Bez nich wrocławska nauka, kultura i sztuka były zupełnie inne. Żegnamy wrocławian, którzy odeszli w ciągu ubiegłego roku.
Listopad 2012
Prof. Jerzy Przystawa (1939 – 2012)
Radny dwóch kadencji Rady Miejskiej Wrocławia, jeden z pionierów wrocławskiej samorządności. Fizyk, specjalista kwantowej teorii ciała stałego, nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Wrocławskim, kierował m.in. Zakładem Fizyki Fazy Skondensowanej i Teorii Wielu Ciał w Instytucie Fizyki Teoretycznej. Działacz opozycji demokratycznej lat 80. XX wieku, działał w ”Solidarności” i wrocławskiej konspiracji stanu wojennego, był podziemnym publicystą i współpracownikiem ”Solidarności Walczącej”. W stanie wojennym został internowany w Nysie. Po 1989 roku prowadził działalność na rzecz jednomandatowych okręgów wyborczych. W 1990 i 1994 roku został wybrany do Rady Miasta Wrocławia. Był autorem licznych książek, publikacji prasowych. Walczył m.in. o wyjaśnienie afery FOZZ. Pochowany na Cmentarzu św. Rodziny we Wrocławiu.
Prof. Stanisław Kucharski (1941 – 2012)
Profesor Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej, specjalista w zakresie inżynierii materiałowej i technologii chemicznej. Był opiekunem ok. 40 prac dyplomowych w kraju i 12 w Nigerii, gdzie pracował w latach 1981-1986 na Rivers State University of Science and Technology w Port Harcourt. Pełnił wiele funkcji na Wydziale Chemicznym: był m.in. prodziekanem Wydziału Chemicznego PWr (1990‑1996) i zastępcą dyrektora instytutu do spraw nauki i współpracy z przemysłem (1987-1990). Był też członkiem Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej oraz Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Za swoją pracę został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, nagrodą ministra szkolnictwa wyższego (za pracę habilitacyjną) oraz wielokrotnie nagrodami rektora i dziekana za działalność naukową i dydaktyczną.
Zdzisław Bartłomiej Małysa (1947 – 2012)
Bartek Małysa - artysta grafik, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (PWSSP), gdzie w latach 1967-1973 studiował pod kierunkiem profesora Alfonsa Mazurkiewicza, a gdzie po studiach dołączył do wrocławskiej awangardowej grupy artystów. Z Polski wyjechał do Berlina w 1981 roku, a w 1984 przyjechał do Stanów Zjednoczonych. Autor szaty graficznej „Tygodnika Nowojorskiego”, jego rysunki publikował New York Times Book Review, Penthouse, Progressive, Wall Street Journal, Washington Post, Forbes, Harvard Magazine. Współpracował też z nowojorskim teatrem Jean Cocteau Repertory. Od 1992 związany z Hearst Publications, gdzie był odpowiedzialny za jakość grafiki magazynu House Beautiful. W 2000 roku brał udział III Międzynarodowym Triennale Grafiki w Krakowie, gdzie jego rysunki zostały pokazane z pracami artystów amerykańskich. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim.
Jerzy Leo Jankiewicz (1914 – 2012)
Zasłużony działacz Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, założyciel Koła Seniorów. Odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Obrony Lwowa, Srebrną i Złotą Honorową Odznaką PZITB z Diamentem, Srebrną i Złotą Odznaką NOT. Posiadał godność "Zasłużonego Seniora PZITB". Niestrudzony przewodnik górski. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim.
Grudzień 2012
Prof. Radomir Reszke (1920 – 2012)
Nestor środowiska wrocławskich artystów muzyków, ceniony dyrygent i kompozytor, wieloletni pedagog Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, wychowawca wielu pokoleń młodzieży akademickiej, inicjator i wieloletni działacz wielu stowarzyszeń twórczych, niestrudzony popularyzator sztuki muzycznej, laureat szeregu nagród, odznaczeń państwowych i resortowych, członek honorowy wielu organizacji. W Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu pracował od roku 1956, przechodząc kolejne szczeble awansu akademickiego od stanowiska wykładowcy do stanowiska profesora nadzwyczajnego. W latach 1968-1975 oraz 1978-1981 pełnił funkcję dziekana ówczesnego Wydziału Wychowania Muzycznego, w latach 1972-1981 kierował pracami ówczesnej katedry Wychowania Muzycznego, a w latach 1984-1985 pełnił funkcję kierownika Instytutu Muzykoterapii. Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim.
