Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Zieleń nie może być już traktowana jako dodatek do inwestycji czy funkcjonalne uzupełnienie miasta. Ma stanowić integralny i równoprawny element zagospodarowania, wymagający starannego kształtowania i aktywnej ochrony. Już na poziomie pasmowej struktury miasta, która w poprzednich edycjach Studium akcentowała liniowe rozłożenie terenów mieszkaniowych i aktywności gospodarczej, wprowadzony został trzeci typ pasm – pasma zieleni. Choć we Wrocławiu zieleń jest wszechobecna i kształtuje różne krajobrazy, to największą wartością przyrodniczą odznaczają się właśnie doliny rzeczne ze starorzeczami, zbiornikami wodnymi i terenami wodonośnymi. Są one cennymi zbiorowiskami roślinnymi i pozostałością lasów łęgowych i grądowych.
Doliny rzeczne są również korytarzami ekologicznymi umożliwiającymi migrację gatunków i genów. Dla spójności i bogactwa systemu przyrodniczego kluczowe są także lasy, parki, skwery, zieleńce, zieleń osiedlowa i przyuliczna, ogrody działkowe i tereny cmentarne. Zasada kształtowania zieleni bez granic zaciera tradycyjny podział na strukturę zurbanizowaną i przyrodniczą. Zieleń przenika miasto a jej znaczenie ekologiczne, ochronne, rekreacyjne czy estetyczne nie wiąże się bez- pośrednio z tym, kto jest właścicielem terenu. Polityka zieleni i środowiska składa się z trzech stref: dominującej, równorzędnej i współtworzącej. Każda z nich wchodzi w relacje z obszarami zurbanizowanymi a wśród wspólnych celów jest ochrona drzew i bioróżnorodności oraz zwiększanie powierzchni tzw. infrastruktury zielono- niebieskiej, podnoszącej jakość życia mieszkańców.
Strefa zieleni dominujące, czyli naturalny szkielet miasta
Strefa zieleni dominującej to zielony szkielet miasta, który tworzą obszary kluczowe dla: ochrony wartości przyrodniczych, ciągłości korytarzy ekologicznych i zachowania bioróżnorodności. Fragmenty strefy objęte są formami ochrony przyrody. Strefa zieleni równorzędnej integruje i stwarza możliwości współ istnienia człowieka i przyrody na obszarach zabudowanych. Przenikając tereny mieszkaniowe i usługowe, zieleń stanowi istotny element kształtowania fizjonomii miasta, podlega wspólnym zasadom budowania kompozycji przestrzennej i jest płaszczyzną kontaktów społecznych. Przyjmuje formy obszarowe, liniowe i punktowe.
Odpowiednik tej strefy na terenach aktywności gospodarczej stanowi strefa zieleni współtworzącej. Pełni głównie funkcję izolacyjną a w mniejszym stopniu wypoczynkową i kompozycyjną, chociaż w przypadku współczesnych inwestycji przemysłowych kontekst zieleni uznaje się jako walor i traktuje z poszanowaniem. Wrocław podzielony został jednocześnie na 16 typów obszarów, dla których ustalono indywidualne zapisy. Są to: obszary chronione na podstawie ustawy o ochro nie przyrody, obszary leśne, przyrodniczo- wypoczynkowe, przyrodniczo-rekreacyjne i otwarte. Kolejnych 8 typów odnosi się do stylów zamieszkiwania i określa zasady kształtowania zieleni najbliższej mieszkańcom a ostatnie trzy do obszarów usługowych i gospodarczych. Ochrona środowiska przyrodniczego uzyskuje także formę polityk sektorowych.
Czego dotyczą grupy ustaleń?
Grupy ustaleń dotyczą: adaptacji do zmian klimatu, ochrony powietrza, klimatu akustycznego, wód, złóż kopalin i gleb, promieniowania elektromagnetycznego, ochrony przeciwpowodziowej, zagrożeń nadzwyczajnych, stref ochronnych ujęć wody pitnej, ograniczonego użytkowania od lotniska, ochrony przyrody i różnorodności biologicznej oraz rolnictwa.