Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Księgi zidentyfikował Antoine Haacker z Oddziału Rękopisów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, a zostały odzyskane dzięki działaniom restytucyjnym Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dotychczasowi posiadacze starodruków zdecydowali o ich zwrocie do Polski. Dziś w Bibliotece Narodowej w Warszawie uroczyście je zaprezentowano i przekazano Wrocławiowi.
Wracają księgi skradzione 30 lat temu
Dwie XIX-wieczne publikacje - „Pan Vogt” Karola Marksa (Londyn, 1860) oraz zbiór „Anegdoty na temat najnowszej niemieckiej filozofii i publicystyki” autorstwa Bruno Bauera, Ludwiga Feuerbacha, Friedricha Köppena, Karla Nauwerka, Arnolda Ruge i innych niewymienionych” (Zürich & Winterthur, 1843) pod red. Arnolda Ruge (zawierający pierwszy pamflet polityczny Karola Marksa, czyli opublikowany anonimowo tekst „Uwagi na temat najnowszej instrukcji pruskiej cenzury. Od mieszkańca Nadrenii”), zostały skradzione z Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu prawdopodobnie w latach 90. XX wieku.
Brak ksiąg wykryto w 2004 roku. Obie publikacje pojawiły się na rynku antykwarycznym w Wiedniu. Miały zostać wystawione na sprzedaż przez wiedeński antykwariat. W wyniku rozmów z ich posiadaczami – obywatelami Niemiec i Danii – cenne publikacje powróciły do Polski.
Przedwojenne perły znikały z biblioteki
Zbiory Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu zawierają wiele cennych publikacji, starodruków i rękopisów, m.in. z przedwojennej Biblioteki Miejskiej we Wrocławiu, która powstała w latach 1860-1865 i jednoczyła dawne wrocławskie zbiory Biblioteki Redigerskiej przy kościele św. Elżbiety, biblioteki przy kościele św. Bernardyna oraz Biblioteki Magdaleńskiej z kościoła św. Marii Magdaleny.
W okresie PRL duża część kolekcji wrocławskiej biblioteki uległa kradzieżom i nielegalnemu wywozowi za granicę, m.in. z powodu braku odpowiednich zabezpieczeń, katalogów elektronicznych, a także utrudnionego przepływu informacji z innymi krajami.
Obecnie, dzięki nowym technologiom poszukiwawczym, powszechnej digitalizacji, jak również rozwojowi badań pozwalających na identyfikację znaków własnościowych (nawet takich, które zostały celowo zatarte lub usunięte przed wprowadzeniem skradzionych zabytków na zagraniczny rynek antykwaryczny), udaje się odnaleźć część zaginionych unikatowych pozycji bibliotecznych.
