Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Dr inż. Małgorzata Żak
Politechnika Wrocławska
O projekcie
W organizmie człowieka kręgosłup spełnia funkcję zarówno podporową jak i związaną m.in. z zapewnieniem ruchomości osiowej. Jednak złożona budowa kręgosłupa sprzyja jednocześnie wysokiej podatności na czynniki generujące powstawanie urazów i uszkodzeń.Dolegliwości bólowe kręgosłupa wynikają w głównej mierze z choroby zwyrodnieniowej krążków międzykręgowych, niestabilności, złamań m.in. wynikających z osteoporozyczy też szybko postępujących zmian skoliotycznych kręgosłupa, głównie występujących wśród dzieci i młodzieży poniżej16 roku życia.
Najczęściej stosowaną metodą stabilizacji kręgosłupa związaną z jego urazami jest zabieg oparty na tylnej stabilizacji przeznasadowej polegający na wprowadzeniu śrub transpedikularnych oraz prętów i stworzeniu konstrukcji ramowej, prowadzącej docelowo do odtworzenia fizjologicznych krzywizn chorego kręgosłupa poprzez właściwe ustawienie kręgów.Jednak dobór najbardziej optymalnych warunków połączenia implantu (śruby transpedikularnej) z trzonem kręgu nie jest łatwy i jak wskazują wyniki badań często obarczony jestniepowodzeniem takiego zabiegu.
Wyniki badań pozwolą zmniejszyć ryzyko niepowodzeń zabiegów operacyjnych i poprawić skuteczność wykonywanych zabiegów operacyjnych zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, dla których wczesne wykrycie i leczenie wad kręgosłupa rzutuje na sprawność i funkcjonowanie w codziennym życiu dorosłym, jak również u osób starszych (zwłaszcza kobiet), u których problem osteoporozy rośnie i częstokroć w obecnych czasach jest uznawany za chorobę cywilizacyjną.
Co skłoniło naukowca i firmę do podjęcia współpracy?
Do współpracy skłoniła nas chęć poprawy skuteczności wykonywania tego typu zabiegów i zmniejszenia ryzyka powikłań pooperacyjnych. Wsparcie uzyskane w ramach programu Mozart pomoże w optymalizacji połączenia implant – kość, które pomogą lekarzom dobierać odpowiednie rozwiązania do poszczególnych zabiegów operacyjnych, minimalizując wpływ warunków biomechanicznych kręgosłupa na elementy zastosowanego systemu stabilizacji.