„Zobaczymy się w niedzielę”, 1959
Film związanego z Wrocławiem Stanisława Lenartowicza to opowieść o przygodach żołnierzy, którzy korzystają z niedzielnej przepustki, ale również komediowe studium obyczajowe różnych charakterów, typów, zachowań mieszkańców Wrocławia, czyli ludzi, którzy przyjechali tu z różnych stron Polski. W tle powojenny Wrocław filmowany przez Czesława Świrta i najbardziej charakterystyczne budowle, wśród nich Hala Stulecia.
Lenartowicz uważał siebie za wrocławianina z wyboru, nie tylko z racji jakiegoś przypadkowego finału dawnych repatrianckich peregrynacji. „Znam wiele miast Polski, ale najbardziej odpowiada mi atmosfera Wrocławia” - przyznał. A o wrocławianach mówił, że cechuje ich brak pozy, spontaniczność, nawet naiwna ciekawość świata.
Co ciekawe, w filmie „Zobaczymy się w niedzielę” Stanisława Lenartowicza nie tylko można zobaczyć Halę Stulecia i Iglicę, ale obraz był też w Hali Stulecia pokazywany. Bo właśnie w tam znajdowało się wówczas największe w Polsce... kino Gigant, mogące pomieścić aż 2 tysiące widzów.
„Rękopis znaleziony w Saragossie”, 1964
Jeden z ukochanych filmów Martina Scorsese (dołożył się do jego cyfrowej rekonstrukcji) i arcydzieło, które wciąż zachwyca kinomanów na całym świecie, z fenomenalną muzyką młodego Krzysztofa Pendereckiego.
Zdjęcia do filmu Wojciecha Jerzego Hasa były kręcone w Wytwórni Filmów Fabularnych obok Hali Stulecia. Bryła Hali nie mogła, rzecz jasna, znaleźć się w filmie kostiumowym, ale idealna okazała się do tego celu Pergola i zagrała hiszpańskie plenery, w których Don Lopez Soarez spotyka córkę bankiera, Donę Inez Moro i zakochuje się w niej spacerując po alejkach.
Film Hasa jest szkatułkową opowieścią (jedna historia przechodzi w kolejną) o przygodach kapitana gwardii króla Hiszpanii, Alfonsa van Wordena (jedyna kostiumowa rola Zbyszka Cybulskiego), który dowiaduje się, że jako potomek potężnego rodu Gomelezów, wybrany został do wielkich zadań. Przedtem musi jednak dowieść swej odwagi, prawości i honoru. Czeka go wiele mrożących krew w żyłach przeżyć, ale i dowcipnych momentów.
„Wygrany”, 2011
Film w reżyserii wrocławskiego reżysera Wiesława Saniewskiego ze świetnym Januszem Gajosem w jednej z głównych ról powstał m.in. we Wrocławiu. Ważny dla fabuły koncert kręcono właśnie w Hali Stulecia, ale zdjęcia powstawały też m.in. w Hotelu Monopol.
Oliver (Paweł Szajda), młody amerykański pianista polskiego pochodzenia, nie wytrzymując presji matki i wyrachowanego agenta, przyjeżdża do Polski, gdzie zrywa europejskie tournee. Traci wszystko: miłość, uznanie i świetnie zapowiadającą się karierę. Ma przy tym do spłacenia olbrzymi dług.
W hotelowym barze spotyka Franka (Janusz Gajos), byłego profesora matematyki, namiętnego gracza i znawcę wyścigów konnych. Dzięki niemu pianista poznaje Kornelię (Marta Żmuda Trzebiatowska), piękną, nieco tajemniczą kobietę, która staje mu się coraz bliższa. Nowa przyjaźń i miłość zmienią życie Olivera.
Teatr Telewizji: „Mock”, 2018
Zdjęcia do Teatru Telewizji w reżyserii Łukasza Palkowskiego na podstawie książki Marka Krajewskiego, w całości zrealizowano w Hali Stulecia.
Niektóre ujęcia kręcone były na wysokości ponad 20 metrów nad ziemią – tam, gdzie na co dzień zamontowane są reflektory oświetlające różne odbywające się w hali imprezy.
Jak pisze autor książki, na placu budowy Hali Stulecia w 1913 r. rozegrała się tajemnicza tragedia, której Eberhard Mock postanowił się przyjrzeć policyjnym okiem. To miejsce ponownie odegrało niebagatelną, artystyczną rolę. W spektaklu młody wachmistrz Mock rozwiązuje – wbrew woli przełożonych – zagadkę śmierci czterech gimnazjalistów. Nad wszystkim unoszą się zaś mgły dawnej masonerii i Związku Wszechniemieckiego...
Serial „Belfer”, sezon 2, 2017
Kiedy pod koniec pierwszej serii serialu Paweł Zawadzki (Maciej Stuhr) oglądał zdjęcie swojego nowego miejsca pracy, wrocławianie z radością rozpoznali na fotografii gmach Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego. Ale zdjęcia do drugiego sezonu popularnego „Belfra” w reżyserii Krzysztofa Łukaszewicza oraz Macieja Bochniaka powstawały we Wrocławiu, a w kadrze są m.in. Dworzec Świebodzki, Hala Targowa, dach hotelu Monopol, plac Uniwersytecki.
I, uwaga, właśnie na tarasie Wrocławskiego Centrum Kongresowego, przy Hali Stulecia, główny bohater pije kawę w jednej ze scen, a w tle widać Pergolę.
Serial „1983”, 2018
Ujęcia Wrocławia można podziwiać w pierwszej polskiej, oryginalnej produkcji Netflixa, czyli „1983”. Pomysłodawcami byli Maciej Musiał i Joshua Long, który napisał także scenariusz. Wśród producentów znalazła się m.in. Agnieszka Holland, która jest jedną z czterech reżyserek serialu (poza nią także Kasia Adamik, Olga Chajdas, Agnieszka Smoczyńska).
Serial składa się z 8 odcinków i przedstawia alternatywną wizję historii Polski - mamy rok 2003, wciąż trwa zimna wojna, a Związek Radziecki nigdy nie upadł. W produkcji pojawili się m.in. Edyta Olszówka, Andrzej Chyra, Robert Więckiewicz, Zofia Wichłacz, Michalina Olszańska i Maciej Musiał.
Choć nie wszyscy o tym wiedzą, serial był kręcony między innymi w stolicy Dolnego Śląska. W produkcji można zobaczyć m.in. fantastycznie sfilmowaną Halę Stulecia, wrocławską Iglicę i sedesowce, czyli wrocławski Manhattan.