Prof. Stanisław Iwankiewicz (1920 -2012)
Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej we Wrocławiu. Od 1950 roku pracownik Kliniki Otolaryngologii, którą kierował w latach 1975-1991. W macierzystej Uczelni przeszedł wszystkie szczeble zawodowej kariery, uzyskując w 1961 roku stopień doktora medycyny, w 1963 roku stopień doktora habilitowanego, w 1970 roku stanowisko profesora nadzwyczajnego i w 1977 roku stanowisko profesora zwyczajnego. W organach samorządowych Akademii Medycznej we Wrocławiu piastował najwyższe funkcje, w latach 1969-1972 Prorektora ds. Nauki, a w latach 1972-1978 przez dwie kadencje pełnił funkcję Rektora. W 1981 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej w Dreźnie. Był członkiem wielu towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Akustycznego, Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego, Polskiego Towarzystwa Neurochirurgów, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Czechosłowackiego Towarzystwa Lekarskiego, Deutsche Gesellschaft fur Otorhinolaryngologie und Cervicofaciale Chirurgie. Za swoją ponad 40-letnią wzorową pracę został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, wieloma medalami, nagrodami i odznaczeniami resortowymi. Współtwórca Wrocławskiej Szkoły Otolaryngologii, inicjator budowy Nowej Akademii Medycznej przy ulicy Borowskiej oraz utworzenia w Uczelni Wydziału Pielęgniarskiego. Pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca.
Prof. Hanna Marcinkowska (1926 – 2012)
Wybitna matematyczka, specjalistka w zakresie równań różniczkowych cząstkowych, członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego. W roku 1951 ukończyła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, a sześć lat później (1957), również na UW, obroniła pracę doktorską napisaną pod kierunkiem profesora Stanisława Mazura. W 1965 roku uzyskała habilitację w Instytucie Matematycznym PAN . W roku 1987 otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. Przez wiele lat, aż do przejścia na emeryturę pracowała w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Napisała doskonałe podręczniki akademickie i monografie z zakresu analizy matematycznej i teorii równań różniczkowych cząstkowych. Pochowana na Cmentarzu Kiełczowskim.
Jeoanis Kulios (1939 – 2012)
Wieloletni inspicjent i rekwizytor Wrocławskiego Teatru Lalek, pracował przy wielu produkcjach teatralnych .
Styczeń 2013
Jarema Klich (1968-2013)
Muzyk, gitarzysta klasyczny, pedagog. Adiunkt Akademii Muzycznej we Wrocławiu i nauczyciel w Zespole Szkół Muzycznych w Legnicy. W 1989 roku został laureatem międzynarodowego konkursu gitarowego w Krakowie. Sukces ten powtórzył w 1995 roku podczas międzynarodowego konkursu gitarowego w Gdańsku. Koncertował w Europie, Egipcie, Indonezji, Tajlandii, Malezji, Singapurze i Chile, goszcząc również na prestiżowych festiwalach w Lyonie, Groningen, Brnie, Mikulovie czy Aalborg w Danii. Przez 25 lat współpracował z Krzysztofem Pełechem, z którym założył Wrocławskie Towarzystwo Gitarowe, aktywnie działające na rzecz promocji muzyki gitarowej. Współtworzył takie międzynarodowe projekty, jak: Wrocławski Festiwal Gitarowy GITARA+ czy Letni Kurs Gitary w Krzyżowej. Z Krzysztofem Pełechem nagrał również dwie płyty – Krzysztof Pełech & Jarema Klich (1996) i Kris & Yarema Duo "Classical Guitars" (2003) wyd. DUX. Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim.
