Jerzy Trela
Ukończył liceum plastyczne w Krakowie, a potem studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.
Był jednym ze współtwórców Krakowskiego Teatru Scena STU. Występował m.in. w Teatrze Rozmaitości oraz Teatrze Starym w Krakowie i Teatrze Narodowym w Warszawie.
Wykładowca PWST w Krakowie, w latach 1984-90 rektor tej uczelni. Zagrał słynne role w przedstawieniach Konrada Swinarskiego: „Dziadach” (1973) i „Wyzwoleniu” (1974), a także w „Ślubie” Gombrowicza (1991, reż. Jerzy Jarocki), Współpracował też z Jerzym Grzegorzewskim Andrzejem Wajdą, Krzysztofem Babickim, Krystianem Lupą. Ma w swoim dorobku ponad 140 ról w Teatrze Telewizji. Zagrał w adaptacjach sztuk Tadeusza Różewicza reżyserowanych przez Kazimierza Kutza: Komendanta w „Do piachu” (1990) oraz Bohatera I w „Kartotece rozrzuconej” (1998). Wcielił się również w rolę Henryka w „Mojej córeczce” na podstawie sztuki Różewicza (2000, reż. Andrzej Barański).
Wystąpił w wielu filmach, m.in w Sędziach według dramatu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Konrada Swinarskiego (1974), w serialu telewizyjnym Królowa Bona (1980, reż. Janusz Majewski), Aniele w szafie (1987, reż. Stanisław Różewicz), Trzech kolorach. Białym (1993, reż. Krzysztof Kieślowski). Był Podkomorzym w Panu Tadeuszu (1999, reż. Andrzej Wajda) i Chilonem Chilonidesem w Quo Vadis (2000, reż. Jerzy Kawalerowicz).
Zagrał w „Starej Baśni” (2003), „Zakochanym Aniele”, „Idzie” (2013) serialu „Artyści” (2016, reż. Monika Strzępka). Laureat wielu nagród, m.in Nagrody Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za osiągnięcia aktorskie (1977). Otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011), w 2016 został laureatem Nagrody im. Zygmunta Hübnera dla Człowieka Teatru.
W 2015 nakładem wydawnictwa Marginesy ukazała się jego biografia autorstwa Beaty Guczalskiej.
