Uroczyste otwarcie Hali Stulecia miało miejsce 20 maja 1913 roku. W uroczystości udział wzięli m.in. Fryderyk Wilhelm wraz z małżonką, książę Ernst Günther zu Schleswig Holstein oraz inne osobistości Wrocławia. Uczestnicy wydarzenia mogli usłyszeć pieśń wykonaną przez sześćset osobowy chór oraz wysłuchać przemówienia nadburmistrza Paula Mattinga.
Wszystkie osoby, które odwiedzą dziś Centrum Poznawcze w Hali Stulecia w godzinach 9:00 - 18:00 będą mogły zwiedzić ten wyjątkowy obiekt bezpłatnie a dodatkowo otrzymają drobny upominek.
Nowatorska technologia, czy pudło na kapelusze
W Prusach obchodzono setną rocznicę zwycięstwa pod Lipskiem wojsk koalicji antyfrancuskiej nad armią Napoleona Bonapartego, we Wrocławiu z tej okazji zorganizowano Wystawę Stulecia. Tereny wystawowe zaplanowano w miejscu nieczynnego toru wyścigowego, na skraju Parku Szczytnickiego. Max Berg, ówczesny architekt miejski zaproponował budowę olbrzymiej hali wystawowej w nieużywanej do tej pory na taką skalę technologii żelbetonowej. Projekt nie spodobał się radnym miejskim, którzy bryłę Hali porównywali do pudła na kapelusze albo gazomierza.
Opór wywoływały także koszty budowy - prawie dwa miliony marek. Berg postawił na swoim, miasto zaciągnęło pożyczkę na budowę, która ruszyła w czerwcu 1911 r. i zakończyła się w grudniu 1912 r. Żelbetowy gmach był wtedy największym na świecie obiektem postawionym w tej technologii. Kopuła Hali Stulecia ma rozpiętość 65 metrów, a bryła budynku jest wysoka na 42 metry. Główną salę widowiskową otaczają kuluary. Na widowni i płycie może się zmieścić nawet 10 tys. osób. W Hali Stulecia zamontowano także olbrzymie organy, które nie ocalały w czasie wojny mimo, że sam obiekt nie ucierpiał poważnie.
W roku 1913 r. na terenach wystawowych powstały także Pawilon Czterech Kopuł według projektu Hansa Poelziga oraz Pergola dziś otaczająca multimedialną fontannę. Dzisiaj to jedno z ulubionych miejsc spacerów wrocławian i turystów
Hala Stulecia dawniej i dziś
zdjęcia materiały prasowe