Prof. Hubert Kołodziej (1943-2013)
Był kierownikiem Zakładu Technologii Chemicznej i Zespołu Dielektryków, zastępcą dyrektora Instytutu Chemii i prodziekanem Wydziału Chemii. Współpracownicy i koledzy z Wydziału Chemicznego wspominają profesora: "uznany uczony, ceniony w kraju i za granicą, specjalista w dziedzinie chemii fizycznej. Wybitny wynalazca. Wielokrotny laureat nagród Ministra i Rektora, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi. Zajmował się nowymi technologiami, pracował między innymi nad biopaliwami, a także kwasami omega 3i 6, dodawanymi do żywności. Pochowany na Cmentarzu przy ul. Bardzkiej.
Luty 2013
Prof. Jan Klamut (1913-2013)
Fizyk, specjalizujący się w dziedzinach fizyki fazy skondensowanej - teorii magnetycznych przemian fazowych oraz badaniach nadprzewodnictwa, w tym nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego. Członek Komitetu Fizyki PAN, doktor honoris causa Rosyjskiej Akademii Nauk, członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, członek European Physical Society, dyrektor Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN (1984-1993), dyrektor Międzynarodowego Laboratorium Silnych Pól Magnetycznych i Niskich Temperatur (1993-2012). Przewodnik sudecki, taternik i grotołaz. Pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca.
Marzec 2013
Prof. Michał Mazurkiewicz (1941 -2013)
Weterynarz, rektor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu w latach 2002-2008, doktor honoris causa Lwowskiego Narodowego Uniwersytetu Medycyny Weterynaryjnej i Biotechnologii. W czasie jego drugiej kadencji rektorskiej doszło do powołania Uniwersytetu Przyrodniczego. Był także kierownikiem Katedry Epizootiologii z Kliniką Ptaków i Zwierząt Egzotycznych. Specjalizował się w zagadnieniach z zakresu chorób drobiu. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim.
Adam Pleśnar (1935-2013)
Długoletni prezes Śląskiego Związku Esperanckiego, historyk, prawnik. W 1955 roku znalazł się w grupie założycieli Towarzyskiego Klubu Żaków UWr. W 1956 roku współtworzył Klub Młodych Katolików na UWr. W latach 1956-1957 był członkiem Związku Młodych Demokratów. W 1958 został aresztowany po rewizji u jego rodziców za przechowywanie nielegalnych pism. Po sześciu latach został skazany na osiem miesięcy więzienia w zawieszeniu na dwa lata. W 1964 roku został ponownie aresztowany i skazany na 2,5 roku więzienia. Został zwolniony po rewizji wyroku i amnestii w 1965 roku. od 1977 należał do Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, był jednym z liderów tworzącego ROPCiO Ruchu Wolnych Demokratów, aktywnym działaczem wrocławskiej opozycji. W stanie wojennym internowany od 31 grudnia 1981 do 16 lutego 1982, kolejno we Wrocławiu i Nysie. Pochowany na Cmentarzu Św. Rodziny przy ul. Smętnej.
Prof. Marian Szuszkiewicz (1939 – 2013)
Profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego, kierownik Zakładu Zastosowań Fizyki Jądrowej IFD UWr w latach 1990-2000. Dyrektor Instytutu Fizyki Doświadczalnej w latach 1991-1996, prodziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UWr w latach 1972-1982. Wybitny fizyk, specjalista zastosowań fizyki jądrowej do badań ciał stałych. Pochowany na cmentarzu w Chróścinie (woj. łódzkie).
Prof. Eugeniusz Tomiczek (1934 – 2013)
Wybitny germanista, językoznawca Kierownik Zakładu Lingwistyki Stosowanej, wieloletni Dyrektor Instytutu Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, były dziekan i prodziekan Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W pracy naukowej zajmował się badaniami zwyczajów i zachowań grzecznościowych pochodzących z innych kręgów kulturowych i językowych. Na seminariach magisterskich i wykładach monograficznych zajmował się zagadnieniami związanymi z etnolingwistyką, teorią aktów mowy, interkulturowej komunikacji i lingwistyką tekstu. Był też jednym z założycieli Niemiecko-Polskiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego, współwydawcą serii, m.in. czasopisma filologicznego „Orbis Linguarum”. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Mrozowie.
