Wrocławska Nagroda Naukowa Prezydenta Wrocławia, przyznawana jest od 2016 roku. Otrzymują ją wybitni uczeni, których praca naukowa i dorobek badawczy w sposób szczególny przyczyniają się do integracji wrocławskiego środowiska akademickiego. Projekt prowadzi Wrocławskie Centrum Akademickie.
- W tym roku, Prezydent Wrocławia Jacek Sutryk, kierując się rekomendacją Kapituły złożonej z osobistości wrocławskiej nauki, przyznał Nagrodę dwóm wybitnym wrocławskim naukowcom: prof. dr hab. inż. Janowi Biliszczukowi z Politechniki Wrocławskiej, autorowi i projektantowi Mostu Rędzińskiego, nazywanego także mostem XXI wieku oraz prof. dr hab. Lechosławowi Latos - Grażyńskiemu z Uniwersytetu Wrocławskiego, uczonemu o ogromnym dorobku, kierującemu wrocławskim oddziałem PAN - mówi dr Jacek Ossowski, przewodniczący Kapituły Wrocławskiej Nagrody Naukowej.
Prof. Latosław Latos - Grażyński odbiera Nagrodę z rąk Prezydenta Wrocławia Jacka Sutryka, fot. Michał Pietrzak ASP
Prof. Janusz Biliszczuk, fot. Michał Pietrzak ASP
Podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego w Oratorium Marianum, laudacje na cześć Laureatów wygłosili: rektor Politechniki Wrocławskiej prof. Arkadiusz Wójs i prof. Przemysław Wiszewski - rektor Uniwersytetu Wrocławskiego.
Prof. dr hab. inż. Jan Biliszczuk
Od 1972 roku pracuje na Politechnice Wrocławskiej. Autor lub współautor ponad 300 publikacji z zakresu inżynierii mostowej (ponad 50 w języku angielskim), w tym monografii i podręczników. Pomysłodawca, Przewodniczący Rady Programowej oraz Redaktor Wrocławskiej Serii Wydawniczej Inżynierii Mostowej, w cyklu której ukazało się 13 tomów prezentujących nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne w mostownictwie. Jest projektantem ponad 50 obiektów mostowych, w tym obiektów innowacyjnych w skali światowej, jak np. kładka dla pieszych w drewna klejonego nad Dunajcem w Sromowcach Niżnych (2006) – obiekt o najdłuższym w swojej klasie przęśle na świecie oraz oryginalnie ukształtowany most Rędziński we Wrocławiu (2011) nominowany do nagrody fib2014. Jest propagatorem, na forum krajowym i światowym, polskiej myśli inżynierskiej. Wystąpił w trzech filmach dokumentalnych promujących polską inżynierię, udzielił kilkudziesięciu wywiadów i wypowiedzi prasowych oraz radiowo-telewizyjnych. Podsumowaniem działalności w tym obszarze jest książka jego autorstwa „Mosty w dziejach Polski”, której anglojęzyczna wersja ukaże się jeszcze w tym roku.
Prof. dr hab. Lechosław Latos-Grażyński
Jego kariera naukowa związana jest z Wydziałem Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowadzi on prace nad chemią porfiryn i jej analogów. Koncentruje się obecnie nad karbaporfirynami w tym nad odwróconą porfiryną. (izomer porfiryny z przestawionymi atomami azotu węgla). Znaczące są badania nad problematyką aromatyczności porfirynoidów w tym nad aromatycznością makrocykli o topologii Möbiusa. Jego badania dotyczą syntezy nowych porfirynoidów oraz ich chemii koordynacyjnej metaloorganicznej. Szczególną wagę poświęcił on spektroskopii 1H NMR molekuł paramagnetycznych. Umożliwiło to zbadanie stanów aktywnych hemoproteidów tak istotnych dla procesu aktywacji diitlenu.