jak odnawiano, reaktywowano różne drobne urządzenia. – Będziemy mogli się nauczyć, jak uczciwie postępować z przedmiotami, nie zastępować ich od razu nowymi – zwraca uwagę Barbara Banaś.
„Wrocław według Bacha”
Dla fanów dawnych widoków Wrocławia swoistym déjà vu będzie wystawa „Wrocław według Bacha” z obrazami Wrocławia z początku XIX wieku i po raz pierwszy zaprezentowany zostanie w całości znakomity komplet 190 rysunków, jakie w latach 1823–1828 wykonali trzej studenci: Heinrich Mützel, Heinrich Hillebrandt i Ernst Wiedemann pod okiem Carla Daniela Davida Friedricha Bacha, pierwszego dyrektora Wrocławskiej Szkoły Sztuk. – To Wrocław tajemniczy, malowniczy, romantyczny, którego odnajdujemy dziś jedynie ślady – zapowiada tę wystawę dyrektor Piotr Oszczanowski.
Wystawy, jakie zobaczymy w 2021 roku
- Jorcajt – czas chasydów (Muzeum Etnograficzne, 30.01-27.06)
- BYpass. Wystawa pandemiczna (Pawilon Czterech Kopuł, 27.02-16.05)
- W głębi obrazu. Escape Room Schroń się w muzeum/Schroń się w obrazie/Źródła obrazu (Gmach główny, marzec–czerwiec)
- Galeria mody (Gmach główny, 27.04-29.08)
- Podróż za marzeniami. Kultura uzdrowiskowa w Europie (Muzeum Etnograficzne. 21.05-26.09)
- Intrygująca kolekcja Pani Augusty Stenzel (Gmach główny, 1.06–5.09)
- Na bieli. Instalacje amerykańskie Ewy Kuryluk (Pawilon Czterech Kopuł, 13.06– 29.08)
- Peonie w seladonowej wazie. Chińska porcelana z manufaktury Mistrza Jiang (Gmach główny, 6.07-5.09)
- Skarb Średzki. Cesarze, królowie i książęta (Gmach główny, 1.10–31.12)
- Naprawiacze (Muzeum Etnograficzne, 23.10–30.01.2022)
- Klan Maszkowskich (Gmach główny, 26.10–20.02.2022)
- Drewniane skarbczyki dam. Historia kobiet w meblach zapisana (Gmach główny, 9.11–30.01.2022)
- Wrocław według Bacha (Gmach główny, 9.11–27.02.2022)
- Zaklinacze czasu. Kolędniczy teatr obrzędowy (Muzeum Etnograficzne, 20.11–27.02.2022)
- AbakanowicZ. Totalna (Pawilon Czterech Kopuł, 18.12–24.04.2022)
