Są ludzie w naszym kraju, których nie interesuje np. siatkówka czy piłka nożna i wolą oglądać sporty bardziej amerykańskie – koszykówkę, baseball, futbol amerykański i wyścigi Formuły 1.
Każda z tych dyscyplin ma w sobie pewne elementy, które są warte podziwiania. A gdybyśmy - z dużym przymrużeniem oka - chcieli stworzyć sportowca idealnego, to jakie cechy miałby posiadać?
W narodowym sporcie Polaków – piłce nożnej – tym elementem, który warto wybrać i podziwiać, od zawsze była i będzie niezwykła praca nóg. Nie da się grać w piłkę nożną nie mając znakomitej koordynacji nóg. Popatrzmy na Cristiano Ronaldo czy Leo Messiego, a nawet na Sebastiana Milę. Przeciętny człowiek chcący w zwolnionym tempie wykonać pewne przeplatanki i zwody, jakie prezentują piłkarze, jest w stanie złamać sobie nogę w czterech miejscach, albo wybić zęby. Robiąc to wszystko w zwolnionym tempie i to bez piłki. Z nią przy nogach jest trudniej, a gdy jesteśmy w pełnym biegu, cieszmy się, że umiemy po prostu biec prosto z piłką.
Inny rodzaj pracy nóg i powtarzalność ruchu to cecha, za którą można podziwiać siatkarzy. Ci, muszą wykazywać się niezwykłą umiejętnością skakania, ale nie samego skakania wysoko, a szybkiego drugiego odbicia. Koszykarze są za to sportowcami nie tylko wysoko skaczącymi, ale także bardzo wszechstronnie sprawnymi, gdzie koordynacja ruchów ręka – noga musi stać na wysokim poziomie.
Czas reakcji? Wybierałbym pomiędzy baseballem i Formułą 1. Możemy też dołożyć sprinterów, którzy muszą startować na dźwięk strzału z pistoletu. Nie wiem gdzie jest szybciej. W baseballu piłka rzucona przez miotacza z prędkością 95 mil na godzinę (ok 152 km/h), jest szybsza niż mrugnięcie okiem, a ostatnie 4,5 m przed uderzającym jakby staje się niewidzialna dla oka.
Co ciekawe czas reakcji jest bardzo istotny dla kierowców F1, ale wielu naukowców twierdzi, że ważniejsze są pamięć zarówno mózgu jak i pamięć mięśni. Jadąc 300 kilometrów na godzinę, zakręty zbliżają się do nas niezwykle szybko i czasami na szykanach tylko zakodowane w mózgu obrazy pomagają przebyć te fragmenty drogi perfekcyjnie. Podobno kierowcy F1 przechodzą specjalny trening, w którym sprawdza się czy są w stanie z zamkniętymi oczami, po odpowiednim czasie powiedzieć stop. Ten czas to np. czas ich okrążenia na danym torze.
Futbol amerykański? Praca zespołowa. Można być wybitnym indywidualistą, ale bez zgrania i zrozumienia w pojedynkę nie da się osiągnąć zbyt wiele. Właściwie nie da się osiągnąć zupełnie nic. Wybitny rozgrywający będzie tylko leżącym na ziemi, połamanym przez rywala kawałkiem mięsa, gdy jego partnerzy nie będą chronili go przed wściekłym i rządnym krwi przeciwnikiem.
Biorąc pod uwagę ogromne zróżnicowanie poszczególnych dyscyplin stworzenie sportowca idealnego wydaje się być niemożliwe, ale to tylko dowód na to, że sport jest naprawdę piękny i można na niego patrzeć z różnych perspektyw.
