Od tego momentu widz lepiej rozumie powód, dla którego w pozostałej części tej przestrzeni jest tyle przemocy. Pierwszy moduł – Podbój i okupacja – zawierający dokumenty archiwalne i mapy, pokazuje, jak naziści podbijają Polskę, a potem jak organizują okupację tego dużego terytorium oraz… jak Rosjanie robią to samo we wschodniej części kraju. Faksymile tajnych klauzul paktu Ribbentrop-Mołotow przypomina widzowi ten rozbiór Polski „pomiędzy braci”. Drugi moduł tłumaczy politykę rasową prowadzoną na terytorium Polski wobec Żydów, ale także wobec Polaków: likwidacja elit (intelektualiści, oficerowie, księża), segregacja rasowa, sprowadzenie narodu do roli niewolników, gospodarcza grabież kraju.
W tym momencie widz odkrywa, jak Bolesław Kominek przeżył wydarzenia, jakich doświadczył jego kraj. Opowiadamy o życiu młodego księdza zmuszonego do potajemnego odprawiania obrządku religijnego. Aby lepiej uzmysłowić widzowi, czym było wówczas życie księdza na terytorium przyłączonym do Rzeszy, życie Kominka pokazano w łatwiejszym do zilustrowania kontekście sytuacji polskiego kościoła w tym okresie.
Widz opuszcza przestrzeń pierwszego aktu, oglądając dwie instalacje.
Pierwsza z nich to pozbawiony komentarzy film skomponowany z mocnych obrazów niemieckiej okupacji w Polsce. Widz przeżywa szok wywołany brutalnością obrazów, ale też siłą przekazu.
Druga instalacja to duża fotografia, na której dostrzegamy urnę, która kryje coś, co może się wydawać popiołem ze spalonych papierów. Są to resztki bezcennej kolekcji manuskryptów spalonej metodycznie przez nazistów w polskiej Bibliotece Narodowej w 1944 roku. Tragiczne resztki, które jawią się jako symbol zdecydowanej woli zniszczenia spuścizny artystycznej i intelektualnej Polski.
