Przeprowadzka Biblioteki Uniwersyteckiej na finiszu [ZDJĘCIA]

Pierwszy etap przenosin rozpoczął się jesienią 2013 r. W transportach do nowej siedziby Biblioteki Uniwersyteckiej przy ul. Joliot-Curie przewieziono wówczas przede wszystkim czasopisma – w sumie zajmowały one pięć kilometrów regałów.

W 2016 r. opustoszał budynek biblioteki na Piasku, gdzie przechowywana była najcenniejsza część zbiorów uniwersyteckich. W maju 2019 r. na dobre zamknięto wypożyczalnię i czytelnię w gmachu przy ul. Szajnochy.

– Trochę żal, bo sentyment do tego miejsca zostanie, ale nie mieliśmy wyjścia. Co roku przybywa nam 25 tysięcy nowych książek i innego typu wydawnictw. W dotychczasowych magazynach nie było już miejsca – mówi dr Monika Górska, zastępca dyrektora Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu.

Przy ul. Szajnochy biblioteka od 1946 r. zajmowała dwa budynki: dawny pałac rodu Wallenberg-Pachaly oraz charakterystyczny neogotycki gmach z końca XIX wieku zaprojektowany przez Richarda Plüddemanna (przed wojną mieściły się tu biblioteka oraz Miejska Kasa Oszczędności). W 2012 r. zakończyła się budowa nowej siedziby BUWr w pobliżu mostu Pokoju.

– Z Szajnochy do przewiezienia było w sumie 1,5 miliona woluminów, które zajmowały 25 tysięcy metrów bieżących półek – mówi Renata Nowak, kierownik Oddziału Przechowywania Zbiorów BUWr.

Naukowcy, filmowcy, turyści

Przez dekady bibliotekę przy ul. Szajnochy odwiedzały tysiące studentów, naukowców, czytelników niezwiązanych z żadną uczelnią. Wnętrza gmachu z czerwonej cegły przyciągały filmowców, tu powstały m.in. zdjęcia do „Amoku”, wielu seriali telewizyjnych oraz programów kulturalnych, np. „Labiryntów kultury”. Malowniczy budynek z wieżyczką i zegarem jest ważnym punktem na turystycznej mapie Wrocławia.

Teraz w dawnej czytelni głównej stoją stosy pudeł. Wyniesiono regały i 3,5 tysiąca książek tzw. zbioru podręcznego, zniknęły wielkie biurka oraz szafy z katalogami. Setki tomów zasłaniały ściany mniejszych i większych pokoików na piętrach, szczelnie otulały nawet mikrownętrze wieżyczki, zostawiając tylko prześwity na okna. Dzisiaj książek już niemal nie ma.

Opustoszały także magazyny nad czytelnią. Trzy piętra zastawione oryginalnymi, XIX-wiecznymi regałami przedzielone są stropami z żeliwnych, ażurowych przęseł. Między innymi dlatego uczelnia miała kłopot ze znalezieniem kupca na ten budynek. Konserwator zabytków nie pozwoliłby na zastąpienie ich drewnianymi lub betonowymi stropami.

– Do spakowania i przewiezienia do nowej biblioteki zostało kilka regałów. Jako ostatnia zostanie spakowana książka zatytułowana „Pochowani w niebie. Niezwykła historia Szerpów i największej tragedii na k2” – zapowiada Renata Nowak.

Dr Monika Górska: – Przez najbliższe dwa lata przy ulicy Szajnochy część zajęć będą mieli studenci historii, ponieważ trwa remont siedziby Instytutu Historycznego przy ulicy Szewskiej. Być może na salę wykładową uda się zaadaptować dawną czytelnię główną. Władze uczelni biorą też pod uwagę pomysł, aby przenieść tutaj archiwum uniwersyteckie.

fot. Janusz Krzeszowski