Jak architekci przewidują przyszłość. Wystawa w Muzeum Architektury

Terra, czyli nasza nieznana przyszłość

Wystawa jest pokłosiem projektu realizowanego w Future Architecture Platform. Muzeum Architektury przynależy do tej europejskiej platformy współpracy, do której należą przede wszystkim muzea, festiwale, artyści. Celem działania platformy jest badanie i promocja architektury współczesnej.

Skąd tajemniczo brzmiąca nazwa „Terra X - ∞. Archiwum przyszłości” to nawiązanie zarówno do wcześniejszej Terry X, koncepcji budowy nowego, totalnego świata autorstwa Stefana Müllera, wybitnego wrocławskiego architekta i teoretyka architektury, jak i będącej jej konsekwencją dwóch wystaw, które w 1975 i 1981 roku odbyły się we Wrocławiu z inicjatywy Müllera. Jak podkreśla Michał Duda, jeden z dwojga kuratorów wystawy (obok Małgorzaty Devosges-Cuber), były bezprecedensowym przeglądem progresywnej, miejscami futurologicznej wizji architektury, jakich nie można było spotkać nigdzie indziej.

Projekty Koolhaasa we Wrocławiu A.D. 1975

Okazuje się, że siła perswazji Stefana Müllera musiała być niezwykła, bo udało mu się zaprosić wybitnych architektów (m.in. holenderskiego mistrza Rema Koolhaasa, czy włoskie Superstudio) do zaprezentowania swoich projektów i stworzyć wystawienniczą platformę dyskusji na temat tego, co wydarzy się w przyszłości.

– My, uczestnicząc w Future Architecture Platform, gdzie mierzymy się z podobnymi kwestiami, postanowiliśmy zestawić wizje przyszłości z lat 70. z obecnymi, zwłaszcza że kontekst wydaje się dosyć zbliżony – tłumaczy Michał Duda.

Wystawa „Terra I” Stefana Müllera powstała na fali niepokoju i emocji związanych z publikacją raportu Klubu Rzymskiego. Zatytułowane „Granice wzrostu” sprawozdanie było wynikiem pracy zespołu międzynarodowych naukowców, którzy mieli za zadanie stworzyć scenariusze dla przyszłości, oszacować jak zmieni się nasza cywilizacja, jeśli nie ograniczymy potrzeb konsumpcyjnych. Ówcześni badacze stwierdzili, że ekologiczne, a w następstwie społeczne załamanie nastąpi w 2030 roku, jeśli nie zmienimy naszego podejścia do zarządzania zasobami planety.

Prognozy współczesnych architektów są prawie takie same z tymi sprzed czterech dekad, więc zestawienie dwóch wizji będzie dla zwiedzających wyjątkowo ciekawe. Wśród współczesnych postaci przygotowujących możliwe scenariusze są architektka Daniela Arias Laurino z Politechniki z Barcelony, czy Holenderka Anna Maria Fink specjalizująca się w architekturze krajobrazu, artysta sztuk wizualnych Robert Kuśmirowski, czy Ayfer Idil Kemaloglu z Ankary.

Wystawę obejrzymy do 2 lutego 2020 w Muzeum Architektury we Wrocławiu.