Kwiecień 2013
Zofia Frąckiewicz-Kukla (1932 – 2013)
Wieloletnia dziennikarka „Słowa Polskiego", córka dr. med. kpt. Stanisława Frąckiewicza, jeńca Starobielska, wieloletnia wiceprezes Stowarzyszenia „Dolnośląska Rodzina Katyńska”. Pochowana na Cmentarzu św. Ducha przy ul. Bardzkiej.
Cezary Łagiewski (1939-2013)
Realizator, operator i reżyser telewizyjny. W 1966 ukończył studia na Wydziale Operatorskim PWSTiF w Łodzi, od sierpnia tego samego roku rozpoczął pracę we wrocławskim oddziale TVP. Realizował popularne programy telewizyjne m.in. „Z kamerą wśród zwierząt”, spektakle Teatru Telewizji oraz koncerty muzyki rozrywkowej i klastycznej. Cezary Łagiewski był również wykładowcą na Wydziale Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Był wielokrotnie nagradzany m.in. nagrodą 60-lecia telewizji publicznej. Spoczywa na Cmentarzu św. Wawrzyńca.
Monika Klubińska (1946-2013)
Od 1978 roku związana z Polskim Radiem, autorka wielu cyklicznych audycji słowno-muzycznych i reportaży, rzecznik prasowy festiwalu Wratislavia Cantans oraz Przeglądu Piosenki Aktorskiej. Prowadziła w radiu popołudniowe audycje, programy kulturalne, relacjonowała festiwale. Pochowana na Cmentarzu św. Rodziny.
Barbara Piasecka – Johnson (1934 – 2013)
Z wykształcenia historyk sztuki, filantropka, kolekcjonerka, milionerka, wdowa po współwłaścicielu koncernu farmaceutycznego Johnson & Johnson. W 2001 roku „Forbes” zaliczył ją do grona 20 najbogatszych kobiet na świecie. Jej majątek szacowany był na 2,9 miliarda dolarów amerykańskich. Założyła w 1974 r. The Barbara Piasecka Johnson Foundation finansującą m.in. edukacyjne pobyty polskich naukowców i studentów w USA. Uczestniczyła w wielu akcjach dobroczynnych w Polsce, m.in. była fundatorką Domu Matki i Dziecka w Gnieźnie oraz gdańskiego Instytutu Wspomagania Rozwoju Dziecka (pomagającego dzieciom chorym na autyzm) oraz współfundatorką legnickiego ośrodka diagnostyki onkologicznej. Przekazała dzieła sztuki ze swojej kolekcji na rzecz Zamku Królewskiego w Warszawie, sfinansowała też kaplicę jasnogórskiego klasztoru. Ostatnie chwile życia spędziła w Sobótce, pochowana na Cmentarzu św. Wawrzyńca.
Prof. Adam Galos (1924 -2013)
Organizator i pierwszy dyrektor Instytutu Historycznego (1968-1972 i 1981-1985), wieloletni kierownik Zakładu Historii Polski i Powszechnej XIX i XX wieku, wiceprezes Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, prezes Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego, emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego, wybitny historyk, znakomity znawca problematyki dziejów Polski i Niemiec w XIX i XX wieku, zwłaszcza przeszłości Śląska i Galicji, autor ponad 650 publikacji naukowych. Służył w AK, był redaktorem konspiracyjnego pisma „Na placówce”. Od 1980 r. był członkiem Solidarności, po ogłoszeniu stanu wojennego działał w jej strukturach konspiracyjnych, w 1982 r. jako ekspert Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz we Wszechnicy Solidarności, za co został odwołany z funkcji dyrektora Instytutu. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Medalem Uniwersytetu Wrocławskiego oraz licznymi odznaczeniami. Spoczywa na Cmentarzu św. Maurycego przy ul. Działkowej.
