Dziewięć rzeźbionych męskich twarzy umieszczono wysoko nad wejściem głównym Politechniki Wrocławskiej przy Wybrzeżu Wyspiańskiego. To dzieła Kurta Bimera. Na ogół łączyli działalność naukową i pracą zawodową w przemyśle.
Pomysłodawcom zapewne bardziej zależało na wizualnym podkreśleniu rangi instytucji, niż na osiągniętym samo przez się uhonorowaniu sportretowanych osób. Ich dokonania mają znaczenie powszechne, a działalność (poza Ferdinandem Heberleinem i Aloisem Riedlerem) przypadła na czasy, kiedy wrocławska szkoła techniczna jeszcze nie istniała.Krzysztof Dackiewicz, autor opracowania Trwałe dowody pamięci jako zapis dziejów Politechniki Wrocławskiej
Wynalazcy, konstruktorzy, przedsiębiorcy
Galeria postaci nad wejściem głównym Politechniki Wrocławskiej (patrząc od lewej)
- Ferdinand Heberlein (1863–1925) – wynalazca w dziedzinie hutnictwa, przede wszystkim w zakresie obróbki rud miedzi, cynku i ołowiu, przedsiębiorca;
- Adolf Ledebur (1837–1906) – inżynier, metalurg, hutnik, dyrektorował dużym zakładom metalurgicznym, miał wpływ na rozwój przemysłu hutniczego w Japonii, rektor uczelni technicznych;
- Werner von Siemens (1816–1892) – wynalazca i konstruktor w dziedzinie elektrotechniki. Skonstruował pierwszą lokomotywę elektryczną, windę i tramwaj elektryczny. Od jego nazwiska pochodzi nazwa jednostki przewodności elektrycznej w układzie SI;
- Otto Intze (1843–1904) – inżynier hydrologii i konstrukcji budowlanych; promotor budowy wież ciśnień i nowych rozwiązań w systemach wodociągów;
Galeria zdjęć
- Friedrich von Reden (1752–1815) – inżynier górnictwa. Inicjował instalacje pomp parowych w kopalniach na Śląsku oraz nowych typów pieców hutniczych;
- Bernhard Riemann (1826–1866) – matematyk, specjalizował się w teorii liczb oraz geometrii, wykładowca uniwersytetu w Getyndze.
- Justus von Liebig (1803–1873) – chemik, specjalista w zakresie składu i produkcji nawozów, wynalazł kostkę bulionową;
- Hermann von Helmholtz (1821–1894) – fizyk, lekarz, fizjolog, filozof. Autor zasady zachowania energii;
- Alois Riedler (1850–1936) – inżynier budowy maszyn, prowadził badania nad szerokim zastosowaniem silników spalinowych oraz rozwojem ich konstrukcji. Promotor praktycznej nauki zawodów inżynierskich i technicznych.