Został założony w 1883 roku jako nekropolia ewangelicka. Wcześniej ewangeliccy mieszkańcy Leśnicy chowali swoich zmarłych na polu grzebalnym przy katolickim kościele Św. Jadwigi. Protestancką świątynię w tym rejonie w zniesiono w 1877 r. wg projektu Frytaga. Stała się ona ośrodkiem parafii. Rada kościelna wkrótce zaczęła czynić starania o założenie własnej nekropolii. W październiku 1882 r. Śląski Konsystorz Ewangelicki zezwolił księciu Wilhelmowi Maltz zu Puttbus na bezpłatne przekazanie parceli o wielkości 1 1/2 morgi z majoratu w celu utworzenia cmentarza. W sierpniu 1883 r. parafia przejęła grunty i zaczęła przystosowywać do celów grzebalnych.
Nowo założony cmentarz służyć miał mieszkańcom Leśnicy, Pustkowa, Ratynia oraz wsi Mokre. Uzyskano na to zgodę w październiku 1883. W lipcu następnego roku nekropolia otrzymała statut, regulujący szczegółowo problemy użytkowania pola grzebalnego. Cmentarz powiększano kilkakrotnie (w 1893 i 1905 r.). W tym celu parafia nabywała parcele ponownie od księcia Wilhelma zu Puttbus.
Nekropolia czynna jest do chwili obecnej, istnieje jedynie możliwość pochowania urn z prochami do już istniejących grobów lub na polach urnowych.