Zbigniew Paluszak (1931-2013)
Artysta malarz, członek Grupy Wrocławskiej, 1961-1975. Nauczyciel rysunku i malarstwa w PLSP we Wrocławiu, 1959-1987. Redaktor graficzny miesięcznika "ODRA", 1959-2011. Autor 12 wystaw indywidualnych m in.: w Galerii Kordegarda, , Muzeum Narodowym we Wrocławiu, , Galerii Wertheim, galerii Sztuki współczesnej w Ostrowie Wlkp. Ważniejsze cykle obrazków; miasteczka, Klatki, Ikar, Wraki, Requiem dla ptaka, Requiem dla drzewa. Złoty medal na wystawie "Pejzaż w Polskim Malarstwie Współczesnym", 1967 nagroda i medal ZPAP na IV "Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego", 1968 Złoty medal na ogólnopolskim konkursie "Bielska Jesień", 1969 Nagrody na VIX "Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego", 1970 i 1980 Nagroda Artystyczna Prasy Dolnośląskiej, 1972 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1986. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych: w Szczecinie, Wrocławiu i Warszawie, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum w Bielsko-Białej oraz Galerii Teatru Studio w Warszawie i Galerii Sztuki w Yokohamie.
Maj 2013
Michał Majski (zm. 2013)
Wieloletni nauczyciel i wicedyrektor Liceum Ogólnokształcącego nr XIV we Wrocławiu.
Olga Rusina (1955 – 2013)
Wybitna rosyjska pianistka wiele lat mieszkająca w Polsce. W wieku sześciu lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie. Jako 13-latka została laureatką I nagrody na Ogólnorosyjskim Konkursie Młodych Pianistów, dając swój pierwszy koncert z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej. W 1979 r. z wyróżnieniem ukończyła Konserwatorium Moskiewskie w klasie prof. dr hab. Jakowa Milsteina. W 1982 r. po ukończeniu z wyróżnieniem studiów doktoranckich przy Konserwatorium Moskiewskim w klasie prof. Sergieja Dorenskiego, rozpoczęła pracę dydaktyczną w Konserwatorium Uralskim w Jekaterinburgu, oraz jako solistka i kameralistka w Filharmonii Jekaterinburgskiej. Brała udział w prestiżowych festiwalach muzycznych w Rosji, występowała na zjazdach Związku Kompozytorów Rosyjskich, wykonując kompozycje premierowe, czasem specjalnie jej dedykowane. Repertuar artystki obejmował dzieła od baroku do współczesności, w tym 22 koncerty fortepianowe, które wykonywała pod kierunkiem takich dyrygentów, jak E. Serow, A. Czystiakow, A. Borejko, D. Rajskin, M. Nałęcz–Niesiołowski, M. Sanderling. Olga Rusina zrealizowała ponad 200 nagrań dla radia i telewizji, nagrała również dziewięć płyt CD z utworami P. Czajkowskiego, F. Liszta, F. Chopina, S. Rachmaninowa, L. van Beethovena, W.A. Mozarta, F. Schuberta, A. Skriabina, R. Schumanna, M. Ravela, C. Debussy’ego (wydane przez firmy Koch International, DUX oraz Soliton). W 1993 r. Olga Rusina zamieszkała w Polsce, gdzie prowadziła działalność pedagogiczną na Akademii Muzycznej i w Państwowej Szkole Muzycznej II st. we Wrocławiu. Wychowała wielu laureatów międzynarodowych konkursów pianistycznych (44 laureatów, w tym 8 nagród Grand Prix). Pochowana na Cmentarzu Grabiszyńskim.
Dawid Ringiel (1920 – 2013)
Więzień niemieckich obozów koncentracyjnych. Przewodniczący zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu w latach 1994 - 1999, potem członek zarządu GWŻ do 2003 roku, widzący potrzebę odnowy życia żydowskiego po 1989 roku, nauczyciel i autorytet dla prawie wszystkich Żydów we Wrocławiu, a także w Polsce. Reprezentował pokolenie urodzone i wychowane w II RP, cudem przeżył Getto Janowskie (we Lwowie), potem został przechowany przez Ukrainkę. Dobry rzemieślnik - kaletnik.
Jadwiga Gardzińska (1942-2013)
Była wieloletnia dyrektorka Liceum Ogólnokształcącego nr XI we Wrocławiu, ceniona nauczycielka matematyki.
Czerwiec 2013
Alicja Guszpit (1953 – 2013)
Wieloletnia działaczka solidarnościowej opozycji, współtwórczyni ROAD, Unii Demokratycznej, Unii Wolności i Partii Demokratycznej. Zaangażowana w Komitecie Obywatelskim Solidarności, przez lata dyrektor biura poselskiego Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Pochowana na Cmentarzu Ducha Św. Przy ul. Bardzkiej.
