Spektakl: Stacja wodna

„Stację wodną” w reżyserii Ōty Shōgo po raz pierwszy zaprezentował w 1981 roku Tenkei Gekijō (Teatr Przemian). Był to pierwszy spektakl bez użycia słów. Premiera zagraniczna spektaklu miała miejsce w 1983 roku w Teatrze Żydowskim w Warszawie, podczas drugiej wizyty zespołu w Polsce w ramach III Międzynarodowych Spotkań Teatralnych.

„Stacja wodna” jest jednym z najczęściej wznawianych spektakli w Japonii. Adaptacja sceniczna koreańskiego reżysera Kim Seila uchodzi za jedną z najwierniejszych pierwotnym wskazówkom reżyserskim, a jej tegoroczne pokazy w Polsce są rozwinięciem hasła pierwszej edycji InlanDimensions International Arts Festival – restauracji przedstawień (misemono no fukken).

Pompa wodna, piętrzące się stosy zużytych i niepotrzebnych przedmiotów życia codziennego, woda lejąca się nieprzerwanym strumieniem z uszkodzonego kranu, niepokój, samotność, ból i śmierć pojawiających się znikąd ludzi, niczym cienie zaginionych przodków to tylko niektóre z obrazów „Stacji wodnej”. Mimo eliminacji słowa mówionego ze sceny wydobywa się przeszywający krzyk egzystencjalny.

Spektakl działa na widza nie poprzez język per se, a za pomocą sfery dźwięków i doznań zmysłowych.