Ekspozycja przedstawia dorobek jednego z najważniejszych twórców wrocławskiej architektury okresu międzywojennego, ucznia Hansa Poelziga i jednego z głównych pomysłodawców i organizatorów wystawy Werkbundu WuWA z 1929 roku.
Twórczość Lauterbacha wynikała z fascynacji metodą i projektami Poelziga (przyjaciela jego rodziców) oraz ideami Neues Bauen. Na niego, jako architekta, wpłynęły także kontakty z niezwykłym środowiskiem artystycznej bohemy skupionej wokół wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego na przełomie lat 20. i 30. ubiegłego wieku, w której prym wiodły takie osobowości jak Hans Scharoun, Adolf Rading, Oskar Moll czy Oskar Schlemmer.
Heinrich Lauterbach projektował przede wszystkim budynki mieszkalne – willowe oraz wielorodzinne, czasem także będące częścią nowoczesnych, planowanych w duchu modernizmu, osiedli mieszkaniowych. We Wrocławiu wciąż można zobaczyć zaprojektowane przez niego budynki - zachowane częściowo przy ul. Słubickiej osiedle Szczepin (Westend) oraz kamienicę przy ul. Kraszewskiego 8, zbudowaną na działce należącej do rodziny architekta. Ta ostatnia to To jeden z najnowocześniejszych modernistycznych budynków z lat 20. Lauterbach zaprojektował też niedokończone osiedle Polanka oraz domy szeregowe przy ul. Tramwajowej 12-16 i willę przy ul. Zielonego Dębu 17.
Na wystawie, prezentowanej w 2013 roku w Muzeum Architektury we Wrocławiu, została po raz pierwszy pokazana kolekcja rysunków architektonicznych i fotografii z lat 20. i 30. XX w. z prywatnego archiwum Heinricha Lauterbacha, które znajduje się obecnie w kolekcji Muzeum Architektury we Wrocławiu.
Wystawa w Galerie Jaroslava Fragnera potrwa do 16 marca.
ak