Prof. Stanisław Potoczek (1923 – 2013)
Wybitny specjalista z dziedziny stomatologii i wychowawca wielu pokoleń lekarzy stomatologów. Nestor wrocławskiej, akademickiej stomatologii, prorektor ds. nauczania Akademii Medycznej we Wrocławiu (1974-1978), kierownik Oddziału Stomatologii (1969-1974), wieloletni Kierownik Katedry i Zakładu Stomatologii Zachowawczej (od 1962 do 1993 r.), prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego (w latach 1977-1985), członek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki, członek Rady Głównej Wyższego Szkolnictwa Medycznego, wielu krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych, promotor prac doktorskich i rozpraw habilitacyjnych poświęconych chorobom przyzębia. Był absolwentem Wydziału Lekarskiego naszej Uczelni, z Akademią Medyczną we Wrocławiu związał całą zawodową działalność, uzyskując w niej kolejno wszystkie szczeble naukowej kariery. Za wieloletnią, wzorową pracę został odznaczony m.in.: Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia", Medalem "Zasłużony Nauczyciel", Medalem Uczelni wybitym w srebrze. Pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca.
Prof. Wojciech Wrzesiński (1934 -2013)
Profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego, rektor (1990-1995) i prorektor (1981-1982) Uniwersytetu Wrocławskiego, dziekan Wydziału Filozoficzno-Historycznego (1972-1974), dyrektor Instytutu Historycznego (1996-2005), kierownik Zakładu Historii Najnowszej (1987-2005), członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności, prezes Polskiego Towarzystwa Historycznego (1997-2003), przewodniczący Rady Fundacji "Lubiąż". Ddoktor honoris causa Uniwersytetu Opolskiego, Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, Uniwersytetu Szczecińskiego, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Znakomitego dydaktyk i popularyzator wiedzy historycznej. Wychowawca wielu pokoleń studentów. Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim.
Lipiec 2013
Prof. Zbigniew Kotylak (1938 – 2013)
Był profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Rzeszowskiego, wieloletnim nauczycielem akademickim Uniwersytetu Rzeszowskiego i Uniwersytetu Opolskiego, byłym Dyrektorem Instytutu Biotechnologii Uniwersytetu Rzeszowskiego, w latach 1963–1990 pracownikiem Katedry Mikrobiologii, a następnie Katedry Genetyki Uniwersytetu Wrocławskiego, a także członkiem Polskiego Towarzystwa Genetycznego oraz Polskiego Towarzystwa Mikrobiologicznego. Biolog, genetyk i mikrobiolog. Autor licznych publikacji naukowych. Wielokrotnie zapraszany w charakterze profesora wizytującego przez renomowane uczelnie zagraniczne. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim.
Marek Tracz (1936-2013)
Dyrygent, nauczyciel akademicki, inicjator różnorodnych przedsięwzięć artystycznych, wieloletni kierownik artystyczny instytucji, orkiestr i zespołów muzycznych, działacz stowarzyszeń twórczych, niestrudzony popularyzator sztuki muzycznej, laureat nagród i odznaczeń. Z Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu związany był w latach 1965-1986, piastując w latach 1981-1984 godność rektora uczelni. Wieloletni były dyrektor Filharmonii Opolskiej (1972-1991). W latach 1982-1990 był pierwszym dyrygentem i kierownikiem muzycznym Opery Wrocławskiej. W 1989 r. powołał we Wrocławiu niestacjonarny zespół Opera Polska, z którym występował na scenach operowych w większości krajów europejskich. Pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca. Bożena Koronkiewicz (1953 – 2013)
Wieloletnia dyrektor Liceum Ogólnokształcącego nr X we Wrocławiu. Była nauczycielem fizyki w LO X od 1974 roku. Pełniła funkcję wicedyrektora placówki, dyrektora Zespołu Szkół nr 8 (LO X i Gimnazjum nr 32). Została odznaczona medalem Komisji Edukacji Narodowej, a także m.in. nagrodą prezydenta Wrocławia w 2004 i 2010 roku. Była jedną z założycielek i aktywną członkinią Ogólnopolskiej Fundacji Edukacji Komputerowej. Pochowana na Cmentarzu Grabiszyńskim
Prof. Stanisław Bac (1929 – 2013)
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, wieloletni Kierownik Katedry Agro- i Hydrometeorologii Wrocławskiej Akademii Rolniczej oraz Zakładu Meteorologii i Klimatologii Instytutu Geografii Uniwersytetu Wrocławskiego, Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, wieloletni członek Rady Naukowej Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz komitetów PAN. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Rodła, Złotą Odznaką ZNP oraz Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Geofizycznego. Pochowany na Cmentarzu św. Rodziny przy ul. Smętnej.
