Od sumatrzańskiej dżungli, przez jawajskie wulkany po plaże wyspy Bali – dziewięcioro studentów geologii Uniwersytetu Wrocławskiego wraz z opiekunem dr. Waldemarem Sroką przejechało ponad 3,5 tysiąca kilometrów drogami i bezdrożami Indonezji. Wakacyjną wyprawę zorganizowało Studenckie Koło Naukowe Geologów.
Patronem wyprawy był prof. Józef Zwierzycki, znakomity geolog, założyciel i pierwszy opiekun koła.
Biografia prof. Zwierzyckiego jest bogata w nadzwyczajne osiągniecia. Urodzony pod koniec XIX wieku w wielkopolskiej Krobi, ukończył studia górnicze i geologiczne w Berlinie. Zaraz po zdobyciu stopnia doktora geologii w 1914 r. młody Polak wygrał rządowy konkurs na stanowisko geologa-eksploratora w Holenderskich Indiach Wschodnich, jak wówczas nazywała się dzisiejsza Indonezja. W Azji prof. Zwierzycki spędził kolejne 24 lata. Opracował mapy geologiczne sporych obszarów Sumatry, Jawy, Bali, odkrył złoża ropy naftowej, a także namierzył złoża złota, cyny, platyny i srebra. Był wykładowcą akademickim na uniwersytecie w Bandungu, pełnił także funkcję dyrektora służby geologicznej Indii Holenderskich. W 1938 r. wrócił do Polski. W czasie II wojny światowej trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz, dzięki znajomości języka angielskiego i norweskiego uniknął ciężkich robót. Po wojnie osiadł we Wrocławiu, pracował na Uniwersytecie Wrocławskim, był współodkrywcą złóż miedzi w okolicach Lubina i Polkowic.
Pomysłodawcą tematu tegorocznej wyprawy do Azji, aby ruszyć śladami dokonań prof. Zwierzyckiego był obecny opiekun SKN Geologów dr Waldemar Sroka.
- Przygotowania do wyjazdu rozpoczęliśmy już w październiku ubiegłego roku – mówi Krzysztof Senderak, student ostatniego roku geologii. – W ciągu ostatnich trzech lat to kolejna zagraniczna wyprawa, bo byliśmy w Albanii i w Gruzji, zatem doświadczenie mamy spore, ale to było największe wyzwanie.
Sporym wyzwaniem było zebranie pieniędzy na wyjazd po ok. 6 tys. zł na głowę. Studentom udało się uzyskać dofinansowanie na połowę tej sumy. Najważniejszym sponsorem była firma Khumbu, organizująca giełdy minerałów, przy których studenci z Koła Naukowego Geologów przez cały rok akademicki pracują w roli konsultantów. Wyprawę wsparły także Fundacja Polska Miedź i Fundacja Votum.
- Szukając pieniędzy na wyprawę wysłaliśmy ponad setkę pism z prośbami o wsparcie do różnych firm, instytucji i fundacji. Staraliśmy się także o patronaty medialne, co także wymagało wielu starań – mówi Paweł Gambal, uczestnik wyprawy.
Wrocławianie wyjechali do Azji w drugiej połowie lipca. Byli w Bandungu, gdzie wykładał prof. Zwierzycki. – Niestety, sporo czasu minęło od jego pobytu w Indonezji i nikt go już nie pamiętał. Ale w tamtejszych muzeach trafiliśmy na eksponaty znalezione przez profesora Zwierzyckiego – mówi Senderak.
- Cała Indonezja jest pocztówkowo piękna i bardzo ciekawa – mówi Justyna Czyż, studentka geologii. – Duże wrażenie zrobiło wejście na największy na Jawie wulkan Semeru, który ma około 3700 metrów nad poziomem morza. To ciągle czynny wulkan, co pół godziny wydobywa się z niego para i siarkowodór. Miejscowi przestrzegali nas, żeby wyjść odpowiednio wcześniej, bo po godz. 10 stężenie siarkowodoru jest tak duże, że może być niebezpieczne dla ludzi.
W nocy bardzo malowniczo wyglądały miejsca wydobycia siarki. Nocą było widać w ich okolicy tzw. blue fire, niebieskie ognie.
Podczas wyprawy studenci mieszkali w tanich hotelach, w dżungli korzystali z miejsc biwakowych. Indonezyjczycy są bardzo pomocni. Przez cały wyjazd Polacy nie byli świadkami żadnej sytuacji, w której czuliby się zagrożeni.
Krzysztof Senderak: - Organizacja wyprawy i sam wyjazd do Indonezji to olbrzymie doświadczenie. Już szukam pracy i w CV piszę o tym, że brałem udział w obozach i angażowałem się w kole naukowym. Po tak dalekich wyprawach ich uczestnicy nabierają odwagi, obycia w świecie. Wiadomo, że bez obaw ruszą w najdalszą część świata, że lubią podejmować nowe wyzwania. To atuty przy poszukiwaniu pracy.
Studenci z Koła Naukowego Geologów planują już przyszłoroczną wyprawę – nad jezioro Bajkał w Rosji. I tym razem wybrali za patronów polskich naukowców: Benedykta Dybowskiego, Jana Czerskiego i Aleksandra Czekanowskiego, którzy podczas pobytu na zesłaniu na Syberii prowadzili tam badania geologiczne i przyrodnicze.
wto
