Profesor Zbigniew Horbowy został nagrodzony m.in. przez Ministra Kultury i Sztuki, srebrnym i złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, nagrodą dolnośląską Srebrny As, Diamentem Wrocławia od Towarzystwa Miłośników Wrocławia.
W swoich wspomnieniach pisał, że chciał studiować w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Poznaniu, ale przypadek (czyli wcześniejszy termin egzaminów) zdecydował, że zdawał do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych we Wrocławiu, a potem zauważył go i wybrał do swojej klasy profesor Stanisław Dawski, ówczesny rektor. Ukończył studia w Katedrze Szkła wrocławskiej PWSSP jako jeden z pierwszych jej absolwentów, jak podkreślała w monografii artysty autorka Barbara Banaś.
Z uczelnią pozostał zresztą blisko związany od 1963 do 2006 roku jako pedagog, w tym rektor dwóch kadencji. Dziś uważany za wybitnego artystę, kultowego mistrza szkła, który był odpowiedzialny za stworzenie i organizację Huty Szkła Artystycznego w Polanicy i zorganizował we Wrocławiu Studia Szklarskie INCO.
Szklane dzieła wrocławskie. Przewodnik
Jego realizacje kompozycji przestrzennych i realizacje szklane w architekturze cechował wielki artyzm.
Projekty szkła użytkowego, zarówno unikatowe, jak i okazjonalne autorstwa profesora, zawsze były wydarzeniami nie tylko na skalę krajową, ale i europejską. Jednymi z takich niepowtarzalnych kompozycji są „Przerwane organy” na budynku Filharmonii Wrocławskiej, szklane realizacje we Wrocławskiej Wytwórni Filmowej i zakładach Cuprum.
Przez ponad pięćdziesiąt lat jego dzieła można było oglądać na wielu wystawach indywidualnych, m.in. w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, czy w Towarzystwie Sztuk Pięknych w Warszawie, także za granicą, np. w Finlandii, Norymberdze, Frankfurcie nad Menem, Wiesbaden czy w Monachium. Słynną wystawę „Mistrz i Małgorzata” przygotował w 2006 roku wspólnie z dawną studentką Małgorzatą Dajewską
Obecnie prace profesora Zbigniewa Horbowego zobaczymy obecnie m.in. w kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu na stałej wystawie „Cudo-Twórcy”, a wiele prac profesora znajduje się także w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Gdańsku, a także Muzeum Szkła w Liège, czy Museum of Glass w Corning w Stanie Nowy Jork.