Stanisław Wolniewicz (1923 – 2013)
Dziennikarz, fotoreporter Gazety Robotniczej i Słowa Polskiego, redaktor gazety zakładowej przy Pafawagu. Pochowany na Cmentarzu przy ul. Kiełczowskiej.
Prof. Zenon Szewczyk (1927 – 2013)
Światowej sławy nefrolog, emerytowany kierownik Katedry i Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Członek Honorowego Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Był absolwentem Wydziału Lekarskiego AM we Wrocławiu (1955 r.) i z tą uczelnią związał swoją działalność, uzyskując w niej kolejne stopnie i tytuły naukowe. Po przejściu na emeryturę pracował w Zakładzie Gerontologii. Był członkiem honorowym Towarzystwa Internistów Polskich. Spoczywa na Cmentarzu przy ul. Grabiszyńskiej.
Sierpień 2013
Prof. Tadeusz Forowicz (1922-2013)
Lwowiak, Akowiec, artysta i były rektor wrocławskiej ASP – dawniej PWSSP w latach 1967-1980, długoletni pracownik Katedry Architektury Wnętrz, projektant mebli i wnętrz, wywodzący się z tradycji "Ładu". Żołnierza AK, członek ZPAP, redaktor naczelny miesięcznika "Mój dom", wielokrotnie nagradzany najwyższymi odznaczeniami państwowymi. Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim.
Maksymilian Starościak (1989 – 2013)
Student Wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Zginął tragicznie w Ekwadorze podczas motocyklowej wyprawy dookoła świata. Wraz z kolegą przejechał 50 tys. kilometrów, odwiedził 36 państw w Europie, Azji, Australii, Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim.
Zofia Szymandera (zm. 2013)
W latach 1962-1979 dyrektorka Państwowego Studium Kulturalno-Oświatowego i Bibliotekarskiego we Wrocławiu.
Prof. Wanda Gołkowska (1925 – 2013)
Wrocławska artystka, prekursorka konceptualizmu i op artu w polskiej sztuce, animatorka życia kulturalnego i wieloletnia profesorka Akademii Sztuk Pięknych. Miała dyplom nr 1 wrocławskiej uczelni. Urodzona w Rzeszowie, w latach 1945-1952 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom uzyskała w pracowni prof. Eugeniusza. Gepperta. Od 1991 roku profesor zwyczajny Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Od 1953 roku wzięła udział w około 350 wystawach zbiorowych, plenerach, akcjach i sympozjach oraz w 38 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu, Katowicach i Bydgoszczy, w Muzeum Architektury we Wrocławiu, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, w Muzeach Okręgowych w Lublinie, Koszalinie, Chełmie, Legnicy, Sanoku, a także w wielu ośrodkach sztuki współczesnej w Niemczech, Szwecji, Francji, Holandii. Uczestniczka I Biennale Form Przestrzennych w 1965 r. w Elblągu. Pochowana na Cmentarzu Kiełczowskim.
Prof. Józef Łukaszewicz (1927-2013)
Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1981-1982, profesor nadzwyczajny Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Uroczystości pogrzebowe odbędą się we wtorek, 3 września 2013 r. na cmentarzu Parafii pw. Świętej Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu. Profesor był kierownikiem Katedry Statystyki (1958-1965), Zastosowań Matematyki (1965-1969), kierownikiem Zakładu Zastosowań Matematyki i Statystyki Matematycznej (1969-1987), Zakładu Zastosowań Matematyki (1987-1997). Był także członkiem Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Matematycznego i założycielem oraz członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej. Członek Prymasowskiej Rady Społecznej, Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego we Wrocławiu oraz Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ Solidarność. W trakcie swojej kariery naukowej został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem Uniwersytetu Wrocławskiego i odznaczeniami resortowymi. Pochowany na Cmentarzu św. Rodziny.
