Portret kobiety w ogniu
Dzieło francuskiej reżyserki Céline Sciammy, która wraz z Adèle Haenel, jedną z dwóch aktorek grających główne role, będzie obecna na otwarciu Festiwalu Nowe Horyzonty. Jej „Portret kobiety w ogniu” jest największym odkryciem w canneńskim konkursie. To film bardzo delikatny, nanizany, piękny – nie boję się i nie wstydzę tego słowa – a choć akcja rozgrywa się w XVII wieku, jest bardzo aktualny.
Siła ognia
Film z Międzynarodowego Konkursu Nowe Horyzonty. Staramy się nie faworyzować specjalnie żadnych tytułów konkursowych, ale myślę, że publiczność Nowych Horyzontów jest na tyle niezależna i widzowie mają swoje typy, że absolutnie nie będą się moimi sugerować. „Siła ognia” jest hiszpańskim filmem zrobionym przez młodego reżysera Olivera Laxe'a. Jego poprzedni film „Mimosas” kilka lat temu także pokazywaliśmy w konkursie. Najnowszy to slow cinema, ale też obraz, który dotyka tematów rzadko obecnych w kinie – starości, przemijania, śmierci, a wszystko to w zgodzie z rytmem natury. Piękny, malutki film, który był dla mnie odkryciem w Cannes i dał mi ogromną przyjemność.
Deerskin
Francuski reżyser Quentin Dupieux bawi się kinem i konwencją westernu. To dowcpine, przewrotne, surrealne kino, a publiczność w Cannes świetnie na nie zareagowała podczas pokazów. Plus znakomita główna rola Jeana Dujardina i dobra rola Adèle Haenel, która gra także w filmie „Portret kobiety w ogniu”.
Szatańskie tango
Przez wielu film Béli Tarra jest uważany za jedno z najwybitniejszych dzieł współczesnego kina i wszedł już na stałe do historii. Trudno się o nim mówi, ale trzeba koniecznie zobaczyć, znaleźć te 8 godzin. To sporo czasu, ale kiedy zaczynamy oglądać mamy wrażenie, jakbyśmy weszli w trans. W trakcie seansu są dwie zamierzone przez reżysera półgodzinne przerwy.
Mowa ptaków
Film Xawerego Żuławskiego, którego światowa premiera odbędzie się właśnie na Nowych Horyzontach. Obraz zrealizowany według scenariusza Andrzeja Żuławskiego, ojca Xawerego, który zmarł kilka lat temu i napisał scenariusz właśnie z myślą o synu. To intymny film, ale też wizja współczesnej Polski, bardzo aktualny. Jednocześnie to film o Andrzeju Żuławskim, bezkompromisowym reżyserze i artyście i relacji ojciec-syn, syn-ojciec.