Pozytywne postawy i otwartość budują prawidłowe relacje i zwykle stymulują osoby niepełnosprawne do działania. Nastawienie wobec chorych jest jednak różne - jakkolwiek banalnie brzmi to stwierdzenie, najważniejsze jest, że ulega zmianie. – Wydaje się, że czasy, w których osoby niepełnosprawne były traktowane, jak osoby gorszej kategorii już minęły – tłumaczy Zbigniew Kobyłecki, prezes Fundacji Przyjazny Dom im. Stanisława Jabłonki, w której mieści się Dom Pomocy Społecznej dla dorosłych osób niepełnosprawnych intelektualnie. – Jest coraz więcej inicjatyw mających na celu wyrównywanie szans osób z niepełnosprawnością, firmy chętniej je zatrudniają, zresztą termin „niepełnosprawny” z powodzeniem zastąpił określenia takie jak „inwalida” czy „osoba upośledzona”. Mimo to nasze postawy względem osób dotkniętych chorobą są zwykle obojętne, a brak życzliwości niestety nie pomaga w życiu codziennym niepełnosprawnych – dodaje Zbigniew Kobyłecki.
Najważniejsze nastawienie
Często osoby, które nie mają na co dzień styczności z osobami niepełnosprawnymi, są w stosunku do nich bierni i zagubieni. – Większość postronnych osób w kontakcie z chorym nie wie, jak się zachować, jak reagować i czego się spodziewać. Niewiedza może rodzić strach - to paraliżuje i odpycha, a z czasem zmienia się w zobojętnienie – tłumaczy Emilia Doskocz, terapeutka i pielęgniarka z Fundacji Przyjazny Dom im. Stanisława Jabłonki. Ważne jest uświadomienie sobie, jak nasze zachowanie oraz prezentowane przez nas postawy wpływają na osoby niepełnosprawne.
W pokonaniu barier pomoże dostrzeżenie w chorym człowieka i akceptacja go. To, że ktoś utracił sprawność, nie oznacza że jest osobą inną czy na straconej pozycji. Przeciwnie, osoby niepełnosprawne należy traktować na równi z pełnosprawnymi, realnie oceniać ich ograniczenia oraz dostrzegać zalety i osiągnięcia.
Jak reagować?
Pomocne w przełamaniu niechęci do niepełnosprawnych może być wyobrażenie sobie, co bym czuł w sytuacji, kiedy ktoś mnie źle ocenia lub odtrąca, tylko przez utratę sprawności. Specjaliści nie zalecają okazywania litości oraz przesadnej troski wobec niepełnosprawnych. – Kluczowe jest traktowanie osób niepełnosprawnych jak indywidualne jednostki. Życzliwa, pozytywna postawa względem nich jest konieczna, aby taka osoba czuła się bezpiecznie i była zaakceptowana. Dzięki temu niepełnosprawni mają większe szanse na prawidłowe przystosowanie się do społeczeństwa, więc inicjatywy służące wyzbycia się uprzedzeń i stereotypów wobec niepełnosprawnych są ważne. Z kolei negatywne postawy bardziej izolują ich – tłumaczy Zbigniew Kobyłecki.
W poczuciu większej swobody, w kontakcie z niepełnosprawnymi, pomocne jest również poznanie rodzajów i stopni niepełnosprawności. W bezpośrednim kontakcie wystarczy uśmiech, miłe spojrzenie, które zwykle stają się motywacją oraz podporą dla niepełnosprawnych.
Więcej informacji: www.przyjaznydom.wroclaw.pl
Fundacja Dom Pokoju