Wrzesień 2013
Prof. Lech Pajdowski (1920-2013)
Emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, prodziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (1966-1970), zastępca Dyrektora Instytutu Chemii (1971-1973 i 1979-1981). Całą swoją karierę zawodową związał z naszym Uniwersytetem. Zorganizował i przez wiele lat kierował Zakładem Analizy Instrumentalnej oraz Zespołem Elektrochemii i Termodynamiki Związków Koordynacyjnych. Jego działalność naukowa w dziedzinie elektrochemii była bardzo ceniona w kraju i za granicą. Wielokrotny laureat nagród Ministra i Rektora, odznaczony m.in.: Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Autor bardzo popularnego podręcznika „Chemia ogólna". Pochowany na Cmentarzu św. Rodziny.
Janina Waloszczyk (zm. 2013)
Harfistka Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej.
Jerzy Wojnarowicz (1931 – 2013)
Architekt, członek Dolnośląskiej Okręgowej Izby Architektów RP. Autor m.in.: kościoła pw. Ducha Świętego we Wrocławiu (1973-84) (współautorzy: Tadeusz Zipser i Waldemar Wawrzyniak); Sanktuarium Ślężańskiej Matki Bożej Dobrej Rady w Sulistrowiczkach (1992-2000). Taternik i alpinista, kierownik pierwszej wrocławskiej wyprawy w góry wysokie Hindukusz 71. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Smętnej.
Październik 2013
Prof. Edward Włodzimierz Mielcarzewicz (1924-2013)
Specjalista w zakresie inżynierii usuwania ścieków, wykładowca Politechniki Wrocławskiej, W czasie II wojny światowej żołnierz AK. Po wojnie brał udział w odbudowie Politechniki Wrocławskiej (absolwent z 1950), gdzie później pełnił funkcję profesora i dziekana Wydziału Inżynierii Środowiska, a także dyrektora Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska i kierownika Zakładu Zaopatrzenia w Wodę i Usuwania Ścieków. Był członkiem między innymi Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN i przewodniczący Sekcji Inżynierii Sanitarnej – Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. Pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca.
Prof. Witold Jerzy Molicki (1930-2013)
Architekt, urbanista i wykładowca akademicki. Ukończył Wydział Architektury PWR., tam obronił doktorat i habilitował się. Był projektantem i twórcą pracowni autorskiej w BPPBO Miastoprojekt we Wrocławiu (1959-95), wykładowcą na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej (1973-84), wykładowcą ASP we Wrocławiu oraz wykładowcą w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych we Wrocławiu. Zaprojektował wrocławskie osiedla Szczepin, Popowice, Przyjaźni oraz kościół Chrystusa Króla przy ul. Zachodniej. Inicjował wiele polskich i międzynarodowych seminariów na temat architektury oraz wystaw w Muzeum Architektury. Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim.
Stanisław Szozda (1950 -2013)
Wybitny kolarz, dwukrotny drużynowy mistrz świata na 100 km (1973 i 75), dwukrotny wicemistrz olimpijski (1972 i 76), zwycięzca Wyścigu Pokoju i Tour de Pologne. Pochodził z Dobromierza, od wielu lat mieszkał jednak w Prudniku, gdzie prowadził m.in. własny sklep. Od kilku miesięcy zmagał się z poważną chorobą. Był idolem kibiców lat 70., w 1973 roku zajął drugie miejsce w plebiscycie "Przeglądu Sportowego" na najpopularniejszego sportowca Polski. Przez całą karierę rywalizował z innym wielkim kolarzem i swoim przyjacielem Ryszardem Szurkowskim. Na igrzyskach olimpijskich w Monachium i Montrealu zdobył srebrne medale w wyścigu drużynowym. Karierę zakończył po upadku w Wyścigu Pokoju w 1978 roku. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim.
