Wrocławski Teatr Współczesny po remoncie rusza z repertuarem

Na uroczystą, poremontową inaugurację teatr zaprosił oficjeli, specjalnych gości, projektantów, przedstawicieli wykonawcy, swoich pracowników oraz fanów wrocławskiej sceny w dzień z zasady radosny, czyli 1 kwietnia. Zaskoczenie, jakie tej dacie towarzyszy, i w tym przypadku okazało się bardzo przyjemnym przeżyciem.

– Bardzo się cieszę, że zmieniają się wrocławskie miejsca, służące kulturze – w wymiarze materialnym – gdzie powstają dobra niematerialne, które muszą się gdzieś wydarzać – mówił podczas tego otwarcia prezydent Wrocławia Jacek Sutryk. 

Zmiany w przypadku Współczesnego, miejskiej instytucji kultury, były możliwe dzięki środkom unijnym (5 561 255 zł), ale pokaźny wkład finansowy w te prace wniosło miasto, dotując je kwotą 9 706 000 zł (w tym znalazły się dodatkowe środki w wysokości 3 200 000 zł).

Na taką okazję tort jest najlepszy – pokroili go wspólnie prezydent Jacek Sutryk i dyr. naczelny WTW Marek Fiedor, fot. UM

– Ten cały proces pozyskiwania środków z UE trwał kilka lat i objął właściwie całą poprzednią kadencję prezydencką. I nie jest to efekt urzędniczej nieudolności. Tego typu sprawy właśnie tyle w naszym kraju trwają. Przeprowadziliśmy wiele niełatwych rozmów, w wyniku których trzeba było odnieść się w sposób elastyczny do szeregu spraw, zwłaszcza finansowych, z czegoś zrezygnować czy odłożyć na inną półkę – mówi Jacek Sutryk i dodaje:

– Jednak udało się to wszystko zgrać. Duża w tym zasługa z jednej strony dyrektora administracyjnego teatru Ryszarda Nowaka, który nadzorował remont na miejscu, z drugiej zaś – dyrektora Wydziału Kultury UM Wrocławia Jerzego Pietraszka, który czuwał nad pewną dyscypliną urzędniczą ze strony miasta, tak by projekt przebiegał bez większych zakłóceń.

Za „dawnych czasów” widzowie skarżyli się na zbyt małe odległości między rzędami na widowni Dużej Sceny. Dziś nie ma już o tym mowy. Odległości są, jak należy, a fotele wygodne, fot. WTW 

Trudne dobrego początki i szybki remont

Biorąc pod uwagę fakt, że dzisiaj wykonawców dużych remontów trzeba właściwie ze świecą szukać, a różne firmy nie garną się do takich prac, jak te, które trzeba było wykonać w WTW (do I przetargu zgłosił się tylko jeden wykonawca, a w II nie było chętnych, więc trzeba było, urealniając koszty, powrócić do tej jedynej oferty, złożonej przez ALFA DACH), tylko pół roku przerwy w działalności artystycznej to chyba swoisty rekord.

Prace zaczęły się 3 września 2018 r. i trwały do 31 marca 2019 r. Scena na Strychu natomiast czynna była już w styczniu br.

– Idea remontu urodziła się w 2014 roku, czyli ponad pięć lat temu. Od tego czasu budowała się koncepcja projektu, trwały intensywne prace przygotowawcze, ekspertyzy, oceny, składanie wniosku o unijne środki. W roku 2107 wygraliśmy konkurs na tę dotację, potem podpisaliśmy umowę z UE. W maju 2018 zawiesiliśmy wystawianie spektakli – wspomina Marek Fiedor, dyrektor naczelny i artystyczny Współczesnego. 

Ostatnim przedstawieniem na deskach WTW przed przerwą remontową była „Pani Furia” Grażyny Plebanek w reżyserii Krzysztofa Czeczota. I właśnie tym spektaklem zaczyna swoją działalność Duża Scena – już 5, 6 i 7 kwietnia br. – w odnowionej siedzibie.  

Dobry klimat dla sztuki na dwóch piętrach

Autorką projektu architektonicznego remontu i przebudowy budynku WTW wraz z termomodernizacją i podniesieniem efektywności energetycznej jest Barbara Strzębała z Autorskiego Studia Architektury ASA, a generalnym wykonawcą firma ALFA DACH.

– Tym, co uzyskaliśmy, jest komfort naszej pracy i komfortowe warunki dla naszych widzów. Poprawiona została infrastruktura, oświetlenie – nie tylko w budynku teatru, ale i na obu jego scenach. Odzyskana też została przestrzeń, gdzie będziemy mogli prowadzić działalność edukacyjną czy wystawienniczą – wylicza Ryszard Nowak, zastępca dyrektora teatru ds. administracyjnych.

Już dziś w powiększonym foyer na I piętrze można zobaczyć projekty wnętrz teatru przy ul. Rzeźniczej 12, wykonane rękami Władysława Winczego i Aleksandra Jędrzejewskiego pod koniec lat 50. ubiegłego wieku.

Oto, co dokładnie zostało zrobione w siedzibie WTW przy Rzeźniczej w ciągu sześciu ubiegłych miesięcy:

• zamontowano 24 baterie fotowoltaiczne na dachu (fot. powyżej WTW), co sprzyja środowisku – obniża emisję CO₂, pozwala oszczędzać energię; 
• ocieplono budynek i wymieniono w nim 103 okna;
• wymieniono 300 km kabli instalacji elektrycznej, system wentylacyjny i klimatyzację, która teraz przetwarza w ciągu godziny 23 000 m sześc. powietrza;

• wymieniono oświetlenie sceniczne, a w pozostałej przestrzeni, w całym budynku, zainstalowano 1300 oszczędnych lamp ledowych i zainstalowano system zarządzania energią – co zwiększyło efektywność energetyczną o 66,13%;
• przy remont widowni Dużej Sceny, gdzie wymieniono wszystkie fotele, i przebudowie foyer zużyto ponad 500 litrów farby;
• na budynku zamontowano ponad 500 mkw. betonowych płyt elewacyjnych i ponad 15 ton konstrukcji stalowych w postaci pionowych, perforowanych elementów z blachy kortenowej, pojawiły się także balkony, z których widzowie mogą teraz korzystać, czekając na spektakl lub podczas przerwy.