Za uchwałą głosowało 452 posłów, jeden był przeciw jej przyjęciu.
Urodziny w Radomsku, artysta po wojnie żył i pracował w Krakowie i w Gliwicach. Od lat 60 mieszkał we Wrocławiu. Był autorem tomów poezji, dramatów m.in. „Kartoteka”, „Do piachu”, „Na czworaka”, scenariuszy filmowych, zbiorów esejów i opowiadań.
W uzasadnieniu uchwały napisano: "Zmienił polską poezję, stworzył jej nową formę. Ambasador polszczyzny. Poeta przełomu, głęboko związany z losem pokolenia wojennego. Po przeżyciu ludobójstwa, okrucieństwa wojny, Holocaustu, stworzył nowy język poezji. Wnikliwy obserwator życia codziennego, społecznego i politycznego. Nieobojętny, pełen czułości dla świata i empatii dla szarego człowieka - bohatera. Poprzez nową poetycką formę precyzyjnie definiował kryzys współczesnego świata jak i rozdarcie współczesnego człowieka. Wybitny dramaturg. (…).
Filozoficzna i egzystencjalna głębia obecna w twórczości Różewicza ma charakter uniwersalny, dzięki czemu nie tylko trafia do odbiorców z całego świata, ale jeszcze długo będzie oddziaływać na współczesną literaturę polską".
Artysta zmarł 24 kwietnia 2014 roku we Wrocławiu, spoczął na cmentarzu przy kościele ewangelickim w Karpaczu.
p/w
