Na tegoroczną edycję konkursu wpłynęło dziesięć kandydatur.
Kapituła w składzie prof. Cezary Madryas, prof. Adam Jezierski i prof. Piotr Kielan, na posiedzeniu, któremu przewodniczył dr Jacek Ossowski (sekretarz Rady ds. Szkolnictwa Wyższego i Nauki przy Prezydencie Wrocławia), zawnioskowała o przyznanie Wrocławskiej Nagrody Naukowej trzem Laureatom:
Prof. dr hab. Andrzejowi Górskiemu
Prof. dr hab. inż. Tadeuszowi Trziszce
Prof. dr hab. Janowi Harasimowiczowi
Uroczyste wręczenie Nagrody przez Prezydenta Wrocławia odbyło się 30 września, podczas środowiskowej Inauguracji Roku Akademickiego w Oratorium Marianum.
Prof. dr hab. Andrzej Górski
Kierownik Samodzielnego Laboratorium Bakteriofagowego w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. L. Hirszfelda Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu, Przewodniczący Komisji ds. Etyki w Nauce PAN
Specjalista chorób wewnętrznych - jego kierunkowa specjalizacja to immunologia kliniczna.
Od 1999 do 2007 roku był dyrektorem Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN im. L. Hirszfelda we Wrocławiu.
Zajmował stanowisko Rektora (1996-1999) oraz Prorektora ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą (1993-1996) Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Pełnił także funkcję Konsultanta Krajowego w dziedzinie Immunologii Klinicznej - od 1993 do 2001 roku. W latach 1990-1996 był Przewodniczącym Komitetu Immunologii PAN.
Zasiada w Radzie Redakcyjnej „Science & Engineering Ethics” oraz jest Redaktorem Naczelnym „Archivum Immunologiae et Therapiae Experimentalis”.
Jest członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk oraz członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności.
W latach 2011-2016 był członkiem European Group on Ethics in Science and New Technologies
W 2018 roku znalazł się na liście stu najbardziej wpływowych osób w polskiej medycynie
Prof. dr hab.inż. Tadeusz Trziszka
Zootechnik, technolog żywności i żywienia, nauczyciel akademicki, profesor nauk rolniczych, rektor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu w kadencji 2016–2020.
Jego specjalnością naukową jest technologia drobiu i jaj, a w szczególności projektowanie i technologie procesowe w przemyśle jajczarskim. Ma na koncie ponad 400 pozycji naukowych, w tym 150 prac twórczych oraz 15 podręczników i monografii.
Jako kierownik projektu badawczego OVOCURA, który polegał na wyodrębnieniu z jaj komponentów biomedycznych, pomocnych w leczeniu i zapobieganiu chorobom, odkrył wraz z zespołem w żółtku jaja m.in. kompleks białek Yolkina, hamujący rozwój choroby Alzheimera, mający znaczenie w leczeniu chorób otępienia mózgu i zaburzenia nastroju.Współtworzył konsorcjum FoodNexus, które wygrało konkurs na utworzenie w Polsce KIC Food4Future, czyli europejskiego centrum transferu wiedzy i innowacji "Żywność dla przyszłości". Częścią konsorcjum jest Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu oraz kilkudziesięciu producentów żywności z całej Polski.
Był również pracownikiem naukowym Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Maszyn dla Przemysłu Mięsnego i przewodniczącym rady naukowej tej instytucji. Powołany m.in. w skład Komitetu Nauk o Żywności Polskiej Akademii Nauk.
Członek m.in. World's Poultry Science Association, Polskiego Towarzystwa Technologów Żywności, Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego oraz Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1995) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002)
Prof. dr hab. Jan Harasimowicz
Historyk sztuki i kultury, specjalizujący się w historii sztuki nowożytnej, sztuce renesansu i manieryzmu; profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, związany z uczelniami we Wrocławiu i Toruniu.
Kierownik Zakładu Historii Sztuki Renesansu i Reformacji UWr. Od 2010 roku Dyrektor Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego
Posiada wielki dorobek naukowy w zakresie badań nad sztuką kościelną epoki nowożytnej, zarówno protestancką, jak i katolicką.
Jego wykłady na temat protestanckiego budownictwa kościelnego, ikonografii nowożytnej sztuki kościelnej, relacji miedzy sztuką i polityką, wygłaszane są od ponad 20 lat na licznych uczelniach w różnych krajach i były publikowane w pracach zbiorowych i prestiżowych czasopismach w Anglii, Australii, Austrii, Czechach, Danii, Francji, Niemczech, Szwecji, Stanach Zjednoczonych Ameryki i we Włoszech.
Jest członkiem Komisji Historii Kultury Komitetu Nauk Historycznych PAN, prezesem Polskiego Towarzystwa Badań Reformacji, członkiem Rady Naukowej Muzeum Narodowego w Szczecinie, Polsko-Niemieckiej Grupy Roboczej Historyków Sztuki i szeregu innych Instytucji w Görlitz, Moguncji, Dreźnie i Stuttgarcie oraz uczestnikiem wielu międzynarodowych projektów badawczych i edytorskich.
W 2004 roku został laureatem Nagrody Kulturalnej Dolnej Saksonii.
