Nowa Czytelnia im. Ludwika Flaszena znajduje się w dawnej sali kinowej w Przejściu Żelaźniczym. Została wyposażona w stanowiska multimedialne. Dostęp do prywatnego księgozbioru Ludwika Flaszena i Ireny Kozaczki-Flaszen, księgozbioru podręcznego Instytutu (od 2009 r. mieszczącego się w dawnej Czytelni Teatralnej) i zasobów archiwum będzie wolny.
W czytelni organizowane będą również wykłady gościnne, warsztaty, spotkania poświęcone książkom, pokazy filmów, seminaria i konferencje naukowe.
Otwarcie Czytelni im. Ludwika Flaszena
Eventy
12 października 2018 18:00
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
O ofiarodawcy. Ludwik Flaszen
Ludwik Flaszen razem z Jerzym Grotowskim zakładał i współanimował najpierw Teatr 13 Rzędów, a potem słynne Laboratorium, będąc również dyrektorem tej placówki. To ćwierć wieku twórczego dialogu z Grotowskim, praktyki i doświadczeń parateatralnych, prowadzenia warsztatów aktorskich w wielu krajach na świecie.
Jest krytykiem i pisarzem. Jego pierwsza książka „Głowa i mur” (1958) została skonfiskowana przez cenzurę PRL. Napisał „Cyrograf” – tom esejów i małych próz o sytuacji jednostki w systemie totalitarnym, w po polsku po raz pierwszy wydany w 1971, a po francusku w 1990. W „Teatrze skazanym na magię” (1983) zawarł teksty i wykłady związane ze swoją współpracą z Jerzym Grotowskim i udziałem w kształtowaniu twórczej doktryny Laboratorium. O tym słynnym teatrze i jego twórcy traktuje także inna książka Flaszena – „Grotowski & Company”, która ukazała się w wielu wersjach językowych (wyd. angielskie 2010; włoskie 2013; polskie 2014; brazylijskie 2015; francuskie 2015; wyd. argentyńskie 2016).
Za działalność artystyczną i naukową Ludwik Flaszen otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Turyńskiego. Po rozwiązaniu Teatru Laboratorium. w 1984 r. wyjechał do Francji i zamieszkał w Paryżu.
O księgozbiorze Ludwika Flaszena
Swój księgozbiór Ludwik Flaszen, który ma dziś 88 lat, gromadził latami i przechowywał dotychczas w mieszkaniu. W 2015 r. podjął decyzję o przekazaniu unikalnego archiwum wrocławskiemu Instytutowi Grotowskiego. To około 7 tys. tysięcy woluminów, stanowiących dowód jego rozległych zainteresowań i intelektualnych poszukiwań.
Osoby, które zechcą skorzystać z oferty nowo powstałej czytelni, odnajdą wśród nich również publikacje z dedykacjami specjalnie dla Flaszena. Podpisali je np. Czesław Miłosz, Wisława Szymborska, Julian Tuwim, Mieczysław Jastrun, Julian Przyboś, Tadeusz Różewicz, Tadeusz Nowak, Jerzy Harasymowicz czy Urszuli Kozioł.
Wśród „białych kruków” znalazły się pierwodruki „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego (1904) i „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza (1938), a także „Pożegnanie jesieni” (1927) i „Narkotyki” (1932) Stanisława Ignacego Witkiewicza. Do unikatów należą książki XIX–wieczne, najstarsza to wydanie dzieł Maurycego Mochnackiego „Powstanie narodu polskiego w r. 1830 i 1831” z roku 1850.
O ofercie czytelni w Przejściu Żelaźniczym
Przekazane przez Ludwika Flaszena archiwum jest oczywiście główną atrakcją nowej czytelni. Do oferty tego miejsca włączono również inne książki o Jerzym Grotowskim i Teatrze Laboratorium, publikacje o teatrze polskim i światowym czy najważniejsze pozycje z zakresu teatrologii i antropologii widowisk. Są także czasopisma teatralne i materiały audiowizualne.
Czytelnicy mogą sięgać po pozycje wydane nie tylko po polsku, ale i w językach: rosyjskim, francuskim, włoskim, niemieckim, angielskim, węgierskim, hebrajskim, słoweńskim, uzbeckim czy łacińskim.
– Liczymy na to, że czytelnię będą odwiedzać wrocławianie w różnym wieku, o różnych zainteresowaniach i stopniu wykształcenia, ponieważ będzie można tu znaleźć książki o teatrze, ale i historyczne, psychologiczne czy z dziedziny szeroko pojętych nauk społecznych – zachęca Monika Blige, wicedyrektor ds. programowych Instytutu im. Grotowskiego.
Z Czytelni im. Ludwika Flaszena w Przejściu Żelaźniczym można korzystać w poniedziałki: 10.00-14.00, wtorki, środy i czwartki: 13.00-18.00.
